Is er een overeenkomst tussen een professional en een biefstuk?

Wat heeft een interim-professional, wanneer hij geen slager is, nou te maken met biefstuk? Niets, zult u denken, behalve dat hij er eentje eet wanneer de opdrachtgever een factuur heeft betaald.

Er zijn de laatste decennia veel slagers verdwenen en veel mensen kopen hun biefstuk bij de supermarkt. Biefstuk is slechts een beperkt deel van het gehele rund. Dat betekent een zekere mate van schaarste, wat de hogere prijs bedrijfseconomisch verantwoordt.

Wat veel mensen niet weten, is dat zij in de supermarkt wel een stukje vlees kopen van een rund, maar dat het in de meeste gevallen de vergelijking met het biefstukje van de slager niet kan doorstaan. Is dat erg? Nee, voor de meeste mensen geldt dat ook zij niet weten hoe je best een lekker biefstukje bakt. En dan maakt het minder uit wat je koopt.

Juist daar ligt de overeenkomst met de inzet van veel interim-professionals. De hang naar opdrachten in combinatie met het gevoel van opdrachtgevers dat er ‘iets’ moet gebeuren – zonder te weten wat precies- zorgt ervoor dat opdrachten worden vergeven en uitgevoerd zoals het biefstukje van de supermarkt. Met een oppervlakkige kijk op de kwaliteit dus. Professionals haken maar al te gemakkelijk aan bij de vraag van de opdrachtgever. Ze zijn niet in staat of hebben niet de bereidheid nader te onderzoeken wat het onderliggende vraagstuk of probleem is en zijn veelal te weinig kritisch op wat zijzelf inbrengen.

De vraag van de opdrachtgever mag nooit leidend zijn

De opdrachtgever die naar aanleiding van een situatie of een geconstateerd probleem, binnen zijn denkkaders en kennis, een vraag stelt, heeft vaak al een voorkeur voor de richting van het gewenste antwoord of de gewenste aanpak van dit probleem. Dat betekent dat hij zijn probleem opgelost denkt te zien binnen zijn eigen kaders.

We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them (Albert Einstein) 

De heer Einstein gaf al aan dat problemen alleen echt opgelost kunnen worden buiten de kaders waarin het probleem is ontstaan of veroorzaakt. Wanneer een professional instapt in de kaders van zijn opdrachtgever valt dat in de categorie: Hij wil een aap, dus krijgt hij een aap!

Wederom geldt hier de vergelijking met het biefstukje in de supermarkt. Wanneer de opdrachtgever tevreden is, is de professional tevreden! Had het anders gekund? Had het anders gemoeten? Who cares?

De vaak negatieve beeldvorming over ingehuurde externen ligt hier aan ten grondslag.

Dat vraagt het nodige van professionals die mensen en organisaties begeleiden bij het oplossen van vraagstukken en het realiseren van een nieuwe, veranderde situatie. Voor een goede professional dient de vraag van een potentiële opdrachtgever niet leidend te zijn. De professional zal zelf moeite moeten doen zijn eigen kijk op een probleem of een situatie te creëren. En vervolgens dient hij de moed te hebben om, mogelijk tegen de visie van een opdrachtgever in, zijn visie op de oplossing en de weg ernaar toe te verwoorden. In een markt waarin het lastig is nieuwe opdrachten te verwerven,  lijkt dat voor veel professionals een moeilijke opgave.