Hugo-Jan Ruts 14 juli 2011 8 reacties Print De kortzichtige kijk van ZZP’ers (als het gaat om hun eigen ontwikkeling)Soms kan je hele theorieën formuleren om iets proberen duidelijk te maken, vaak spreekt een casus boekdelen. Ik sprak onlangs met een de manager van een afdeling. Er werkte op die afdeling een paar interimmers om de piek op te vangen waarvan momenteel sprake is. De manager had een opleidingsdag voor haar eigen medewerkers in vaste dienst georganiseerd. Kennisontwikkeling met als doel iedereen weer een beetje op de hoogte te brengen van de nieuwste inzichten en mogelijkheden. In een vlaag van helder denken bedacht de manager dat het ook goed was om de interimmers bij de opleidingsdag te betrekken. Ook zij konden de extra kennis goed gebruiken. Ze mochten dan wel binnenkort de organisatie verlaten, verhogen van hun kwaliteit is goed voor de hele sector, zo was de barmhartige gedachte. De 3 interimmers werden voor de bijeenkomst uitgenodigd. Wel met de – wellicht overbodige – toevoeging dat de opdrachtgever het wel redelijk vond dat deze dag niet als gewerkte dagdelen werd gedeclareerd. Logisch lijkt me. Tot verbazing, of beter gezegd, ontzetting van de afdelingsmanager gaven 2 van de 3 interimmmers doodleuk terug dat ze die dag liever gewoon werkten (lees: declarabel waren) dan deel te nemen aan een interessant opleidingprogramma samen met hun tijdelijke collega’s. Dom, dom, dom. Niet alleen werken ze zo niet aan hun eigen ontwikkeling (wat hun belangrijkste ‘asset’ is), de reputatie van deze interimmers daalde ook aanzienlijk. Interim professionals besteden relatief weinig tijd aan hun eigen ontwikkeling. Daarmee snijden ze zichzelf op termijn in de vingers. Opdrachtgevers met een visie die beseffen dat het ook in hun belang is om interimmers te betrekken bij opleiding zijn schaars en verdienen een betere reactie dan zoals hier boven beschreven. goed opdrachtgeverschap, persoonlijke ontwikkeling, zipper Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Dat was inderdaad erg (dom) onverstandig van de interimmers. Immers kennis en reputatie zijn de belangrijkste onderdelen van een interimmer. Ook al kost je dat een 8 uurtjes aan declarabele uren. Echter ik wil toch ook een beetje voor ze opkomen. Ik ben zelf 10 jaar interimmer geweest en diegenen die voor een baas werken worden aangezet zoveel mogelijk declarabele uren te maken. Soms bij het onredelijke af. Als het ZZP-ers zijn dan kan het zijn dat ze, zoals vele, in financieel noodweer verkeren en toch voor het geld kiezen. Immers die mensen hebben ook gezinnen. Anderzijds is korte termijn denken, iets wat typisch is voor de gemiddelde ZZP-er, onverstandig. Immers kennis is macht. Al met al hadden ze beter wel gebruik van de “gratis” opleidingsdag kunnen maken. Maar ja het woord investeren wordt nog te weinig onderkent.
Beste HugoJan, mooi en helaas onthutsend voorbeeld uit de wereld van de flex-schil. Ik ken nogal wat zzpers. Gelukkig gedragen velen zich als echte ondernemer, helaas veel als quasi-werknemer maar ontwikkelen zich wel als professional. De 2 uit jouw voorbeeld doen hun kunstje totdat niemand het meer nodig heeft. Een flexibele schil rond organisaties moet m.i. de smeerolie in het op- en neerschalen met de economische conjunctuur worden. En dan is dit een voorbeeld van 2 van de 3 die het spel blijkbaar niet snappen of hun financiele nood is zo hoog dat ze niet meer aan overmorgen denken. Positief is dat eentje (33%) wel snapt dat je kennis het kapitaal van de toekomst is. Extrapolerend over 750k zzpers in NL toch een aardig, zich ontwikkelende, leger economische smeerolie. Laten we ons richten op die 250.000 professionals van de toekomst.. PS statisch gezien was dit een slechte steekproef.
Eric (sorry voor late reactie, was op vakantie). Is het glas half vol of is het half leeg? Ga helemaal met je mee dat sommige het ‘snappen’ en anderen (nog?) niet. Goed idee om ons te richten om diegene die dat wel doen. Hopelijk doen opdrachtgevers dat ook. De opdrachtgever in deze casus (inderdaad geen representatieve steekproef) begreep het in ieder geval wel… Hugo-Jan
Helaas is dit maar één kant van het verhaal. Het omgekeerde is immers ook waar. Heb regelmatig geïnvesteerd in opleiding, boeken, symposia, etc. ten behoeve van het goed uitvoeren van een opdracht. Opdrachtgevers zijn er lang niet altijd happig op om hier een bijdrage aan te leveren. Kortom: het zou goed zijn als beide partijen zich bewust zijn van verantwoordelijkheden (of van dat wat redelijkerwijs verwacht mag worden). De ZZP’er op zijn algemene ontwikkeling; de opdrachtgever op inhoudelijke expertise die opdracht-, of bedrijfsspecifiek is.
Friso, Ik ben van mening dat de verantwoordelijkheid van eigen ontwikkeling altijd bij de interimmer zelf ligt. Zo ook de kosten, die zouden onderdeel dienen te zijn van je tarief. Het (bredere) belang van het op peil blijven van kennis van interimmers ligt echter zeker ook bij opdrachtgevers! Zal dat kennispeil zakt, hebben ook zij een probleem. Dat vind ik in de kern ook de sterke visie van de manager in het voorbeeld dat ik om schreef. Nadenken hoe je kennis van je interimmers op peil houdt hoort m.i. bij het ‘goed opdrachtgeverschap’ (zie http://www.zipconomy.nl/2011/04/de-paradox-van-%E2%80%98goed-opdrachtgeverschap%E2%80%99-goed-omgaan-met-interimmers-leidt-tot-minder-interimmers/)
Beste Hugo-Jan, Ja eens dat ZZP’ers moeten blijven investeren in hun eigen ontwikkeling en dat het zeer te prijzen is dat een opdrachtgever interimmers betrekt in een opleidingsdag. Ik vind het aan de andere kant ook goed dat ZZP’ers weloverwogen afwegen waar ze hun opleidingseuro’s het beste in kunnen investeren. Ik heb geen zicht op wat de opleidingsdag in dit voorbeeld inhield en of het aansluit bij de opleidingsbehoefte van betreffende interimmers: de gederfde inkomsten van die dag kunnen ze ook in een andere opleidingsdag elders steken. Aan de andere kant moeten de interimmers in dit voorbeeld zich afvragen welk signaal ze naar de omgeving afgeven en welk effect dit heeft door niet op het aanbod van de opdrachtgever in te gaan.
@David Met je laatste zin stip je (mijn inziens) de essentie van dit artikel aan. Deze interimmers kiezen voor eigenbelang (pinautomaat) i.p.v. ‘te geven’ aan de organisatie die goed voor hun is geweest. De betreffende opdrachtgever zal minder snel genegen zijn in zijn netwerk een positieve aanbeveling te laten vallen. Deze interimmers onderschatten de kracht en waarde van het netwerk. Opleidingseuro’s en behoefte zijn daaraan ondergeschikt.
@Raoul/@David, Eens. Het negatieve effect op het imago van deze interimmers valt in het niet t.o.v. de gederfde inkomsten….
achtergrond - Waterzuiveringsbedrijf Aquafin implementeert innovatief project voor verbindende samenwerking met pa...
