Asteroïde landing – mijnwerkers van de toekomst?

Vandaag is een historische gebeurtenis. De ESA land met een voertuig op een asteroïde. Rond 17:00 was het zo ver en is het voertuig geland en is er communicatie mogelijk. Volgens kenners komt dit qua historische landmark in de buurt van de maanlanding. De wetenschappelijke mogelijkheden zijn enorm, maar… ook die van nieuwe banen creatie.

Nee, ik maak geen grapje. Ik schreef er al over in mijn boek: 10 banen die gaan verdwijnen & 10 banen die gaan verschijnen. De metallurg zal ontstaan. Een functie die zich bezig houdt met het ontdekken en verbeteren van nieuwe materialen. Deels vanuit onze eigen planeet, maar het is niet ondenkbaar dat er op asteroïden mijnbouw plaats kan vinden die hele nieuwe metalen en materialen tot gevolg gaan hebben.

Lange termijn

Natuurlijk praten we hier over de lange termijn. De Rosette (het ruimtevaartuig dat nu bij deze asteroïde in de buurt is gekomen) heeft 1,4 miljard euro gekost en er meer dan tien jaar over gedaan. Voordat zoiets commercieel kan zal nog minimaal 10 jaar over heen gaan, maar waarschijnlijk 20 jaar. Toch is het niet ondenkbaar, sterker, ik acht het waarschijnlijk, dat het gebeurt en dat ik als midden dertiger het mee zal maken.

Afhankelijk van de kosten van bepaalde zeldzame materialen kan het rendabel gemaakt worden deze naar aarde terug te brengen. De vraag is welke materialen dat zullen zijn, misschien wel zaken die we op deze planeet helemaal niet hebben.

De mogelijkheden voor mijnbouw op andere planeten, maar vooral asteroïden, zijn momenteel heel beperkt. Toch is vandaag een eerste stap gezet naar deze toekomst. Dat kan vee voorspoed brengen. Banen die (bijna) niemand verwacht had.

Banen

Zoals ik al aangaf, de Metallurg zal er profijt van hebben. Veel mensen zullen op basis van hele nieuwe grondstoffen, nieuwe materialen kunnen maken. Die sterker, flexibeler, isolerender of geleidender zijn dan wat we nu hebben.

Er ontstaan natuurlijk veel meer banen. Denk aan de voertuigen die gemaakt moeten worden. Denk aan de ‘operators’ van deze voertuigen, die in het controle centrum de voortgang van de ruimtetoestellen moeten monitoren en bijsturen. Er zullen zelfs nog een hele reeks banen zijn in dit werkveld die ik niet kan bedenken. Het mooie ervan is dat deze banen ook niet zomaar te automatiseren zijn. Immers is de machinerie al zo ver mogelijk geautomatiseerd als kan. De mensen in het controle centrum zijn er juist voor alles dat uniek is, alle situaties waar een computer niet de oplossing voor heeft.

Vandaag is een eerste stap gezet. Een eerste stap naar verdere ontdekking van het begin van de mensheid, maar ook een eerste stap naar een compleet nieuw werkveld.