Richard Van der Lee 13 juni 2013 8 reacties Print De ‘Fuzzy Firm’. Handvatten voor de toekomstgerichte organisatie (recensie).De manier waarop we werken en werk organiseren is fundamenteel aan het veranderen. Dat behoeft op hier op ZiPconomy geen betoog. Maar hoe? Menno Lanting schreef er De Slimme Organisatie over, Bas van de Haterd (R)evolutie van Werk. Beide boeken zijn hier op ZiPconomy besproken. Arjan van den Born publiceerde The Fuzzy Firm’. Richard van der Lee las het boek en geeft zijn mening. ‘The Fuzzy Firm’ is een interessant boek. De auteur Arjan van den Born schetst op heldere wijze de mogelijke bouwstenen voor toekomstige organisatievormen en dan specifiek voor kennisorganisaties. Dit gebaseerd op zaken als de ontwikkelingen in de markt en samenleving, de invloed van technologie, de rol van het menselijk kapitaal en leiderschap en bijvoorbeeld het fenomeen van de klusseneconomie. Leesadvies: Interessant boek voor een ieder die de durf heeft vooruit te denken en niet wil blijven hangen in de ingeslepen denk- en gedragspatronen, wanneer het gaat over de ontwikkeling van de mens, leiderschap en organisatievormen! Handvatten om vorm te geven aan toekomstgerichte organisaties. De opbouw van het boek is prima, waarbij op logische wijze wordt toegewerkt naar de apotheose, namelijk De Fuzzy Firm. Na de beschrijving hiervan gaat de auteur in op specifieke zaken zoals leiderschap, HR en het beheren van netwerken. Wie echter verwacht een kant en klaar recept te ontvangen voor een nieuwe organisatieopzet komt van de koude kermis thuis. Feitelijk is het boek een verzameling handvatten om vorm te geven aan toekomstgerichte organisatieverandering. Bij het lezen van het boek en het schrijven deze recensie was voor mij de vraag in hoeverre het boek voor iedereen leesbaar is. De auteur combineert in het boek praktische inzichten met wetenschappelijk onderzoek en heeft geprobeerd dit op een prettige leesbare manier te beschrijven. Toch zal het boek voor lezers, die een voorkeur hebben voor een meer verhalend boek, wat lastiger leesbaar zijn gezien de veelvuldige koppelingen met diverse wetenschappelijke modellen en theorieën. Het boek is overigens niet alleen een interessant boek voor ondernemers, zoals geschetst in het voorwoord. Nee, ik zou eerder zeggen dat het boek interessant is voor een ieder die ondernemerschap in de genen heeft zitten. En dat het op dit gebied gaat om vele werknemers die nu nog ronddolen in vaak zielloze organisaties wordt in de bestuurskamers van traditionele organisaties nog te vaak onderschat. Bij het schijnen van de eerstvolgende economische zonnestralen gaan deze potentiële ondernemers, die vaak beschikken over specifieke talenten en vaardigheden, organisaties massaal verlaten en een bijdrage leveren aan de totale vloeibarisering van de samenleving en dus ook het bedrijfsleven. In relatie hiermee zal vakmanschap weer in aanzien gaan winnen, wat ook door de auteur wordt beschreven, waarbij ze het vergelijk trekken met de gilden in de middeleeuwen. Overigens is de gedachte over vakmanschap zeker niet nieuw en bijvoorbeeld Bakas en Gratton benadrukken in hun meest recente boeken het belang hiervan, in relatie tot persoonlijke en organisatieontwikkeling. Neemt rol van HR toe, of juist af? Zoals al aangegeven ben ik het grotendeels eens met de auteur wanneer het gaat over de toekomstige inrichting van organisaties of beter gezegd de verbindingen tussen netwerken die het doel hebben kortstondig of langdurig waarde te creëren ten behoeve van klant, werknemer en de participerende netwerken. Ik ben het echter niet eens met de auteur wanneer het gaat over de grotere rol van HR bij bijvoorbeeld werving en selectie. Van den Born geeft terecht aan dat het zwaartepunt op dit gebied ligt bij