Flexibilisering? Dat is zooooo 2014!

To agree or not to agree. We worden het maar niet eens. Vooroordelen, beeldvorming en standpunten buitelen over elkaar heen om aandacht. Is flexibilisering goed of niet? Is flexibilisering het antwoord op de veranderingen op de arbeidsmarkt en in de economie? Of nodig om te kunnen innoveren en ondernemen? Hoe goed of slecht is de wet Werk & Zekerheid? Steeds meer vraag ik mij af of de huidige discussie zinvol is.

Need for speed. De Brainport regio (Eindhoven en omstreken) staat in de wereldwijde top 3 van Tech innovatie- en investeringsregio’s. Het gaat goed met deze regio. Tegelijkertijd gaat het ook erg snel in deze regio. Volgens Brainport wordt 23% van de omzet behaald met producten en diensten die 3 jaar geleden nog niet bestonden. Zet dat even af tegen de taaie en langzame discussie over onze arbeidsmarkt.

One size fits nobody. De Brainport regio staat natuurlijk niet model voor de rest van Nederland. Het gaat hier om de wereldwijde top in Tech. Onze arbeidsmarkt heeft meer smaken met ieder zijn eigen uitdagingen. Is er nog 1 sector in onze arbeidsmarkt echt vergelijkbaar met een ander? Is de huidige maatschappij brede discussie en aanpak logisch als de overeenkomsten kleiner worden?

Greatness vs comfort. Accepteren dat top prestaties niet goed samengaan met comfort weten topsporters al lang. Beseffen wij dat er een top prestatie wordt gevraagd van onze arbeidsmarkt in steeds meer sectoren? Onlangs las ik een artikel in het FD over Brainport Development. De columnist is van mening dat het met Brainport Development mogelijk niet de goede kant op gaat. Want in de nieuwe strategie wordt openlijk toegegeven dat men het lastig vindt om een langere termijn strategie te formuleren als het gaat over ‘hoe en wat’. De veranderingen gaan daar te snel voor. Misschien heeft de columnist gelijk. Tegelijkertijd vraag ik mij af of, het besef van niet weten en de eerlijkheid hierover, mogelijk juist de reden is dat Brainport succesvol en relevant kan blijven. Moeten we, ook op het gebied van arbeidsmarkt, misschien wennen aan het oncomfortabele idee van niet weten en dit omarmen in plaats van bevechten met de discussies van de laatste tijd? Durven we dat? En hoe gaan we daar mee om?

Stop typing! Start prototyping! Omgaan met visie, strategie en executie in een onzekere, snel en constant veranderende wereld doet Facebook o.a. door te denken in hoofdzakelijk twee termijnen. 30 jaar of 6 maanden. Dit herhalen ze elke 6 maanden. De gedachte hierachter is dat je kunt overleven als je beschikt over visie en lef (want Facebook weet het ook niet), in staat bent om snel en doeltreffend te handelen en voortdurend ontwikkelt en leert in kleine stappen. Kan een dergelijke aanpak helpen om te gaan met de veranderingen en onzekerheden van onze arbeidsmarkt? Ik hoop van wel en doe een oproep.

The future is now! Wie wil mij helpen met het bouwen van een virtuele samenleving 30 jaar vooruit? Kunnen we, bijvoorbeeld met behulp van big data, simuleren wat we de komende 6 maanden kunnen doen etc, etc? Kunnen we hiervan leren en dit vertalen naar kleine stapjes in de praktijk? Kunnen we ook echte mensen vragen om te reageren op wat er in de virtuele wereld gebeurt. Wat leren we daarvan? Wordt dit al ergens gedaan of is er beter idee? Want let’s face it, zoals de discussie nu gaat. Dat is zooooo 2014!