De libelle als voorbeeld voor organisatieverandering.

De natuur zit boordevol inspiratie waar mensen en dan vooral de huidige formele leiders in organisaties nog iets van kunnen opsteken. Neem nu de gedaantewisseling van een onderwater levende larve, die er qua uiterlijk uitziet als een afzichtelijk insect, tot de schitterende Libelle. Deze wonderlijke metamorfose in de vroege lentemorgen is in een paar uur gebeurd. De Libelle in spé kruipt uit de larvenhuid en laat hierbij de ballast van zijn ‘oude ik’ achter. Daarna wordt verse zuurstof opgenomen en door het nieuwe ademhalingssysteem gepompt.

Het is een exercitie die energie kost en het vernuftige insect neemt dan ook tijdelijk rust in zijn nieuwe leefomgeving. Vervolgens volgt, met behulp van de opname van zuurstof en het schijnen van de zon, het verder oppompen en uitharden van het lichaam en vleugels. Dit met als uiteindelijke resultaat de ‘nieuwe ik’. En na dit proces gaat de Libelle de wereld verkennen, zorgen voor nageslacht en ons mensen natuurlijk verblijden door het laten zien van pure schoonheid met vaak overweldigende kleuren.

De lente is al aangebroken

Natuurlijk is het bedrijfsleven iets anders dan de natuur zullen de kritische lezers van deze blog denken maar vertaal dit voorbeeld eens door naar organisaties in deze tijd. Er zijn nog teveel organisaties die in zichzelf gekeerd zijn of die, om het voorbeeld aan te houden, onderwater leven. Dit heeft tot gevolg dat deze organisaties in de huidige vorm nu en zeker in de toekomst niet meer aantrekkelijk zijn voor medewerkers en klanten. En dit alles door het handhaven van structuren en gedrag dat passend was in het verleden maar niet meer in de lente die al is aangebroken.

Ja, goed gelezen! De lente is al aangebroken!

Want ondanks de afgelopen jaren van gure economische tegenwind zie je langzaam maar zeker de fundamenten ontstaan voor een nieuw tijdperk en een zonnige toekomst. Een tijdperk waarin transparantie, in de relatie tussen nieuwe organisatievormen, (potentiële) klanten en medewerkers, de boventoon zal gaan voeren. En de allesbepalende succesfactor voor deze relatie is de mens met al haar of zijn talenten. Dus niet meer het onderschoven kindje in de vorm van cijfers, maar de belangrijkste bron van energie voor het realiseren van verbinding, inspiratie en duurzaam succes.

Een leeg omhulsel is geen lonkend perspectief

Om uiteindelijk te transformeren van het afzichtelijke insect tot de mooie Libelle, die de wereld door schoonheid kan verbazen, is het noodzakelijk een systeem te activeren dat de noodzakelijke ruimte geeft aan de genoemde zuurstof. Deze levensadem is in organisaties te bezien als de aanwezige diversiteit van talent en het verfrissende aankomende talent dat nu al in de buitenwereld rondloopt of nog in de schoolbanken zit. Ja, en natuurlijk kost dit proces van verandering tijd en energie en ook zal er gerust wel eens iets fout gaan, maar uiteindelijk is er ten opzichte van de huidige stand van zaken wel een lonkend perspectief. Dit in tegenstelling tot de situatie wanneer organisaties onderwater blijven want dan resteren er twee mogelijkheden. Of je wordt opgegeten of je gaat als ‘organisatie’ dood wegens zuurstofgebrek, waarna niets anders rest dan een leeg afzichtelijk omhulsel.

De tijd is rijp!

Uiteraard is dit aansprekende voorbeeld uit de natuur ook toepasbaar op de individuele medewerker die nu nog mentaal ‘vast’ zit binnen organisaties. De medewerker die zoekt naar meer uitdaging en afwisseling en een stille wens heeft toegevoegde waarde te leveren vanuit een rol als bijvoorbeeld freelancer! Want ondanks onzekere economische situatie, die aan zal houden onder de noemer ‘de nieuwe realiteit’, is nu het moment aangebroken om actie te ondernemen en te beginnen met het in kaart brengen en ontdekken van de eigen talenten.

Kijk daarna net als de jonge Libelle eens rustig rond in de omgeving naar de mogelijkheden en ga alvast aan de slag met het ontwikkelen van de ‘nieuwe ik’. En wanneer dan de (economische) zon definitief doorbreekt en de constatering volgt dat de eigen organisatie er meer en meer uit gaat zien als een afzichtelijk en vooral inhoudsloos omhulsel dan is de tijd rijp! Rijp om weg te vliegen, de wijde wereld te verkennen en de eigen pracht van talent te laten schitteren binnen andere organisaties, in welke vorm dan ook!