de business, alleen zal de rol van HR binnen organisaties, die nu te zien is als all-round, in mijn ogen sneltreinvaart afnemen in plaats van toenemen. Dit past ook bij de verregaande specialisatie, wat ertoe leider dat de benodigde expertise te halen is uit de flexibele schil vol met talent die rond de organisatie zwermt. Overigens sluit deze beweging ook goed aan op de ‘klusseneconomie’. Van den Born sluit zijn boek wat mij betreft niet standaard – en daarmee prettig andersdenkend – af. Hij geeft aan dat veel organisaties zijn adviezen niet zullen opvolgen, en somt een reeks heel herkenbare excuses op. Leesadvies: interessant voor ondernemende en toekomstgerichte personen die niet meer uitgaan van het traditionele denken en op dit gebied mee willen gaan in de dynamische wereld. En voor degenen die nog wel denken in functiehuizen, command & control, organisatieharken en technologie als last en geen lust? Misschien doen zij er goed aan de laatste bladzijden van ‘The Fuzzy Firm’ eens te lezen en na te gaan hoe herkenbaar de beschreven excuses zijn… Wellicht dat dit voldoende triggert om een kijkje te nemen in de glazen bol van de organisatietoekomst en alsnog het boek te gaan lezen. boeken, boekenkast, flexibiliteit, organisatie ontwikkeling Print Over de auteur Over Richard Van der Lee Richard van der Lee is founder van coöperatie en inspiratieplatform InVerbinding en oprichter van Visie op Talent Organisatieadvies en uitgeverij en auteursplatform De Alfabetboeken. Als CommunityBuilder en ContentMaker inspireert hij mensen en organisaties om dromen te realiseren met als uitgangspunt ‘Verandering begint met delen’. Voor ZiPconomy schrijft hij artikelen over organisatievernieuwing en vloeibaar organiseren. Lees op Linkedin meer over Richard. Bekijk alle berichten van Richard Van der Lee
Klinkt als een erg interessant boek. Ik deel ook jou gedachte dat de rol van HR steeds verder zal afnemen, doordat bedrijven zich meer gaan specialiseren.
Hoi Adriana, is zeker de moeite waard om te lezen. Mbt de afnemende rol van HR, in relatie tot vloeibariseren en het leveren van toegevoegde waarde, heb ik eerder een aantal artikelen geschreven. Hier kan HR het goede voorbeeld geven. Zie oa de weblinks onder de alinea met de titel ‘vierkant’ in het artikel “De organisatieles van Alcatraz”: http://visieoptalent.wordpress.com/2013/03/23/de-organisatieles-van-alcatraz/ Gr Richard
We hebben duidelijk een andere mening over het boek Richard. Ik ben zeker een ondernemend en toekomstgericht persoon, maar daarom vond ik het juist niets. Nu ben ik geen fan van het steeds aanhalen van wetenschappelijk onderzoek, het zegt me namelijk niets omdat je de betrouwbaarheid niet kent. Of je moet nog steeds religeus geloven in de wetenschap, maar dat doe ik al jaren niet meer. Het meest boeiend hieraan vind ik dat hij bij geen enkel, en dan bedoel ik ook geen enkel, onderzoek een praktijkvoorbeeld kan geven. Wel zegt hij op enig moment: dit model heeft veel kritiek gehad in de wetenschap, maar is wel heel veel in de praktijk toegepast. Dus het enige model dat veel is toegepast… is wetenschappelijk gezien twijfelachtig. Een goed wetenschapper zou denk ik gaan twijfelen aan dingen lijkt me. Verder gaat het boek over Nederland, maar is het gros van het onderzoek internationaal. Terwijl er inmiddels ook veel wetenschappelijk onderzoek is dat bewijst dat wetenschappelijk onderzoek niet zomaar 1.2.3. van de ene naar de andere cultuur vertaald kan worden. Gaat hij volledig aan voorbij. Ook mis ik die praktijkvoorbeelden waar je over spreekt als ik eerlijk ben. Nu ben ik erg praktijk gericht, dat maakte het voor mij echt een zwak boek als ik eerlijk ben. Ik vind het dus persoonlijk geen aanvulling op de bestaande literatuur op dit gebied. Mijn hele recensie is hier te lezen trouwens: http://www.hnwb.nl/boekrecensie-fuzzy-firm-beetje-wazig/
