De lessen van Richard Branson

Afgelopen week had ik het genoegen om Richard Branson live te zien op HR Tech World in Parijs. In het interview liet hij tussen neus en lippen door een paar hele interessante punten vallen over zaken doen.

Branson is natuurlijk bekend, beroemd en misschien wel berucht. Hij is echter ook briljant en heeft een paar punten waarvan ik dacht: darn, ja, nooit zo naar gekeken. En sommige waren: dat zeg ik al jaren, darn, eindelijk iemand die het doet.

De lessen van Branson (die ik oppikte).

Corporate day

Branson stelde dat als je bedrijf echt een familie is, dat als je echt een warm gevoel wilde geven, dat je mensen dus elke maandag blij naar hun werk moeten komen. Blij om hun collega-vrienden weer te zien. Pas dan kan je stellen dat het een familie is.

Omdat ook bij Virgin soms wel eens geklaagd wordt en mensen gaan denken dat het allemaal normaal is, had hij recent een ‘corporate day’ ingevoerd. Het tot het extreme doorgevoerde corporate beleid dat hij zo vaak afkraakt. Iedereen moest die dag in pak komen. Geen social media anders dan zakelijk. Geen privé telefoontjes. Je moet om 9 uur op je werk zijn en je moest om 5 uur naar huis. Gewoon tot in het extreme doorgevoerd. Eén dag. Daarna wist iedereen weer hoe heerlijk het was om bij Virgin te werken.

Volgens mij zouden meer bedrijven dat moeten doen. Juist ook als ze nieuw, flexibel en digitaal werken invoeren. Gewoon om soms even weer te laten zien hoe het ‘ook kan’.

Kleine dingen

Een moment dat ik dacht: hij doet het dus gewoon, was toen hij zei dat het de details waren die het verschil maakte. Iets waar ik al jaren op hamer, als het nu gaat om recruitmentsites of om de manier van werken. God is in the details (en nee, niet de duivel). Zo werden in het begin de peper en zout stellen bij Virgin Atlantic heel erg vaak gejat. De accountant zei dat ze die maar minder mooi moesten maken, want de kosten liepen de spuitgaten uit. Branson heeft echter iets anders gedaan, want als iets dus zo mooi is dat het gejat wordt moet je het zeker behouden. Dat is namelijk wat het verschil maakt. Hij heeft vervolgens onder op de bodem ‘gejat bij Virgin’ laten zetten. Zodat als je een etentje gaf en vrienden het bekeken ze zagen: gejat bij Virgin en het gesprek over Virgin ging. Er werden er niet veel minder gejat daarna, maar het merk werd steeds bekender. Iets dat zeker in die tijd nog nodig was.

Een ander detail dat hij vermelde waren de rode hoge hakken van de stewardessen. Die hebben immers een uniform en rode pumps waren onderscheidend. Die zijn na een tijdje verdwenen, Branson wilde ze terug. Hij had de steun van de meeste stewardessen, dus na verloop van tijd ging ook de directie akkoord. Vervolgens klaagde veel stewardessen, ze kregen blaren in de nieuwe schoenen. Dus werden deze vervangen. Want zegt Branson, je moet het wel goed doen. En als je een fout maakt moet je die herstellen, want de lange termijn kosten van stewardessen met blaren (die dus ook met minder plezier hun werk gaan doen) zijn veel hoger dan nieuwe schoenen.

Feesten

Ik ben niet zo van feesten. Ik weet dat het belangrijk is om dingen met collega’s te doen, maar het bedrijfsfeest heb ik het nooit op gehad. Toch liet Branson me op twee manieren zien hoe het belangrijk was.

De eerste anekdote ging over British Rail. Virgin heeft jaren geleden een stuk van de Britse NS overgenomen. Een groot, log, overheidsbedrijf dat niet goed werkte. Hij heeft toen een feest bij hem thuis gegeven voor alle 70.000 medewerkers die hij overnam. Gedurende 7 dagen lang was het één groot feest voor alle medewerkers en hun familie. In die week is het hele bedrijf van ambtenaar naar Virgin medewerker gegaan. Vaak wordt gesteld dat Virgin Rail één van de meest unieke cultuurveranderingen ooit is geweest. Van geen service naar top service. De mentaliteit van elke medewerker veranderde bijna meteen. De reden was dus… een heel groot feest.

Een ander punt over feesten dat hij aanhaalde was het contact met mensen. Als je iets met ze drinkt en je oprecht met ze praat hoor je dingen. Belangrijke dingen. Hij stelde echter ook dat hij altijd een boekje bij zich had waarin hij die dingen opschreef. Want als je genoeg drinkt, weet je de volgende morgen niet meer wie wat heeft gezegd. En erger dan niet luisteren naar je mensen, is wel luisteren en niets doen. Dus hij schreef alles op zodat hij de volgende dag er naar kon handelen.