Hugo-Jan Ruts 18 februari 2014 2 reacties Print Hoe er in de wereld aangekeken wordt tegen interim-management (en andere flex vormen).Page Personnel deed een wereldwijde ‘survey’ naar de interim markt. Waarbij vooral het verschil in perspectief tussen NL en andere landen duidelijk wordt. “Interim management is een integraal onderdeel van de wereldwijde arbeidsmarkt en wordt gewaardeerd door de meerderheid van de bedrijven over de hele wereld als een snelle en flexibele personeelsoplossing.” Dit is de wat ronkende conclusie van een onderzoek van Page Personnel, gehouden onder bedrijven en professionals in 17 landen. Nu moet je onderzoek van dit soort belanghebbenden naar trends in de arbeidsmarkt natuurlijk altijd met een korreltje zout nemen. De titel van het rapport ‘How the World Views Temporary Employment and Interim Management’ is – vanuit de Nederlandse context – ook wat bevreemdend. De wereld van een uitzendkracht en die van zelfstandig gevestigde interim manager worden op één hoop gegooid. Maar goed, interim management als fenomeen is, buiten de UK, elders een tamelijk nieuw fenomeen. De breedte van het onderzoek, het aantal landen plus het feit dat interim management zo specifiek uitgewerkt wordt, zijn voldoende redenen om de resultaten van dit onderzoek toch eens door te nemen. Belangrijkste cijfers Een paar hoofdpunten uit het rapport : Meer dan 77 procent de ondervraagde bedrijven heeft (zeer) positieve ervaringen met het inzetten van interim-managers. Belangrijkste redenen om interim-managers in te zetten zijn het snel invullen van een vacante managementfunctie of het binnenhalen van specifieke nieuwe kennis. Interim-management is vooral een fenomeen dat te vinden is in de gevestigde markten Noord-Europa (lees Nederland en Duitsland), UK en USA. Het invullen van een vacature was voor 41,8 procent belangrijkste reden voor het gebruik van interim-managers, gevolgd door de leiden van ontwikkelingsprojecten (38,4%) en herstructureringsprojecten (36,8%). Bijna de helft van het bedrijven stelt dat het de inzet van interim-managers heeft geleid tot een versnelling van het invoeren van veranderingen of herstructurering. 47% van de bedrijven heeft door het inhuren van interim-managers geschikte kandidaten gevonden voor het invullen van permanente posities (dat cijfers ligt m.i. binnen Nederland een stuk lager). Wereldwijd is iets meer dan 50 procent van de interim-professionals tevreden over hun positie. Nederland zit ruim boven die norm (tegen de 70%), wat in lijn is met andere onderzoeken onder interim professionals. Belangrijkste motieven om als interim-managers te werken zijn het uitbreiden van het professionele netwerk, persoonlijke ontwikkeling en de mogelijkheid om via een interim positie een vaste baan te verwerven. De ondervraagde bedrijven gebruiken verschillende kanalen voor het werven van interim managers. 60 procent van de bedrijven zet een bemiddelingsbureau in(dat is hoger dan in Nederland), 54,8% gebruikt de persoonlijke netwerken. De werven via het internet speelt in de meeste regio’s tot nu toe een ondergeschikte rol. Mexico is een uitzondering: Bijna 30 procent van de bedrijven daar maakt gebruik van online jobboards om aan interim-managers te komen (het wordt niet echt duidelijk waarom en om wat voor soort opdrachten het gaat). 