Hoi Bas, Dat jij een ondernemende en toekomstgerichte persoonlijkheid bent staat buiten kijf. Daarnaast vermoed ik dat jij qua gedachten mbt organisatieinrichting waarschijnlijk verder bent dan dat ik ben, wat wellicht ook verklaard dat ik naar bepaalde zaken anders kijk (ik ga binnenkort maar eens aan jouw boeken beginnen). Van daaruit snap ik bepaalde kanttekeningen van jouw kant. Overigens recenseer ik met het uitgangspunt dat het boek goed leesbaar moet zijn, zorgt voor een bepaalde bewustwording, er geen onzin staat (en de verbanden logisch zijn) en als laatste met de gedachte dat niet iedereen een expert is op een bepaald gebied en dus met een meer algemene bril naar zaken kijkt (ook in relatie tot herkenbaarheid). Ik sta dan ook nog steeds achter de geschreven recensie. Ik heb het boek nu verder even niet direct bij de hand maar er staan als het goed is wel een aantal voorbeelden in, al staat mij ook bij dat deze niet heel uitgebreid zijn en tot in detail uitgewerkt (ik vraag mij overigens af of dit nodig is want de praktijkvoorbeelden dienen in deze als ondersteuning voor het ‘verhaal’) Groeten Richard
wel geestig dat Bas zegt dat hij zegt “ik geen fan van het steeds aanhalen van wetenschappelijk onderzoek, het zegt me namelijk niets omdat je de betrouwbaarheid niet ken” om vervolgens het boek aan te vallen met de zin : “inmiddels ook veel wetenschappelijk onderzoek is dat bewijst dat wetenschappelijk onderzoek niet zomaar 1.2.3. van de ene naar de andere cultuur vertaald kan worden.”
Eindelijk iemand die oplet Peter, ik had die reactie al zo vaak en zo lang verwacht 🙂 Heel goed! Het is overigens uiteraard volkomen logisch. Ik zeg dat ik geen fan ben van het steeds aanhalen van onderzoek, dat wil niet zeggen dat ik goed, gedegen, (wetenschappelijk) onderzoek niet heel belangrijk vindt. Het alleen maar of steeds weer aanhalen vind ik niet nuttig. En daarnaast is een belangrijk woordje in deze zin betrouwbaarheid. Een academicus ben ik achter gekomen vertrouwt blind erop. Ik niet. Het onderzoek waar ik nu aan refereer heb ik uiteraard wel even heel goed bekeken hoe het is gedaan en of daar niet op voorhand al vreemde dingen in zitten (zoals vragenlijsten, notoire onbetrouwbaar blijkt weer uit neurologisch academisch onderzoek). Hoewel dit wel om vragenlijsten ging, maar dan om het verschil over hoe die worden ingevuld 🙂
@Bas: Dat maakt we dan wel weer nieuwsgierig naar welk wetenschappelijk onderzoek je verwijst als je stelt dat er “inmiddels ook veel wetenschappelijk onderzoek is dat bewijst dat wetenschappelijk onderzoek niet zomaar 1.2.3. van de ene naar de andere cultuur vertaald kan worden”. Want dat kan ik zelf een oordeel vellen over de waarde (en relevantie in deze context) van dat onderzoek.
@Peter: de onderzoeken waar ik naar verwijs zijn er meerdere welke o.a. in meerdere artikelen in The Economist hebben gestaan. Ik heb de papers zelf niet gelezen, want die gingen over de specifieke psychologische onderzoeken en hoe deze na tientallen jaren moesten worden herschreven (de conclusies) op basis van nieuw onderzoek. The Economist, en het voordeel is dat die altijd ook de methodologie beschrijft, had hier een prachtige analyse uit hoe door platformen als Mechanical Turk nu dus veel conclusies moesten worden herzien. Dat moest omdat op basis van cultuur aspecten. Ik kijk dan vooral naar de methodologie en de vraag of die correct is. Want de uitkomsten van die onderzoeken zijn misschien nog niet geheel 100%, er is ook veel kritiek (op beide manieren) vanuit de academische wereld, maar het feit dat hetzelfde onderzoek in verschillende werelddelen verschillende uitkomsten had, dat stond wel vast.
