Gastblogger 23 juli 2013 14 reacties Print Zzp’ers en ondernemerschap: een mismatch ja of nee?Wat is het verschil tussen een zzp’er en een ondernemer? Is er wel een verschil? De discussie over dit onderwerp is al een tijdje gaande en nog lang niet voorbij. Zzp’ers worden vaak gezien als specialisten die ervoor kiezen hun vak uit te oefenen zonder in loondienst te gaan. De definitie van een ondernemer daarentegen, is dat hij of zij eigenaar is van een bedrijf dat geld verdient en overal commerciële kansen ziet. Hoewel zzp’ers en ondernemers dus vaak worden neergezet als twee aparte takken van sport, groeien ze merkbaar naar elkaar toe. Zzp’ers zullen wel moeten, ze hebben absoluut ondernemers skills nodig om succesvol te zijn. Neem bijvoorbeeld acquisitie, dat is naar mijn idee een cruciaal aspect van goed ondernemerschap en voor zowel ondernemers als zzp’ers belangrijk. Uit het onderzoek dat wij recentelijk uitvoerden, bleek dat ruim twee derde van de zzp’ers hier als een berg tegen op ziet. Tijdens een webinar over de toekomst van zzp’ers, georganiseerd door FastFlex en ABN AMRO, werd de deelnemers − waaronder veel zzp’ers − gevraagd wat zij vonden van de stelling dat zzp’ers te weinig investeren in acquisitie. Opvallend: 79 procent van de deelnemers bleek het daar mee eens te zijn. Acquisitie is dus een belangrijk onderdeel van het zzp’er-schap, maar tegelijkertijd een groot struikelblok. ZZP’ers moeten hun toegevoegde waarde meer profileren Hoe komt dat dan? Ik denk dat veel zzp’ers vaak een ‘inhoudelijke bril’ opzetten. Zij focussen zich liever op het verbeteren van hun specialisme en willen zich op die manier onderscheiden van hun concurrentie, dan dat ze zich op hun acquisitie skills richten. Sommigen lopen hierbij het gevaar om een ‘best kept secret’ te worden. Toch ben ik overtuigd dat er langzaam een omwenteling gaande is. Ten eerste: al doende leert men. Wanneer iemand jaren voor een baas gewerkt heeft en het in ineens alleen moet doen, dan is het logisch dat die ronkende acquisitie skills er niet van de ene op de andere dag zijn. Ten tweede gaan steeds meer zzp’ers nadenken over hun toekomst en ontplooien ze stukje bij beetje hun ondernemerschap. Ze netwerken, ontwikkelen nieuwe initiatieven en zetten social media effectief in om hun zichtbaarheid te vergroten. Wat ik aan de opdrachtgeverskant geregeld hoor, is dat de zzp’er een steeds grotere rol speelt als aanjager van vernieuwing in organisaties. Doordat ze onder andere ervaring hebben in verschillende werkomgevingen, leveren zij vaak een belangrijke bijdrage aan innovatie. En dat is juist hetgeen waar organisaties nu koortsachtig naar op zoek zijn: innovatieve ideeën om zo hun business te verbeteren. Zzp’ers moeten dus wakker worden! Ik vind dat zij hun toegevoegde waarde als innovator meer mogen profileren. Hoewel ze dit misschien niet gewend zijn, moeten ze over die drempel heen en zichzelf op die manier in de spotlights zetten. De eerste stappen worden al gemaakt, maar dat kan naar mijn idee nog beter. Dan zal het verschil tussen zzp’er en ondernemer steeds verder vervagen en kunnen zzp’ers meer op de voorgrond treden met hun onderscheidend vermogen. Ik ben benieuwd naar jullie mening: zowel opdrachtgevers als zzp’ers! Wat vinden jullie ervan? Clemens Huis in ’t Veld, directeur FastFlex ondernemerschap Print Over de auteur Over Gastblogger ZiPconomy geeft ruimte aan auteurs die eenmalig een artikel willen plaatsen op ZiPconomy. Naam en functie van deze gastbloggers worden onder het artikel vermeld. Bekijk alle berichten van Gastblogger
Volgens mij worden dit soort discussies vertroebeld doordat we een verzonnen begrip als ‘ZZP’ zijn gaan vergelijken met ‘ondernemer’. Ik ken maar 2 soorten mensen: mensen in loondienst of mensen die als ondernemer/zelfstandig werken. Dit is puur een juridisch verschil met fiscale gevolgen. Dit zegt dus niets over de aard, kwaliteit of competenties van mensen. Zo zijn er zeer ondernemende mensen in loondienst die (zich) heel goed kunnen verkopen (voor hun werkgever) en er zijn ook ondernemers die er heel slecht in zijn. Goed in hun vak wellicht, maar slecht in de acquisitie. Maar alle combinaties zijn hier mogelijk, dus goed in het vak én goed in de acquisitie of slecht in allebei. Dan ligt faillissement of bedrijfsbeëindiging op de loer. Niets nieuws eigenlijk. En op zich niet erg, want deels kan je het verkopen leren en deels kan je als ondernemer het probleem oplossen door bijvoorbeeld klanten naar je toe te trekken. Een goede ondernemer kiest dus slimme oplossingen voor problemen waar hij tegenaan loopt.
