Geen tijd, geen geld, geen excuus. Drie stappen op je droom wel te realiseren.

Esther Jacobs, ook wel bekend als de ‘no excuses lady’, reist als wereldburger en ZZP’er de hele wereld over. Ze vroeg zich af waarom het lastig is om je droom of doel te realiseren. Ze bestudeerde het proces en onderscheidt het in drie stappen: Strive, Struggle en Shine.

Esther heeft twee keer goed nieuws voor ons: ten eerste is alles mogelijk en ten tweede is dat niet makkelijk te realiseren. Hoe dat zit? Als iets moeilijk is, betekent het dat niet veel mensen daarvoor moeite doen, volgens Esther. Je zal één van de weinigen zijn die doorzet en hoe moeilijker de ervaring en de weg is, zowel zakelijk als privé, hoe sterker je daar uitkomt.

De spreuk ‘what doesn’t kill you makes you stronger’ is haar op het lijf geschreven. “De cyclus die ik wel 300 keer heb doorlopen, zal voor ZZP’ers herkenbaar zijn: strive, struggle en shine. Strive staat voor een droom, een visie en een doel. Je moet als persoon uit je comfortzone stappen en risico nemen als ondernemer”, aldus Esther. Dat gaat natuurlijk gepaard met struggle: ups en downs. Er zullen doodlopende wegen zijn en je zal om hulp moeten vragen. Esther: “Soms is die weg veel langer dan je denkt. Op het punt dat je wilt opgeven, kijk je terug op wat je bereikt hebt en besef je dat dat de motivatie is om toch door te gaan. Een mislukking is pas een mislukking als je het opgeeft. Als je doorgaat, wordt het een leerproces. “Zet je door en vallen uiteindelijk alle puzzelstukjes in elkaar, dan zal je bereiken wat je wilt bereiken: succes.”

what doesn’t kill you makes you stronger’

Als laatste licht Esther shine toe. De Nederlandse cultuur is wat dat betreft een beetje vreemd volgens haar. Al snel verontschuldigen Nederlanders zich zodra hen gevraagd wordt waar ze goed in zijn en wat ze bereikt hebben. “Amerikanen durven openlijker uit te komen voor de dingen waar ze goed in en trots op zijn. Durf in je eigen kracht te staan en shine.”

Dit zal niet het eindpunt zijn, want ‘wie met z’n hoofd boven het maaiveld uitsteekt…’. Succes trekt ook vervelende dingen aan. Dat kan zich uiten in vervelende kritiek, jaloezie en dwarsbomen. Esther: “Je zal jezelf opnieuw moeten uitvinden, je kan niet stil blijven staan bij het succes. En dus gaat het proces van strive, struggle en shine maar door. Ik heb dit meerdere malen ondervonden.”

Rond de invoering van de euro kreeg Esther het idee om alle buitenlandse munten in te zamelen voor goede doelen: Coins for Care. Een makkelijk en simpel plan, tenminste zo leek het. Esther had geen ervaring, geen budget en kwam terecht in een onbekende wereld. “Een gigantisch project dat ik op moest zetten zonder middelen, maar ik zag in iedere uitdaging een oplossing.

Uiteindelijk heb ik zestien miljoen euro ingezameld, maar ik werd vervolgens tegengewerkt door de goededoelenwereld. Ze voelden zich bedreigd omdat ik het kosteloos deed en mensen aan de goede doelen vragen gingen stellen over hun kostprijs. Esther bracht de 16 miljoen naar 140 goede doelen, maar kreeg geen informatie over de bestemming van het geld. Daarom richtte ze uiteindelijk de donateursvereniging Coins for Care op en banjerde zeven jaar fulltime onbetaald door de goededoelenwereld. “Als een olifant door een porseleinenkast. Je kan je voorstellen dat dat strivestukje nogal lang en hobbelig was.”

