De nieuwe mens, de aangevulde mens

Afgelopen weekend heb ik het boek Homo Evolutis (iTunes of Kindle) van Juan Enriquez and Steve Gullans gelezen. Een TED boek, dus binnen iets meer dan een uur ben je er doorheen.

Het boek gaat over de toekomst van de mensheid, of eigenlijk over de geschiedenis ervan en onze huidige staat en de huidige staat van de wetenschap rondom de nieuwe mens.

Dat klinkt nogal vaag en het boek is ook apart geschreven. Waar het op neer komt is dat Juan Enriquez stelt dat we eigenlijk maar een moment in de geschiedenis van de mensheid hebben gehad dat we maar een soort mensen op de aarde hadden: nu.

In het verleden waren er eigenlijk altijd meerdere soorten mensen. Neadertalers en Homo Sapiens bijvoorbeeld. Er zijn in totaal tussen de 26 en 29 soorten mensen geweest, afhankelijk van de definitie van een soort. We staan aan de vooravond van een nieuw soort mens. De homo evolutis.

Hoezo ontwikkelen we ons tot homo evolutis? Omdat we DNA hebben kunnen ontcijferen, omdat we weten wat er allemaal bij ons gebeurt in ons lichaam, maar ook omdat we spelen met bacteriën, nu nog op een manier waar we geen idee hebben wat hun effect is.

Alles wat we meemaken krijgen we mee in ons DNA. Waarom verspreid AIDS zoveel sneller door Afrika? Natuurlijk zijn er allerlei redenen, maar de belangrijkste is genetisch gezien dat we in Europa de pest hebben gehad en er nog altijd delen van dit virus in ons DNA zitten. Wij zijn kinderen van mensen die de pest hebben overleefd en daardoor hebben we een bepaalde (beperkte, maar meer dan de gemiddelde Afrikaan) resistentie voor AIDS, zo blijkt uit DNA onderzoek.

Bijzonder genoeg zit in het Europese en Aziatische DNA ook DNA van Neandertalers, maar niet in dat van de Afrikanen. Blijkbaar hebben de eerste groepen die de oversteek maakte dus wel seks gehad met het andere soort mensen dat toen op de aarde liep. Ook dat heeft veel effect op ons DNA trouwens.

Hoe dan ook, we zitten nu op een punt dat we in staat zijn ons eigen leven vorm te geven. Er komen natuurlijk veel ethische vragen op ons af. Het is bekend dat een bepaalde Biatleet (7 Olympische gouden medailles) een natuurlijke vorm van doping heeft. Hij heeft een bepaald gen dat voor hem EPO aanmaakt, precies het spul waarmee Lance Armstrong de tour 7 keer won. Moet deze man uit de sport geweerd worden? Het is aangeboren. Maar wat als we bij baby’s dit gen inbrengen, is het dan wel legaal? Waar trekken we de grenzen?

Toch was het boek een beetje een teleurstelling. Hoewel het snel en grappig geschreven is, staat er verdomd weinig informatie in over de stand van zaken van de wetenschap wat mij betreft. Ook zit de hele technologische drive er niet in. Juan Enruiquez is natuurlijk bioloog, maar ik had ook wel iets verwacht over juist de niet natuurlijke aanvullingen op de mens, zoals protheses en andere mogelijkheden.

Ik ben benieuwd of zijn ‘echte boek’ dat uit gaat komen over de Homo Evolutis leeswaardig is. Ik twijfel nog, op basis van dit boek, of ik het ga kopen. De ontwikkelingen echter zijn wel heel, heel interessant om te volgen. Want ze gaan sneller dan je denkt en hebben meer impact op ons leven dan… al het andere… het gaat immers om leven.