Beste mark, Dit klopt inderdaad voor een groot gedeelte. Jij zegt alleen dat je maar 2 soorten mensen kent: mensen in loondienst of mensen die als ondernemer/zelfstandig werken. Toch vind ik het verschil tussen loondienst of ondernemer/zelfstandig niet altijd zo zwart/wit als dat jij het nu noemt. Gisteren ook de uitzending van “kijken in de ziel” omtrent topondernemers bekeken. Hier wordt ook ingegaan op de vraag wanneer je nu een echte ondernemer bent. Ook hier wordt duidelijk dat de meningen daar enigszins verdeeld over zijn. Ben het wel volledig met je eens dat dit alles (vaak een definitie kwestie) dus niets zegt over de aard, kwaliteit of competenties van mensen. Het klopt dat jezelf verkopen en jezelf beter kunnen profileren zeker kunt leren en dat is wat zzp’ers meer kunnen en zouden moeten doen denk ik. Kijktip -> http://programma.ntr.nl/10026/kijken-in-de-ziel
Niels, Mannen als Van der Veer en Rijkman Groenink zijn geen topondernemers, maar top-managers in loondienst! (al wordt dat ‘top’ dan ook weer in twijfel gebracht). Belangrijk verschil of het bedrijf van jouw is of van (anonieme) aandeelhouders. Hugo
Hugo-Jan, Klopt helemaal. Dit wordt in de uitzending ook zo gezegd. Daarom is het ook mooi dat er zowel top-managers als topondernemers aan het woord komen.
Het belangrijk verschil tussen een ‘klassieke’ ondernemer en een zzp’er is dat de klassieke ondernemer gericht is op groei van zijn bedrijf (omzet, personeel, marktaandeel) en een zzp’er (vaak) meer gericht is op groei van zichzelf (drijfveren, autonomie, zelfverwezenlijking). Een ‘klassieke’ ondernemer zal alleen weer een loondienstverband aangaan als zijn/haar bedrijf ‘mislukt’ is. De nodige ‘zzp’ers’ switchten veel makkelijker van zelfstandigheid naar (tijdelijke) loondienst (als ze die gelegenheid krijgen). In die zin is er geen niet zo zeer een mismatch tussen ‘ondernemer’ en ‘zzp- er’; de wereld laat zich niet meer zo vangen in de twee hokjes loondienst of ondernemer. Verder moest ik nog denken aan het laatste boek van Daniel Pink. (Zie mijn blog over lezing van hem waar ik bij was http://bit.ly/ZKWwO3 ). Hij stelt in dat boek dat tegenwoordig ‘iedereen verkoper is’. Ook die aanjagers van innovatie (waar Clemens het over heeft) moeten bij hun opdrachtgevers continu hun goede ideeën intern weten verkopen. Dat vergt een mix van vakmanschap (weten waar je het over hebt) en ondernemerschap (boodschap kunnen verpakken zodat je publiek het begrijpt, kunnen beïnvloeden, ‘marketing strategie’, plan b hebben). Volgens Pink heeft dat niets meer te maken met of je nu in loondienst bent of niet; of je nu van de ‘sales-afdeling’ bent of niet. ‘Sales’, jezelf en je ideeen kunnen verkopen, is een vaardigheid die iedereen nodig heeft. Het draait in de visie van Pink bij sales om Luisteren, Veerkracht & Helderheid. Precies de kwaliteiten die elke adviseur/professionals moet hebben om effectief te zijn in zijn/haar opdracht. Mijn ervaring met professionals is dat ze bij ‘verkoop’ eerder dingen moeten afleren dan aanleren.
