Radicale transparantie en de gevolgen voor intellectueel kapitaal, de democratie en veel meer

In September hebben we hier al aandacht besteed een de TED Talk van Don Tapscott: de 4 principes van transparantie. Sinds twee weken is het TED boek (ja, TED heeft een hele gave boeken app ook op de ipad) uit over deze talk: Radical Openness. Ik heb dit boek(je) recent gelezen (volgens TED zijn TED boeken ongeveer een uur leestijd, ik deed er langer over) en dus bij deze de recensie.

Twee delen van het boek wil ik er graag uithalen en de nadruk op leggen, waarom (en voor wie) dit eigenlijk een must read is. Dat zijn namelijk de delen over innovatie en intellectueel kapitaal. Het stuk over de Arabische lente en de herziening van de democratie is ook erg interessant overigens, voor iedereen die iets met politiek heeft. Dit is echter geen politiek blog, dus wil ik even de focus leggen op de innovatie kant.

Innovatie

Transparantie helpt innovatie, tot op een bepaald punt uiteraard. Dat punt heeft weer te maken met intellectueel kapitaal. Immers, als iedereen alles meteen kan stelen investeren bedrijven niet meer in innovatie en dat komt niemand ten goede. Toch is transparantie een groot goed als het om innovatie gaat.

Belangrijk is, en hier hebben we momenteel met zijn allen veel moeite mee, een goed business model te vinden. Twitter is succesvol geworden door de extreem open API, maar ze moeten wel een keer ergens geld mee verdienen. Je kan niet alles altijd zomaar weggeven.

Echter moet je de juiste balans vinden tussen vrijheid en bescherming. Veel muziek is succesvol geworden de laatste jaren door de remixen die iedereen er van maakte. Het feit dat de muziek gebruikt wordt bij goede presentaties en zo. Toch vechten veel platenlabels tegen deze inbreuk op intellectueel kapitaal.

Intellectueel kapitaal

Interessant vind ik dat in het boek de farmaceutische industrie wordt aangehaald. Niet bepaald mijn favoriete industrie, maar wel een erg interessante. Tapscott en Williams schrijven uitstekend het probleem in een paar zinnen op. In het kort komt het er op neer dat bij de medicijnfabrikanten de kosten voor R&D alleen maar zijn toegenomen de laatste 20 jaar, tot een veelvoud van wat ze waren, maar het aantal succesvolle medicijnen niet. Het aantal medicijnen dat geld verdient dat uit die toegenomen investering komt is ongeveer gelijk gedurende de laatste 20 jaar. Dat levert een probleem op, want marges zijn dus enorm gedaald. Tel daarbij op dat de komende 2 jaar tussen de 25% en de 40% van alle patenten op blockbuster medicijnen aflopen, die nu zo’n 50 miljard dollar genereren en je begrijpt het probleem.

GlaxoSmitchKline (GSK) heeft een paar jaar geleden besloten om te kijken of men iets kan doen op een andere manier. Zo hebben ze een gezamenlijke ‘open patent pool’ opgezet voor malaria medicijnen. Men heeft daar de patenten in gedaan die men had (zo’n 800) en alle kennis en werkt nu in een open omgeving samen met universiteiten en concurrenten op zoek naar een medicijn. Hoe de winsten straks verdeeld worden is nog onbekend, maar GSK stelt dat de kosten enorm dalen doordat nu heel veel andere partijen erbij betrokken zijn.

Ik stelde hier recent al de vraag: hoe zitten we straks met Intellectueel Kapitaal in de nieuwe wereld van werk? Een van de antwoorden die in het boek als suggestie wordt gegeven is dat in een dergelijke open samenwerking er een soort peer review komt van alle deelnemers. Iedereen geeft dus aan hoeveel deze persoon denkt dat de rest heeft bijgedragen aan het succes en op basis hiervan worden straks de inkomsten verdeeld. Het is maar een voorstel, maar in mijn optiek een die zeker kans van slagen heeft. In (R)evolutie van Werk schrijf ik ook over een dergelijk systeem m.b.t. beloning. Collega’s die bij elk project aangeven hoeveel iedereen bij heeft gedragen aan het succes. Waarom zou dat niet ook kunnen werken voor de verdeling van de inkomsten van een nieuwe business?

Radical Openess: het leest snel weg en biedt leuke nieuwe inzichten. Voor mij een must read voor iedereen die bezig is met intellectueel kapitaal en innovatie, maar ook voor de politicologen, als zal je uit deze recensie niet begrijpen waarom.