Gastblogger 12 juli 2011 7 reacties Print Uitgerangeerd op je 45steBij een bedrijf waar ik langdurig mijn diensten aanbood als freelancer, was er sprake van een reorganisatie. Ik zeg met opzet ‘langdurig’, omdat dat iets zegt over de band die ik opbouwde met mijn collega’s. In (nagenoeg) een jaar leer je ze wel kennen. Goed, bij deze reorganisatie moesten een aantal mensen weg die de 45 levensjaren reeds gepasseerd waren. Een collega merkte op dat zij het nog wel eens moeilijk zouden krijgen in hun zoektocht naar een baan. Ik knikte, tegen wil en dank, maar ik wist dat hij gelijk zou krijgen. Als mij iets irriteert aan de hele generatie x, y en babyboom discussie is het dat een hele generatie weggezet wordt als niet adaptief, niet flexibel en uitgerangeerd. Vooral wat betreft het gebruik van internet en alle social media die daar bij horen. Nonsens. Heel veel van mijn leeftijdsgenoten (bijna 25!) kijken meewarrig naar de MacBook/iPad/iPhone die ik immer met mij meedraag, waarmee ik mijn dagelijkse beslommeringen, blogs en andere artefakten deel en waarmee ik, ook in het weekend, mailtjes beantwoord en (jawel!) werk. Tegelijkertijd snappen veel collega’s en anderen-om-mij-heen die de leeftijd uit de titel van dit stuk hebben veel beter waar ik mee bezig ben. Zij doen namelijk hetzelfde. Wanneer de aanwezigheid van een jong en dynamisch team genoemd wordt in een vacature of opdracht word ik eerder kriegelig dan enthousiast. En niet alleen door de afgekauwde term. Ik hou van mensen die mij iets kunnen leren, die verantwoordelijk zijn en niet nog alle kneepjes van het werkende leven moeten ontdekken. (Ik denk dat een gemengd team perfect is. Genoeg stabiele figuren en een aantal hyperactieve jonkies.) Ik word daarom blij van dit filmpje. Het is jammer dat de afzender Tempo Team is. Of: dat het een reclameboodschap is. Ik hoop dat Tempo Team haar naam gebruikt om hier een ongoing discussiepunt van te maken. Dat ze campagne voeren voor de 45plusser uit overtuiging, niet uit winstbejag (of omzetbejag, in deze schaarse tijden). arbeidsmarkt, maatschappij, talent Print Over de auteur Over Gastblogger ZiPconomy geeft ruimte aan auteurs die eenmalig een artikel willen plaatsen op ZiPconomy. Naam en functie van deze gastbloggers worden onder het artikel vermeld. Bekijk alle berichten van Gastblogger
Floor, ik deel je zorg over een generatie die wordt afgeschreven op leeftijd. Gebruik van de nieuwste gadget zegt niets over de kwaliteiten die je inzet in je werk. Je pleidooi voor een breed samengesteld team klopt. En leeftijd zegt zeker niet alles over de bereidheid om mee te gaan met nieuwe ontwikkelingen. Ik ken dertigers voor wie het allemaal niet zo hoeft en met enige tegenzin een mobiele telefoon hebben om in noodgevallen te kunnen bellen. En ik ken zeventigers, tachtigers die zich met enthousiasme de nieuwste ontwikkelingen eigen maken. Diversiteit leidt tot ontwikkeling in een team. Men leert van elkaar en stimuleert elkaar. Het lastige voor de 45-plusser is dat hij/zij de kans meestal niet krijgt om te laten zien wat zijn of haar toegevoegde waarde is. Gun TempTeam het voordeel van de twijfel. Uitzenbureaus en andere bemiddelaars hebben vaak de grootste moeite om een ‘oudere’ kandidaat bij een werkgever binnen te krijgen ook al zijn zij overtuigd van de geschiktheid van de kandidaat.
Deze generatie – waartoe ik mijzelf ook kan rekenen – heeft fenomenen als Internet uit de grond gestampt. Dat is gebeurd met visie, kennis van zaken en heel veel gedrevenheid. Je bent wat je doet. Ik heb dus he-le-maal geen boodschap aan mensen die denigrerend doen over deze generatie. Noch aan politici en HRM’ers die eigen stokpaardjes berijden. Live well, do good.
Ik werk bijna 20 jaar als zelfstandig Interim Manager en als coach/traineren. En ik ben al 14 keer 45 geworden. De tendens die Floor schetst herken ik ook. Inmiddels heb ik geleerd, dat je je daar bij neer kunt leggen en er veel over kunt gaan praten, dat het toch eigenlijk wel heel erg is, maar je kunt ook gewoon aan de slag blijven en zorgen dat anderen niet meer om je heen kunnen. Met andere woorden: gewoon de handen uit de mouwen blijven steken en zorgen dat je bijblijft, nietwaar? (Je kunt wel merken dat ik mijn studie destijds in Rotterdam heb gedaan ?) Ik vind het wel een mooi filmpje van Tempo Team (humor hoort er toch bij, Floor, of niet?) en natuurlijk doet Tempo Team dit niet, omdat ze de maatschappij willen veranderen, maar omdat ze gewoon in willen spelen op de huidige ontwikkelingen en daar geld mee willen verdienen. Niets mis mee, toch? Wat mij betreft zouden er gerust wat meer van dit soort uitingen mogen komen, als er maar over gepraat wordt en niet alleen in de groep, die het betreft, nietwaar?
