Nooit meer acquisitie door uitzendbureaus

In de marge van de huidige groei van de uitzendmarkt stapelen de capriolen van uitzendbureaus zich op. Peperdure reclamespots van Tempo Team en Randstad en zelfs studentenuitzendbureau Young Capital laat zich niet onbetuigd. De vraag dringt zich steeds sterker op, waarom moet het allemaal zo kostbaar en ouderwets?

Ongrijpbare opdrachtgever

Uitzenders grijpen zich vast aan alles waarvan ze denken dat het kan werken. Slogans kunnen niet gevat genoeg of er worden presentjes overhandigd bij lukrake klantbezoeken, evenementen, beurzen, bijeenkomsten, prijsuitreikingen en business seats bij sportwedstrijden. Bij alles is het te doen om het hogere doel: in het gevlij komen bij opdrachtgevers. De tragiek is dat het radeloze pogingen zijn om de verloren liefde van hun opdrachtgevers te heroveren.

Stabiel contact met één vaste intercedente is een herinnering van lang vervlogen tijden. De intercedente met die hoge gunfactor heeft haar startersbaan na een krap jaartje wel gezien. Ze is klaar voor de volgende stap in haar carrière. Als het kan zelfs het liefst in dienst bij haar favoriete klant. Daarnaast is in deze individualistische en online wereld de opdrachtgever steeds ongrijpbaarder. De gunfactor en stabiele liefde, die altijd zo vanzelfsprekend was, wordt problematischer. Hunkerende uitzendbureaus zoeken wanhopig naar kostbare manieren op de wegglippende kritische opdrachtgevers vast te houden of terug te winnen. Die marketingkosten moeten ergens weer worden terugverdiend.

Belangrijkste kapitaal

Kunnen uitzenders en opdrachtgevers zich aan deze onderlinge gijzeling onttrekken? Afgelopen decennia bewijzen het tegendeel. Uitzenders doen al ruim 50 jaar hetzelfde kunstje. Het is nooit anders geweest, zal nooit anders worden. Toch? Ik denk wel eens dat het theater stopt als de gordijnen sluiten. Als het publiek de zaal uitloopt en uitzenders hun maskers en fratsen in de kast stallen. Als intercedenten al die acquisitie tijd zouden besteden aan hun belangrijkste kapitaal, de uitzendkrachten! Gewoon het werk doen waar ze hun beroep ooit voor hebben gekozen. Met mensen werken en begaan zijn met brede inzetbaarheid.

Wat zou het mooi zijn als intercedenten zich meer kunnen concentreren op werven, selecteren, plaatsen, on the job trainen, begeleiden, coachen, opleiden, om- en bijscholen en daarmee nog flexibele oplossingen bieden op de vraag om arbeidscapaciteit. Ik verwacht dat deze aanpak leidt tot bredere inzetbaarheid en dus meer plaatsingen op langdurig openstaande vacatures.

Werk maakt gelukkig

Gelukkig zien we innovaties op het gebied van technologie. Internet maakt alles wat altijd verborgen was zichtbaar. Nu is het online mogelijk dat vraag en aanbod elkaar in de uitzendmarkt makkelijk en transparant ontmoeten. Dit betekent dat elke eenpitter of middelgroot uitzendbureau met een klein marketingbudget, maar wel mét de juiste kandidaat, nu ook meetelt. Dit scheelt kansloze acquisitie en met hagel schieten. HR professionals en managers kunnen zich volledig richten op hun eigen werk. Ook intercedenten gaan weer doen waarvoor ze hun vak hebben gekozen, namelijk met mensen werken.

Er ontstaat meer tijd om te investeren in hun belangrijkste kapitaal, de uitzendkrachten. Zo verkleint online vooruitgang de afstand tussen onbenut potentieel en werk. Meer ruimte voor opleiding en omscholing leidt tot brede inzetbaarheid van uitzendkrachten, en uiteindelijk tot meer kans op werk. En werken wil iedereen door groeiende ervaring en expertise, sociale omgeving en, last but not least, salaris.

Hoewel je het vrijwel niemand op maandagochtend hoort zeggen zeg ik nu; werk maakt gelukkig!

Jurriaan Rang, Initiatiefnemer en CCO FelixWerkt.nl