3 van de 5 professionals en 1 op de 3 werkgevers verwacht een wereldwijde groei in de behoefte aan tijdelijke werknemers/interim professionals (in de Zuid-Europese landen liggen die verwachtingen duidelijk hoger). Groei wordt zeker ook verwacht buiten de meer traditionele groot gebruikers van flex (zakelijke dienstverlening, financiële dienstverlening, techbedrijven). Daarbij zal de groei vooral zitten in hoger opgeleide professionals, naast de meer traditionele marktsegmenten van uitzendkrachten. In landen waar het inzetten van interim professionals geen ingeburgerde activiteiten is, begint dat meer op te komen. De onderzoekers zien ‘sterke aanwijzingen’ voor een groeiende integratie van interim professionals met de bedrijven waar ze tijdelijk actief zijn. “ 83.6% of professionals feel integrated during most of their assignments, whatever the reasons for their short-term recruitment”. Een op de vier van de tijdelijk ingehuurde krachten kreeg na afloop van hun opdracht een vaste baan aangeboden (in Nederland stroomt 15% van de uitzendkrachten door naar een vaste baan; cijfers over zzp’ers zijn er – naar ik weet– niet). Rode draad Aardig rijtje aan cijfers. En wat zeggen die nu eigenlijk? Ten eerste dat, zoals we hier al eens eerder constateerden (bijvoorbeeld naar aanleiding van een ZiPconomy diner met Kevin Wheeler) veel trends, ontwikkelingen én dilemma’s rond een flexibele arbeidsmarkt wereldwijd spelen. Daarbij ook de constatering dat de ‘volwassenheid’ van die flexmarkt in Nederland veel groter is. Daar waar het werken als interim professional, of het bemiddelen van die professionals, in veel landen nog in de kinderschoenen staat, met alle kansen voor pioniers van dien, zitten we hier in een heel andere fase. Met de zorg dat het gebrek aan innovatie in de flexmarkt een teken zou kunnen zijn van de wet op de remmende voorsprong. Een tweede punt is dat ‘Flex’ als sourcingkanaal voor vaste functies een aantal keren terug komt in het rapport. Dat is zeker in de VS eerder regel dan uitzondering. Zowel voor ‘uitzendposities’ als voor hogere opgeleide professionals. Zoals gezegd ken ik geen harde cijfers van percentages zelfstandige professionals die weer in loondienst gaan. Maar als je ‘uitstroomcijfers’ ziet van zzp’ers, dan komt dat natuurlijk vaak genoeg voor dat een zp’ers ergens blijft ‘hangen’. Daarbij is (nog?) wel een verschil dat het in de VS er vaker al bij het begin een wederzijdse intentie is om – na een tijdje – een vastere relatie met elkaar aan te gaan. Dat zie ik in Nederland nog minder structureel gebeuren (met wellicht de IT-sector als uitzondering). Het percentage zelfstandigen dat aangeeft liever een vaste baan het willen, ligt in Nederland ook duidelijk lager dan de in dit rapport genoemde internationale cijfers. Mogelijk dat het in elkaar schuiven van afdelingen recruitment (vaste functies) en inhuur (flex/interim) – zoals een aantal grote organisaties momenteel doen of recentelijk gedaan hebben – er voor gaat zorgen dat we een stukje die internationale trend achter na gaan. (Link naar het volledige rapport van Page) flexibiliteit, internationaal, onderzoek, trends Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Boeiend en goed artikel. Zeker de ontwikkeling om recruitment en inhuur meer te integreren lijkt me een goede ontwikkeling. Wat ik me dan alleen afvraag, is: “Waarom is dit ooit uit elkaar gegroeid?”. Of werd tijdelijk personeel als in te kopen product gezien, in plaats van menselijk kapitaal?
@Dirk, Om een lang verhaal kort te houden…. Ooit van inhuur van de ‘business’. Managers regelde het zelf. Met – zeker bij grote organisaties – wildgroei, chaos (en soms excessen) tot gevolg. In hoogtijdagen lag niemand daar wakker van. In tijden van kostenreductie hebben afdelingen Inkoop hun kans gezien en heeft HR en Recruitment de kaas van het brood laten eten. Zie ook http://www.zipconomy.nl/2013/04/onderzoek-ministerie-naar-markt-inhuur-professionals-conclusie-meer-aandacht-voor-inzet-i-p-v-inhuur/ en http://www.zipconomy.nl/2009/12/wanneer-gaat-hr-zich-eens-met-het-recruitment-proces-van-interimmers-bemoeien/ Hugo-Jan