Carmen de Graaff 14 januari 2015 12 reacties Print Is interim-management het management van de toekomst?Deze vraag stelde de voorheen Nederlandse vereniging van interim-managers zichzelf. Wat haar antwoord is, laat zij in het ongewisse. Carmen de Graaff, oprichter van het interim-netwerk Zpact, geeft wel een duidelijk antwoord: interim-management is niet het management van de toekomst. Groeien werelden naar elkaar toe? De Nederlandse vereniging van interim-managers (NVIM) is opgegaan in het NIVE, een algemene vereniging van managers. Beide verenigingen vonden dat hun werelden steeds meer naar elkaar toegroeiden. Dat klinkt alsof er een natuurlijk proces gaande is, waarin een algemeen manager steeds meer een interim-manager wordt. Het is ook evident dat nogal wat mensen zich interim-manager noemen, omdat zij tijdelijk een algemene managementfunctie bekleden. Interim-management is meer dan tijdelijk management Als het onderscheidend vermogen slechts bestaat uit tijdelijkheid, dan hebben de NVIM en NIVE gelijk. Net als een interim-manager, is een ook een algemeen manager tijdelijk, waarbij de laatste zijn of haar functie steeds korter behoudt. Interim-management behelst echter meer dan het tijdelijk invullen van een algemene managementfunctie. Sterker nog, tijdelijkheid is niet de essentie van het vak. B Interim-management draait om het oplossen van een urgent en complex organisatievraagstuk, waar het zittende algemeen management geen oplossing meer voor heeft. . Interim-management als paraplubegrip Het begrip interim-management is verworden tot een paraplunaam voor professionals die voor eigen rekening en risico hun kennis en kunde ter beschikking stellen om een capaciteitsprobleem te verlichten. Dat probleem is veelal niet heel erg urgent, nauwelijks complex en over het algemeen prima oplosbaar door intern wat te schuiven. Als je het zo bekijkt, zijn veel algemeen managers ook interim-managers en kunnen zelfs uitzendkrachten zich zo gaan noemen. Waarom is interim-management niet het management van de toekomst? Hierbij moeten we ons eigenlijk de volgende vragen stellen: wat is interim-management en wat is het management van de toekomst? Ik heb daar een mening over die vermoedelijk sterk afwijkt van die van de NVIM en de NIVE. Het management van de toekomst is niet veel anders dan het management van het verleden: het realiseren van organisatiedoelstellingen. Tegenwoordig moet het management veel vaker en veel sneller anticiperen op veranderende markt-omstandigheden en technologische ontwikkelingen. Schoksgewijze aanpassingen vinden plaats middels grootschalige, intern gerichte, en opeenvolgende reorganisaties is het management van het verleden. Het management van de toekomst draait om externe oriëntatie en flexibele organisaties. Wat is interim-management? De interim-manager komt als het management van een organisatie heeft gefaald: de organisatie heeft zich onvoldoende aangepast aan veranderende omstandigheden en dreigt ten onder te gaan. Middels één snelle en ferme interventie zet de interim-manager de organisatie weer op scherp. Zo was dat in het verleden en zo zal het ook in de toekomst zijn. Met als belangrijke kanttekening: de interim-manager van de toekomst moet krachtiger opereren en zijn of haar interventie van adequate opvolging voorzien. In die zin valt er nog wel wat te verbeteren. De werelden van interim- en algemeen management groeien niet naar elkaar toe. Het is een ongelukkige vergelijking, maar het management van de toekomst gaat meer en meer op vredesmissie en de interim-manager intervenieert snel en ferm als die missie niet slaagt. interim management, NIVE Print Over de auteur Over Carmen de Graaff Carmen L.M. de Graaff biedt met ZPACT een geselecteerde groep van interim professionals de mogelijkheid om kennis, kunde en ervaring te delen. Daarmee vormen zij een krachtig en slagvaardig netwerk, waarmee opdrachtgevers graag zaken doen. ZPACT organiseert netwerkbijeenkomsten, ontwikkelt marktproposities en publiceert eigenzinnige visies. Meer info: www.zpact.nl Bekijk alle berichten van Carmen de Graaff
Interessant artikel. Als je het goed bekijkt zijn er nog meer interessante vragen? Wat is de toekomst van managen en management? En waarom ‘managen’ we eigenlijk en wat is daarvan de meetbare toegevoegde waarde? Vg Tony de Bree Auteur: ‘Dinosaurier of krokodil’.