Tijdens een goededoelencongres werd Esther overvallen door de gedachte: ‘Er zitten hier allemaal boeven en bobo’s, ik moet hier weg.’ Letterlijk misselijk van wat haar overviel, stapte ze in de auto. Weg van het hele gebeuren wat haar zo frustreerde. Maar zoals zo vaak komen op dat soort momenten de nieuwe inzichten en kansen. Tijdens die autorit hoorde zij een oproep op haar autoradio: “Dit is de laatste dag om je op te geven voor Expeditie Robinson.” Dit was de kans om weg van alles te gaan. “Twee maanden geen telefoon en e-mail. Het leek mij heerlijk. Ondanks dat ik een einzelgänger ben, om de twee uur moet eten en niet van psychologische spelletjes houd.” Drie weken later bevond ze zich met een andere deelnemer in een grot in Maleisië. Na twee weken mochten ze naar de anderen toe die elkaar ondertussen al goed hadden leren kennen en hun positie hadden veroverd. “De productie van het programma maakte mij leider van één van de teams en ik kreeg een matras en immuniteit. Wat volgde was verschrikkelijk, een psychologische oorlog.” Na tien dagen veranderden de regels en kon Esther worden weggestemd. Al vrij snel zat ze in het vliegtuig naar Nederland. Esther: “Het was verschrikkelijk. Ik besefte ondanks de pesterijen dat het niet aan mijn persoonlijkheid lag, maar aan de positie die ik had gekregen van de productie.”

Esther: “Toen de televisie- uitzendingen begonnen in België en Nederland, zag iedereen hoe oneerlijk ik werd behandeld en kreeg ik onwijs veel steun.” Mensen op straat kwamen naar Esther toe en schudde haar de hand, studenten hingen schreeuwend uit het raam: ze was een heldin. Ze kreeg meer dan 10.000 e- mails en de twee mannen die haar op het eiland het leven het meest zuur hadden gemaakt werden belaagd door knokploegen. Esther: “Ik merkte dat onrecht en emoties mensen raken. Die feedback heeft mij zo goed gedaan. Je kunt geen succes voelen als je niet door diepe dalen bent gegaan en daar zelf bent uitgekomen. Je kunt niet van het licht genieten, als het niet donker is geweest. Dat is belangrijk om te onthouden als je een dieptepunt hebt.”

Na het Expeditie Robinsonavontuur besloot Esther een tijd op Curaçao te gaan wonen. Daar werd ze verliefd op, zoals ze het zelf zegt, de grootste playboy van het eiland. Het was wederom een ervaring met ups en downs, maar ze is nog steeds samen met haar ‘foute man’. Esther: “Het is in ieder geval niet saai, ik maak een hoop mee.”

Eenmaal in Nederland wilde ik mijn paspoort verlengen maar bleek dat ik was uitgeschreven bij de gemeente Amstelveen. Ik had veel gereisd en was steeds minder dan vier maanden thuis: dat mag blijkbaar niet terwijl ik nota bene vanwege Coins for Care als ereburger was benoemd.” Vervolgens werd ze ook automatisch uitgeschreven bij de Kamer van Koophandel, had ze geen recht meer op een ziektekostenverzekering, werd haar zakelijke rekening bij de bank gesloten en moest ze haar creditcard inleveren. “Het ging maar door, ik vocht ertegen maar uiteindelijk bedacht ik me dat ik moest omdenken.”

‘Het ging maar door, ik vocht ertegen maar uiteindelijk bedacht ik me dat ik moest omdenken.”

Ik schreef mijn bedrijf in op de British Virgin Islands, waar ik geen belasting hoefde te betalen, en geen uren- en kilometerregistratie moest bijhouden; echt een plezier!” Zo bleek Esther voor ieder probleem een oplossing te vinden, uit de vele strugglefases haalde ze kracht. Esther: “Je begint iedere keer weer aan een nieuwe cyclus, en daar zal iedere ondernemer zich in kunnen herkennen. Je leert jezelf en je grenzen kennen. Je leert waar je goed in bent en creëert doorzettingsvermogen. Ik zeg altijd maar: geniet van je succes, denk in oplossingen en onthoud: geen excuses meer!”

Esther Jacobs spreekt samen met onder andere Ben Woldring 9 juni de 8e editie van ZZPTalks