Organisaties met flexibele schil investeren minder in opleidingen en HR beleid.

Uit het onderzoek, uitgevoerd door Berenschot adviseur Hella Sylva en Johan van Dam, blijkt dat naarmate het percentage tijdelijke contracten groeit er minder ruimte is voor personeelsbeleid en opleidingen. Hoewel de inzet van tijdelijke contracten op korte termijn voordelig lijkt te zijn voor organisaties, kan dit op de lange termijn juist weer voor kwaliteitsproblemen zorgen. Aldus Berenschot.

“Beperking van opleidingsmogelijkheden voor medewerkers met een tijdelijk contract is een gemiste kans,” stelt Hans van der Spek. “Juist opleiding en ontwikkeling creëert betrokkenheid en waarborgt kwaliteit en continuïteit van diensten. En dat vormt de grootste uitdaging voor organisaties ten aanzien van de flexibele schil.” Berenschot vindt het maatschappelijk gezien van belang om de gehele beroepsbevolking op een afdoende opleidingsniveau te brengen of te houden. Door niet te investeren in een deel hiervan ontstaat een tweedeling.

HR buiten spel

Ook komt in het onderzoek naar voren dat er minder beleidsmedewerkers op de personeelsafdeling werkzaam zijn, naarmate het aantal tijdelijke contracten stijgt. Tegelijkertijd neemt het aantal administratieve krachten toe. “Daar waar personeelsmanagers van oudsher een belangrijke rol spelen bij de capaciteitsplanning, beloningsbeleid, werving en selectie van het vaste personeel, staan ze met betrekking tot de flexibele schil enigszins buiten spel.”  Volgens Berenschot wordt daarmee een substantieel deel van het personeelsbestand aan de directe invloed van HR onttrokken.

Het onderzoek onderschrijft de conclusie die hier op ZiPconomy door diverse auteurs al vaker getrokken is in diverse artikelen over de flexibele schil. De wens tot flexibiliteit van de bezetting valt niet meer weg te denken; zaak dus om ook daar in te investeren via opleidingen en HR beleid. En naast goed werkgeverschap ook oog te hebben voor goed opdrachtgeverschap.