Goede vraag. Waarop het antwoord ook tegengesteld zou kunnen zijn, nl: Alles wordt interim. Enerzijds mag management voor de langere termijn minder vredesmissie zijn en alerter, acuter inspelen op de bewegelijke werkelijkheid. Anderzijds mag interimmanagement vaak wel minder “nietsontziend” zijn en tot tien tellen tussen analyse en implementatie. De toekomst is aan managers met een goede balans van assertiviteit en sensitiviteit.
Beste Carmen, interessant artikel. Interim Management is niet het management van de toekomst, stel je. En dat ben ik met je eens. Tegelijkertijd dienen organisaties zich snel te kunnen aanpassen aan de veranderingen om hen heen, waardoor je je zou kunnen afvragen of het managen niet altijd interim is. Is Leiderschap niet meer de continuerende factor die de toekomst heeft?
Wat Carmen beschrijft als interim-manager lijkt sterk op de eeste interim-managers die ruim 30 jaar geledenals crisismanager hun intrede deden. Het begrip is daarna inderdaad verdund met tijdelijke managers en zelfs tijdelijke profesionals. Door de jaren heen was ook in de ORM en later in de NIVE de crisimanegere (of een iets vriendelijker varianat daarvan) de norm (zie bijvoorbeeld de herhaalde stellingname van Jacques Reijniers) waar men zich op zou moeten richten, maar waar slechts weinigen soms aan voldoen. Kun je geen vereniging op draaien! Het opgaan van de NVIM in NIVE betekent waarschijnlijk dat het oude ideaalbeeld achter de horizon verdwijnt. Het ideelbaald had (iets) langer overeind kunnen blijven als niet voor NIVE was gekozen, maar voor OOA als partner. Carmen onderkent in haar verhaal onvoldoende dat de organisatie van de toekomst er heel anders uit zal zien dan de organisatie van nu. Dus zal de manager (gewoon en tijdelijk) flink moeten veranderen. Of het verschil met de crisismange zo groot zal zijn als Carmen veronderstelt, betwijfel ik. Onder dit vignet kun je je nog 5 tot 10 jaar onderscheiden om de ergste zaken in de oude wereld op te ruimen, maar dan is ook dat over!
Als we vinden dat interim-management een vak is, dan helpt het niet om alles interim-management te gaan noemen. Ik krijg de indruk dat heel veel mensen interim-management niet als een vak beschouwen, maar als een vorm van tijdelijk management. Auto’s zijn auto’s, maar een Porsche is toch vooral een Porsche en geen auto.