De oudere werknemer…over een week bereik ik de omgekeerde leeftijd van 45. Maar ik heb me nog nooit zo vitaal gevoeld in mijn loopbaan. Volgens het rapport van de sportschool waar ik twee keer per week naar toe ga is mijn lichamelijke leeftijd 44, mijn psychologische leeftijd staat al jaren op 33, dus mijn ‘echte’ leeftijd is 38,5. Precies de leeftijd waarop volgens managementgoeroe Tom Peters het verschil ontstaat tussen wel of niet aangesloten zijn bij de moderne ontwikkelingen. Flauwe kul natuurlijk, netzo als ‘echte’ leeftijd. Maar wel met een kanttekening: je ‘loopbaanleeftijd’ heeft alles te maken met je mindset. Jong en flexibel zijn geen gegevendheden, maar denkwijzen. Veel oudere werknemers hebben helaas last van ‘aangeleerde hulpeloosheid’ wanneer het gaat om de loopbaankansen op latere leeftijd. Wanneer je zo denkt, wordt het een zelfwaarmakende voorspelling en zullen je kansen op de arbeidsmarkt snel verminderen. Maar er is ook nog zoiets als ‘aangeleerd optimisme’. Een manier van denken waarmee je sterk en vitaal blijft en beter weet in te spelen op de onvermijdelijke tegenslagen en teleurstellingen. Het is geen ‘truc’ die je even snel kunt leren toepassen. Het is wel een investering, die keer op keer de moeite waard blijkt.
Haha, ik was halverwege en dacht: hoe heet de auteur van dit sensibele artikel. Maar goed, ik had het aan de schrijfstijl kunnen herkennen. Ik begrijp niet waar de neiging om ‘ouderen’ (tegenwoordig ben je met 45 al een oudere, blijkbaar) weg te zetten als niet-adaptief (of ‘vaak ziek’, of wat het vooroordeel ook mag zijn), vandaan komt. Het gebeurt enorm vaak, dat zien we in de markt. Maar dit beeld is helemaal niet gegrond in de realiteit. Genoeg van onze (ik: 27) leeftijdgenoten zijn niet-adaptief. Ze zijn vaak niet betrokken bij de organisatie en erg gericht op hun eigen ontwikkeling. Ze komen meer halen dan brengen, een mentaliteit die voor de organisatie niet veel goeds brengt. Terwijl ‘ouderen’ juist wel graag brengen en zien dat ze waarde kunnen leveren, op basis van hun jarenlange ervaring. Verder hoop ik ook niet bij een ‘jong en dynamisch team’ aan de slag te gaan. Geef mij maar een team met veel ervaring en kennis, waar ik mijn eigen visie aan kan toetsen.
Ik ben het in dus verre met Floor eens dat het nogal krom is. Aan de ene kant moeten we langer door werken, waar niets mis mee is, (alhoewel ik ook liever stop met mijn 57e) maar aan de andere kant, als je in de WW terecht komt en het UWV al zegt dat je rustig aan kunt doen met solliciteren gezien je leeftijd, wordt het wel tijd dat de overheid bedrijven gaat verplichten om mensen boven deze leeftijd aan te nemen. Alleen dan kunnen we klappen opvangen die nu langzaamaan aan het ontstaan zijn. Naar mijn mening ook weg met de advertenties waarin staat dat je geen “9 tot 5” mentaliteit moet hebben. Waarom? Omdat je beter mensen in dienst kan hebben die gewoon 38 tot 40 uur werken en andere die het overwerk doen. Of in wisseldiensten. Maar het beste is nog wat vandaag niet af is komt morgen wel. Dan hebben we met z`n allen minder stress, worden we minder snel ziek, genieten we meer van ons gezin cq vrijheid, raken we niet overspannen of krijgen andere gevaarlijke ziekten, burn outs, ongelukken door oververmoeidheid, fouten die gemaakt worden waardoor er van alles mis kan gaan en zo kan ik nog wel even door gaan. Inderdaad, ook ik kom uit Rotterdam, je moet niet gaan zitten afwachten, maar je handen uit de mouwen en iets zelf proberen als het solliciteren niet lukt. Maar dan moet je dat wel kunnen. Als je dit niet kunt ben je dus afhankelijk van de bedrijven. Dus werkgevers neem mensen van boven de 45/50 ook in dienst daar nemen jullie kwaliteit mee in huis, de jongere krijgen gelijk scholing in het bedrijf en je bedrijf houd het nog jarenlang vol.
nieuws - 4e ArbeidsmarktPoort over mismatch onderwijs en arbeidsmarkt: “Hoe dichten we de kloof bij tekortb...
