Liveblog #5 Hopmans (Randstad): “Vaste mensen in vaste banen zijn het probleem van morgen”

Wat is de toekomst van de professional en de professionele dienstverlening? Waar beweegt de markt zich naar toe? Dat was het thema van een parallelsessie op het Congres Flexibilisering van de Kennismarkt, onder leiding van Frank Kwakman, buitengewoon hoogleraar bij Nyenrode Business Universiteit. En daarmee het onderwerp van dit vijfde live blog over dat congres.

Flexibilisering is niet de enige trend waar de markt mee te maken heeft.

Frank Kwakman opende de sessie door te benadrukken dat de trend van flexibilisering, waar de hele dag over gesproken wordt, geplaatst moet worden te midden van een aantal andere trends die de hele markt van professionals en professionele dienstverleners beïnvloedt.

• De markt is al sinds 2002 verschoven van een aanbod naar een vraagmarkt
• De concurrentie en prijsdruk is blijvend.
• De vraag is veranderd: meer standaardisering, minder afhankelijkheid van leveranciers
• Zelfstandig ondernemerschap groeit. Van de 880.000 professionals in Nederland zijn er tussen de 100 en 200.000 zelfstandig.
• Er ontstaan kennisgaten, maar op een paar specifieke terreinen: juridisch, planologie, ICT, techniek.
• Technologie stelt marktpartijen in staat om steeds sneller transacties tot stand te brengen.

“Vaste mensen in vaste banen met vaste patronen zijn het probleem van morgen”

Randstad Nederland HR directeur Ton Hopmans diepte het thema verder uit met een bevlogen verhaal over wat Nederland nodig heeft als het gaat gaat om professionele dienstverlener van morgen. Of het nu gaat om organisaties of zelfstandig ondernemers. Voor Hopmans gaat het om ‘Kwaliteit x Ambitie x Omgeving’.

Hopmans ziet het de aandacht voor het vakmanschap in Nederland aan het verdwijnen (=kwaliteit), ook met interim-professionals. Een goede positie in de markt hebben staat en valt bij het hebben van een duidelijke inhoudelijke meerwaarde. Professionals moeten (weer meer) de ambitie hebben op werkelijk waarde toe te voegen aan organisaties. Kwaliteit en Ambitie gedijen alleen in de juist Omgeving. Een prima professional komt niet tot zijn recht op een plek waar hij/zij niet thuis hoort. Daarbij gelooft Hopmans in de waarde van een ‘ontmoetingsplek’. Mensen moeten bij elkaar komen om van elkaar te leren. Om vakmanschap op te doen; of het vakmanschap over te dragen. Hopmans is daarom ook niet zo’n aanhanger van ‘het nieuwe werken’. Zijn verhaal haakt (bewust of onbewust) wat dat betreft aardig in op de thema’s die De Waal eerder uitsprak in zijn betoog over de kleinschaligheidsrevolutie.

Voor organisaties gaat het wat betreft Hopmans om een juiste mix te maken tussen vast en flex. Van de mix vinden van maatregelen voor de eigen wens van vast en flex en de externe (medewerkers/ZZP’ers) wens van vast en flex. Dat daarbij er een verschuiving aan het ontstaan is naar steeds meer flex (zowel wens organisaties als wens individuen) staat ook voor Hopmans vast. De voorzichtige aannames die Van der Zee eerder deze ochtend maakte (‘geen drastische veranderingen’) staat haaks op de cijfers die Randstad zelf heeft.

In het zoeken naar de balans van vast en flex constateert Hopmans wel met enige zorg dat 80% van de HR directeuren zich puur richt de groep ‘vaste functies voor mensen die vaste banen zoeken’. Een achterhoede gevecht volgens Hopmans die met de gepeperde uitspraak kwam: “Vaste mensen, in vaste banen, met vaste patronen zijn het probleem van morgen. Het worden de nieuwe armen als er niet drastisch iets veranderd”.

Als oplossing adviseert Hopmans dan ook om organisaties het regulier werk,  waarvan het duidelijk is dat het op termijn gaat verdwijnen, te laten invullen door externen. En zet eigen mensen in voor innovatie en (nieuwe) taken die wel blijven.