Beste Carmen, je laatste reactie ben ik dan niet met je eens omdat ik van mening ben dat een interim managementopdracht andere kwaliteiten vraagt van de manager dan een “vaste” aanstelling. De verschillende en brede ervaring die hij/zij heeft opgedaan in vele branches en opdrachtgevers geven hem een breder referentiekader voor een goede oplossing in elke nieuwe opdracht. En kwaliteiten als snel kunnen inwerken, materie overstijgend, mensen kunnen verbinden zijn een aantal persoonlijke vaardigheden die hem/haar een voordeel opleveren. En er zijn nog een heleboel andere eigenschappen te noemen die hem/haar succesvol maken. Persoonlijk ben ik van mening dat de compleetheid aan persoonlijke vaardigheden het verschil maken, zonder zichzelf daarbij te verliezen. Een definitie van wat we verstaan onder interim-management zou mogelijk een herkenbaar verschil kunnen maken voor opdrachtgevers, tussen al het diversiteit van aanbod aan auto’s. Interim managers hebben net als auto’s hun eigen stijl. Daar zijn we het dan weer eens 😉
Natuurlijk groeien management en interim management niet naar elkaar toe. Hierin ben ik het volledig met Carmen eens. Als het onderscheid alleen in het tijdelijk karakter zou liggen, groeien management en interim management inderdaad naar elkaar toe. Interim management is echter veel meer. Een interim manager is niet besmet met bepaalde organisatieculturen, heeft geen emotionele binding met medewerkers en kan interventies uitvoeren, die niet van het zittende management kunnen worden verwacht. Een manager die verankerd is in een ambtelijke en bureaucratische organisatie zal bijvoorbeeld niet de meest aangewezen persoon zijn de bedrijfscultuur om te buigen naar ondernemend, vernieuwend en resultaatgericht. Ik kan uit mijn praktijk zo tientallen voorbeelden noemen, waarin de interim manager een duidelijke toegevoegde waarde heeft voor de organisatie. Bovendien heeft de interim manager een andere rol dan de zittende manager. Een interim manager is tegelijkertijd manager, verander(project)manager, coach en adviseur. De NVIM is kennelijk niet in staat geweest om het vak voldoende te profileren, waarna de vereniging maar de conclusie trok dat het onderscheid tussen management en interim management was vervaagd. Als het gaat om het tijdelijk opvullen van een capaciteitsprobleem heeft de NVIM gelijk. Wanneer het niet gaat om tijdelijk op de winkel te passen, maar complexe veranderingen door te voeren, een nieuwe koers uit te zetten of de aanzet geven tot een cultuurverandering, is vaak een ander type manager nodig dan het zittende management.
Interim management kan soms een oplossing bieden, zeker. We moeten ook niet vergeten dat een interim manager verschillende opdrachten kan vervullen of verschillende rollen kan spelen. Mede afhankelijk van hoe ziek de organisatie is. Zoals eerder vermeldt denk ik dat de markt voor management sowieso verder af zal nemen door automatisering en het structureel inkrimpen van grote organisaties waaronder veel grote bedrijven in veel sectoren. Tony de Bree Auteur ‘Dinosauriër of krokodil. De toekomst van managen, organiseren en samenwerken’.
Interessante vraag. De stelling dat interim management nodig is bij falen ben ik niet mee eens. Het voorkomt het falen, versneld processen, maakt zaken helderder. Zo zie ik mijn bijdrage. Niet vanuit arrogantie maar vanuit een ondersteunende en/of tijdelijk leidende rol. Soms zijn de opdrachten ook gewoon doen wat nodig is, niet belast met verleden en gevoelige relaties. Heeft het een toekomst? Wel de inzet, de vorm lijkt inderdaad steeds vaker op inhuur van een uitzendkracht. Het onderscheidend vermogen van interim management wordt niet altijd herkent. Handelend vanuit kosten in plaats van opbrengsten. Een andere vraag die vooral ook gesteld moet worden is: Is management nog wel iets van de toekomst? Management zie ik ook als het sturen op activiteiten van anderen. Management stopt als de manager buiten beeld is. Leiderschap gaat door waar management stopt. Is het niet tijd om ons zelf interim leiders te noemen? De laatste jaren richt het anders in waardoor het mogelijke meerdere opdrachten als interim manager gelijktijdig in te vullen. Anders de organisatie inrichten zodat er juist minder management nodig is. Lastige is dat dit ook eigen brood kost. Net als een dokter die stuurt op gezondheid in plaats van opheffen van de symptomen met medicijnen. Medicijnen is management, gezondheid is leiderschap. Laten we ons vak vanaf nu Interim leiderschap noemen. Dit is het interim management van de toekomst.
Daar zit precies mijn punt: wordt het geen tijd om wel onderscheidend vermogen te creëren? Interim-management is toch meer dat het oplossen van een capaciteitsprobleem? Interim leiderschap vind ik een interessante gedachte. Ben benieuwd hoeveel leiders er zijn. Dan toch hopelijk wel met het idee dat het tijd wordt om het vak goed op de kaart te zetten.
Beste Jeroen, jouw reactie is niet volledig doorgenomen. Uiteraard ben ik benieuwd naar de mening van de interim-voorzitter van NVIM.
