Piet Hein de Sonnaville 11 november 2011 3 reacties Print De complexiteit van de zelfstandige. Overschot én tekorten aan (interim) managers vraagt om financiële keuzes.Nog nooit waren de verschillen tussen markten en rollen in het leven van de zelfstandige externe manager zo groot, en dat in relatief korte tijd. Hierin schuilt de complexiteit van het bestaan als zelfstandige. Is er vandaag hoogconjunctuur als ZZP’er, morgen is het anders. Het wisselen tussen rollen onderling is lastig, het wisselen van marktgebied nog lastiger en de combinatie tussen deze twee is de zwaarste. Een functioneel manager uit de overheid wordt niet zomaar een projectmanager in de financiële sector. Dit fenomeen zal met een complexer wordende arbeidsmarkt alleen maar versterken. Het lijkt erop dat veel mensen die jaren lang succesvol hebben geacteerd, nu buiten de boot vallen. Ouderen, generalisten en ZZP’ers zonder een goed netwerk zijn het slachtoffer van deze shift van de arbeidsmarkt. Welke stappen moeten zij maken? Een (nog) verdere tariefsverlaging? Nee, dat is niet de oplossing. Een nieuwe opleiding volgen? Zeker, kansen stijgen voor hen die aan ‘education permanente’ doen. Maar het is niet het ei van Columbus. Dat is er namelijk niet en dat maakt de situatie, rekening houdend met een crisis die nog wel enige tijd zal duren, moeilijk en voor sommigen uitzichtloos. Lees ook het artikel dat hierover verschenen is in HP/DeTijd. Overschot én tekort aan capabele mensen. Toch is er iets mis in en met deze analyse. Op tal van plekken is onvoldoende capaciteit van capabele mensen die waarde aan de samenleving toevoegen. Onderwijs, zorg, integratieactiviteiten, om er een aantal te noemen. Hier liggen braakliggende terreinen waar de (gewezen) zelfstandige grote waarde kan toevoegen. Aan de buitenkant lijkt dit een puzzel waarvan de stukken in elkaar vallen. Aan de binnenkant is het vooral het financieringsmodel erachter dat moeilijk sluitend te krijgen is. Zowel naar de zelfstandige, die immers fors teruggaat in beloning, als aan de kostenkant schuurt het. Wie gaat dit betalen? Uiteindelijk zal hier de oplossing (moeten) liggen. Mensen die noodgedwongen aan de kant staan, maar grote waarde elders kunnen toevoegen, is geen scenario van een zich steeds verder ontwikkelende samenleving … Atos Interim Management volgt de arbeidsmarkt op de voet met de Interim Index. Vanaf medio 2008 onderzoeken wij periodiek, samen met Nyenrode Business Universiteit en TNO, hoe de vraagverwachting van en naar externe managers in de Nederlandse markt zich ontwikkelt. Hoe ziet de interim manager zijn rol nu en in de toekomst? Verandert de aard van de ‘vrije’ leidinggevende functies? Via welke kanalen vindt de distributie van interim management diensten plaats? Verwachten wij een toename aan interim managers en in welke marktsegmenten zal voornamelijk groei plaatsvinden? Wij zijn in afronding van onze 7e interim index waarin wij deze keer zowel interim managers als opdrachtgevers vragen naar hun ervaring en toekomstvisie over flexibel management. Bent u geïnteresseerd in de resultaten ga dan naar www.interim-index.nl InterimIndex, marktonderzoek Print Over de auteur Over Piet Hein de Sonnaville Piet Hein de Sonnaville is 'founding partner' van Schaekel & Partners (voorheen: Atos Interim Management). Hij heeft een bedrijfskundige achtergrond en is sinds 2000 werkzaam binnen een interim management bureau. Eerst bij KPMG Interim Management , toen bij Atos Interim Management. Voor die tijd werkzaam bij Interpolis en Delta Lloyd in diverse management posities. Bekijk alle berichten van Piet Hein de Sonnaville
Pijnlijk, maar mijn inziens terechte constatering. Interim manager moeten realiteit onder ogen zien. Opdrachtgevers/werkgevers moeten ook over vooroordelen over (voormalig) interim managers c.q. oudere managers (en medewerkers!) durven te stappen…
Onvoldoende capaciteit van capabele mensen is niet alleen beperkt tot non-profit. Het bedrijfsleven is nu sterk gericht op kostenbesparing en neemt bij werving alleen de interimmers met de laagste tarieven aan. Met als gevolg dat veel onervaren jonge interimmers toch weer alles ter plekke aangeleerd moet worden. De ervaren interimmer had het gewenste resultaat in de helft van de tijd kunnen leveren en ook nog wat verbeteringen terzijde kunnen doen… Het korte termijn denken viert momenteel hoogtij. Het Cash is King adagium wordt wel heel vaak verkeerd toegepast.
De trend is duidelijk en veel interim-managers die lang hebben “doorgediesed’ op oude reputatie en vooral oude kennis krijgen de rekening gepresenteerd. Het gaat zoals Piet Hein terecht zegt niet meer voorbij en de markt is blijvend anders geworden. Men is als groep interim-managers nog steeds erg in zichzelf gekeerd. Bijvoorbeeld deze week een NVIM bijeenkomst waarin drie ervaren opdrachtgevers openhartig hun visie gaven over de (toekomstige) ontwikkelingen in de interim-managementmarkt. Niet meer van 30 leden! “Geparkeerde auto’s vallen niet op, wel rijdende” zoals opdrachtgeefster Angeline Kierkels het treffend verwoorde. De ‘ geparkeerde thuisblijvers’ van de afgelopen week verdienen niet beter dan niet op te vallen. Ik heb wel een beetje moeite met de oudere interim-manager die vaak wordt afgeschreven. Zo lang in men in beweging is, zich laat zien en actief werkt aan ontwikkeling is er niets mis met de oudere IM. Vormt zelfs een mooie combinatie van ervaring en nieuwe kennis en daarmee een unieke onderscheidende waarde.
onderzoek - Corona, schaarste en zingeving vervagen band tussen bedrijf en (zelfstandig) professional