Flexwerkers in publieke sector nemen meer verantwoordelijkheid voor eigen ontwikkeling dan vaste medewerkers.

Flexwerkers in de publieke sector meer verantwoordelijkheid voor hun eigen ontwikkeling dan vaste medewerkers. Dat is een van de conclusies uit een onderzoek dat TNS Nipo deed in opdracht van HRM dienstverlener Driessen. 83% van de 560 respondenten uit de (semi)publieke sector vindt het (zeer) belangrijk om zichzelf te kunnen ontwikkelen in hun werk. 57% van de vaste medewerkers vinden zichzelf voor verantwoordelijk voor hun ontwikkeling, 43% legt die verantwoordelijkheid neer bij hun werkgever voor 43%. Flexibele medewerkers nemen meer verantwoordelijkheid: hier is de verdeling 66% medewerker en 34% werkgever.

De respondenten hechten veel waarde aan hun eigen ontwikkeling. 83% vindt dit (zeer) belangrijk. Ze vinden daarbij ‘flexibiliteit in het uitvoeren van werkzaamheden’ en ‘krijgen van ruimte tot het nemen van eigen initiatief’ de belangrijkste aspecten voor hun ontwikkeling. Bovenal willen ze dat hun werkgever vaker stilstaat bij hun ontwikkeling. Nu gebeurt dit in de meeste gevallen eens per jaar of helemaal niet, terwijl ze dit het liefst eens per half jaar zouden willen.

Dit biedt aanknopingspunten en kansen voor de afdeling HRM in de publieke sector. Maar erg tevreden zijn de respondenten niet over die afdelingen. Slechts 30% is (zeer) tevreden over de rol van de afdeling HRM. 1 op de 5 is zelfs zeer ontevreden. Tijdens ontwikkelingsgesprekken zijn medewerkers over het algemeen tevreden over de rol die ze zelf uit kunnen oefenen op de te stellen doelen. Over het plan is slechts de helft tevreden. Daarbij mag de afdeling HRM volgens de medewerkers een belangrijkere rol nemen.

“Ontwikkeling van mensen is de sleutel tot flexibilisering”

In het magazine ‘Werken toen, nu & straks’ dat Driessen naar aanleiding van deze studie opstelde, gaat Prof.  Ton Wilthagen dieper in op flexibiliteit in de publieke sector en de rol van HR afdelingen daarbij. Ook voor de publieke sector is het ‘tijd voor flexibiliteit’, stelt Wilthagen, hoogleraar arbeidsmarkt aan Tilburg University. Maar wel flexibiliteit met zekerheid.

Wilthagen ziet in de publieke sector een verbijzondering in het flexibiliseringsvraagstuk. Vanwege de bezuinigingen worden er zowel binnen de overheid, het onderwijs als de zorg maar weinig mensen aangenomen. De overheid bevindt zich daardoor in een spagaat: het beleid gaat voor vast, maar in de realiteit is flex noodzaak.

Flexibilisering draait om aantrekkelijk blijven voor de arbeidsmarkt.

De ontwikkeling van mensen is voor Wilthagen de sleutel tot flexibilisering. Hierin zit meer zekerheid dan in een vast contract of wat dan ook. Flexibilisering draait om aantrekkelijk blijven voor de arbeidsmarkt.

Dat de arbeidsmarkt verandert, maar dat wordt nog niet voldoende erkend, vindt Ton Wilthagen. Ook al wil men, op dit moment is het voor een individu niet eenvoudig om zichzelf te ontwikkelen. Dit geldt vooral als je een werknemer met een flexibel contract of zzp’er bent.  Beroepen in een moderne economie als deze vereisen kwalificaties. Maar wie betaalt om- of bijscholing en wie zorgt voor de tijd om de opleiding te kunnen volgen? De oplossing ziet de hoogleraar in arbeidsvormneutrale regelingen door de overheid, die je ook in Scandinavische landen ziet. Omdat deze regelingen niet afhankelijk zijn van een contract en iedereen eraan mee betaalt via de belasting, kan ook iedereen er gebruik van maken.

“HRM’ers moeten arbeidsmarktmanager worden”

Ton Wilthagen adviseert alle HRM’ers dan ook om de muren tussen de eigen sector en de (commerciële) markt af te breken. “Iedereen die zich nu vooral richt op de eigen organisatie en interne arbeidsmarkt, raad ik aan om zich tot een arbeidsmarktmanager te transformeren. Verbind de interne- met de externe arbeidsmarkt om goede mensen aan te trekken, maar ook om mensen de stap naar buiten de eigen organisatie te laten maken. We moeten af van de instelling om niet op te willen leiden voor de concurrent, want hiermee krijgen we niet de mobiliteit en flexibiliteit die nodig is.”

“Om in de toekomst ambitieuze (jonge) medewerkers binnen te halen, heb je een goed flexibiliteitsbeleid nodig. Zorg ervoor dat je geen arbeidsovereenkomst, maar een arbeidsmarktovereenkomst te bieden hebt. Als je gaat werken in de publieke sector, dan moet je als werknemer weten dat – wanneer er tijdelijk geen werk meer is – je wordt geholpen om elders heen te gaan. Dat is het beste aanbod dat je als organisatie in de toekomst kunt doen.”

De publicatie met het complete onderzoek en het volledige interview met Prof Wilthagen kunt u terugvinden op www.driessen.nl/werken. Het magazine ‘Werken toen, nu & straks’ kan via die pagina kosteloos gedownload of aangevraagd worden.