Hallo Hugo Jan, Ik kan me wel redelijk vinden in wat je zegt. Persoonlijk zie ik de volgende 2-deling: personen die goed zijn in wat ze doen, zichzelf daar op hebben ontwikkelt en op die manier waarde creëren en bijdrage in de markt, in de vorm van bijvoorbeeld het ZZP’er schap . Daarnaast zijn er de personen die erop gebrand zijn om zichzelf, maar voornamelijk hun organisatie zo ver en breed mogelijk te ontwikkelen. Zij gaan pro-actief op zoek naar verbeterpunten, in niet alleen zichzelf maar vnl. hun product/dienst, en of markt. Daarin zoeken ze altijd naar optimale situaties. Een ondernemer heeft waarschijnlijk dus ook een iets breder speel-/kijkveld. Een ZZP’er kan ook gezien worden als een ondernemer, maar hoeft dat per definitie niet altijd te zijn….
Deze discussie is wel vaker gevoerd. Hij wordt nu wat evidenter in de huidige marktomstandigheden. Ik ben het wel eens met de hoofdlijn van reactie van Hugo-Jan. Het is voor iedereen een lastig punt wanneer je je kwaliteiten niet over het voetlicht weet te brengen. Zzp’er of niet.
Het is inderdaad een lastige kwestie. Aan de ene kant zie je duidelijke verschillen tussen ZZP’ers en ondernemers, maar aan de andere kant ook heel veel overeenkomsten. Ik denk dat we deze discussie los moeten laten. We moeten kijken naar hoe ZZP’ers zichzelf beter kunnen profileren, zoals je in je artikel al aangeeft: toon aan dat je van waarde kan zijn voor een organisatie dmv je innovatieve ideeën.
Het lijkt erop dat ZZP’ers tekort wordt gedaan als je zegt dat ze geen ondernemer zijn. Dat is onzin, het zijn nu eenmaal 2 totaal verschillende zaken. Koppel het woordje ‘ondernemend’ even los, iedereen kan ondernemend zijn. Een ZZP’er verkoopt nu eenmaal vooral zichzelf, zijn specialisme, kennis en vaardigheden. En ontwikkelt en investeert daarom vooral in zichzelf. Een ondernemer verkoopt de diensten of producten van zijn bedrijf. En investeert dus met name daarin (wat voor een deel ook een investering in zijn eigen persoon kan zijn). Het artikel gaat hier eigenlijk niet over, de kop is wat ongelukkig gekozen. ZZP’ers moeten zich beter profileren en hun toegevoegde waarde tastbaarder maken. Mee eens, ik denk alleen dat ze daar zelf vaak onvoldoende uitkomen. Een bureau kan dan een oplossing zijn, ik zou echter ook willen pleiten voor meer collectief ondernemerschap, uhh pardon ZZPschap. Dan kun je nog beter aan innovatie werken en jezelf profileren.
Hoi Paul, Ik ben het met je eens. Ik denk ook dat veel zzp’ers weten dat ze zich beter moeten profileren en tastbaarder moeten maken maar hier erg veel moeite mee hebben. Je zegt dat een bureau hiervoor een oplossing kan zijn. Hoe zie je dit dan precies voor je? Er zijn al bureaus die proberen de zzp’er hiermee te helpen maar dit is vaak toch nog lastig.
Beste Niels, Een goed (bemiddelings)bureau kent zijn pappenheimers en moet aan een opdrachtgever de meerwaarde van een aangesloten ZZP’er tastbaar kunnen maken. Ik stelde echter niet voor niets ‘KAN zijn’. Een bureau heeft toch ook altijd een eigen agenda en belang. Daarom zouden ZZP’ers ook zelf meer de handen ineen moeten slaan om gezamenlijk en zelf hun kennis en kunde te etaleren.
Is het niet een beetje een pseudo-discussie? Wat voegt het toe om iemand te kunnen classificeren als ZZPer of Ondernemer of Ondernemende werknemer? Voor mij is het in elk geval niet relevant; ik kijk liever of mensen waarde kunnen toevoegen, en of ze in hun rol voldoende vrijheid en verantwoordelijkheid voelen om ‘lekker te kunnen werken’. Op die manier zijn de resultaten voor alle partijen optimaal. Het label is maar bijzaak – tenzij je de fiscale consequenties er bij wilt betrekken, maar dat was volgens mij niet het punt van dit artikel.
