Hugo-Jan Ruts 3 oktober 2016 21 reacties Print Wet DBA en ondernemerschap. Snapt Wiebes zijn eigen wet niet?Een echte ondernemer heeft geen modelovereenkomst nodig, zegt Wiebes steeds maar weer. Was het maar zo simpel. Begrijpt hij zijn eigen wet niet, of probeert hij de werkelijkheid eenvoudiger te maken als hij is? “Zijn zzp’ers nu iets opgeschoten met dit debat” vroeg Carola Schouten (ChristenUnie) afgelopen donderdagavond aan Staatssecretaris Wiebes tijdens het debat over de Wet DBA. Nou nee, was al snel de reactie op twitter van die zzp’ers. Veel duidelijkheid is er niet gekomen. Sterker nog, door voorbeelden en het gebruik van de term ‘ondernemerschap’ leek de Staatssecretaris het eerder ingewikkelder dan duidelijker te maken. Speelt het feit of iemand een ondernemer is nu wel of geen rol in de beoordeling of iemand in een opdracht als zelfstandige kan werken? Je zou bijna denken van wel, het tegendeel is echter het geval. De goedwillende ondernemer Wiebes haalde een door hem vaak gebruikt voorbeeld naar boven. De geschiedenisleraar die les geeft op een middelbare school is voor Wiebes geen ondernemer. Net zo min als de verpleegster in het ziekenhuis en de ict’er die jarenlang bij een opdrachtgever zit, zo vulde hij aan. Goed, dat valt te begrijpen. Die groepen zzp’ers weten in ieder geval waar ze aan toe zijn. Opvallend hierbij is wel dat hij het over het ondernemerschap van de zzp’er heeft. En niet over de manier van werken tussen de docent en de school. Ook in zijn voortgangsrapportage aan de kamer heeft hij het over ‘vanzelfsprekend ondernemers’, die helemaal niet met een modelovereenkomst moeten werken. Het centraal stellen van het ondernemerschap (in het debat werd het woord ondernemerschap 98 keer genoemd; de woorden dienstverband of arbeidsrelatie samen 25 keer) is raar, verwarrend en in tegenspraak met wat de Belastingdienst zegt. Het gaat ook voorbij aan de kern van de huidige onrust, namelijk het feit dat voor een veel grotere groep dan verwacht er onduidelijkheid is wat er nu nog wel en niet kan. Beoordeling arbeidsrelatie staan nu los van beoordeling ondernemerschap Om te beginnen even terug naar het eerste webinar van de Belastingdienst over de Wet DBA (zie hier, vanaf minuut 31:44). “Als de zzp’er ondernemer is voor de inkomstenbelasting, ben ik dan als opdrachtgever er zeker van dat ik geen loonheffing hoef te betalen?” vroeg Annemarie van Gaal in dat webinar aan een expert van de Belastingdienst. “Nee. Nee, nee, nee” was het letterlijke en duidelijk antwoord. “Belangrijk is om je te realiseren dat voor het beoordelen van de relatie opdrachtgever – opdrachtnemer we een switch maken. We maken een switch van de inkomstenbelasting naar het loonbelastingoordeel. We kijken niet de inkomstenbelastingpositie van de zzp’er . We kijken puur en alleen door de bril van de loonheffingen naar de relatie tussen de opdrachtgever en opdrachtnemer. Alleen die relatie kwalificeren we.” Kortom: het feit dat iemand ondernemer is staat helemaal los van de beoordeling of er nu wel of geen dienstbetrekking is. Er wordt gekeken naar hoe de relatie is in een opdracht. De Wet heet ook niet voor niets wet deregulering beoordeling arbeidsrelatie. Bij de beoordeling wel/niet loonbetrekking gaat het om termen als ‘gezag’ of ‘vrije vervanging’. Bij de beoordeling wel/niet ondernemer gaat het om zaken als ‘meerdere opdrachtgevers, investeringen, omvang bedrijf, eigen acquisitie’. De beoordeling of iemand ondernemer is, vindt plaats bij de aangifte inkomstenbelasting en is puur een zaak tussen de zzp’er en de Belastingdienst. In de VAR zat beide beoordelingen. Bij de Wet DBA is dat dus gesplitst. Mix opdrachten normaal Terug naar Wiebes. Hij wil de ‘echte’ ondernemer niet dwars zitten. Ga gewoon aan het werk, riep hij donderdagavond nog. Graag, zullen veel zzp’ers denken. Maar hier zit nu juist de crux van veel onduidelijkheid in de markt. Het feit dat je ondernemer bent – inclusief wanneer dan ook door Belastingdienst bevestigd is door goedkeuring van je aangifte – geeft geen enkele houvast met betrekking tot je opdrachten. Je hebt simpelweg niets aan die status onder de huidige Wet DBA. En je opdrachtgever ook niets. Denk even aan de Geschiedenisleraar. Wat nu als dat iemand is die bijvoorbeeld organisatieadviseur is met een eenmanszaak en veel opdrachten. Hij is dus ondernemer. En dat wil hij graag ook een paar uur regulier les geven op een middelbare school, omdat hij dat bijvoorbeeld leuk vindt. Dat kan dus niet als zelfstandige, ook als hij – en de opdrachtgever – dat zou willen. Raar voorbeeld? Niet echt. In Nieuwsuur was onlangs Daan Westerink te zien. Ze is journalist, ondernemer met jaarlijks 50 verschillende opdrachtgevers. Een daarvan is de Hogeschool Utrecht waar ze les geeft, of gaf beter gezegd. Omdat ze daar een onderdeel van het vaste lesprogramma geeft (met ‘gezag’ en ‘geen vrije vervanging’) kan dat niet meer als zelfstandige doen, maar alleen in loondienst. (Overigens kan je als zzp’er het fiscale nadeel van zo’n klein dienstverband met de absorptieregeling prima vereffenen.) Dus – nogmaals – niet je ondernemerstatus maar de aard van de opdracht bepaald of je een opdracht wel of niet als zelfstandige kan uitvoeren. Er zijn legio van dit soort voorbeelden. Gelukkig hebben steeds meer ondernemende zelfstandigen geleerd de afgelopen jaren een diverse klantenkring op te bouwen. Een aantal korte adviesopdrachten, wat schrijfwerk, paar coachklanten en een vaste dag in de week een MKB organisatie ondersteunen op dat kantoor. Een echte ondernemers, en toch kan je tot de conclusie komen dat zo’n laatste opdracht niet meer kan. Een dergelijke mix is wat er bijvoorbeeld in de veel besproken media wereld momenteel spaak loopt. Echte ondernemers geen modelovereenkomst nodig? Wiebes wil dat ‘echte ondernemers’ helemaal niet met modelovereenkomsten werken. Maar zijn eigen regels zorgen er dus voor dat dat ondernemerschap helemaal geen rol speelt in de beoordeling wel/geen dienstverband. In het debat zei Wiebes tegen de Kamer “Ik constateer dat de discussie niet gaat over DBA, maar over de maatschappelijke opvatting over wat een ondernemer is. De Belastingdienst werkt niet met opvattingen of meningen, maar met de wet. (…) De Belastingdienst is hierin gewoon de uitvoerder van de wet. “ Hij probeert hier de vinger op de zere plek te leggen, het is alleen de verkeerde zere plek. De discussie gaat binnen de wet DBA niet over wie wel of geen ondernemer is, het gaat om wat wel of geen dienstverband is. Was het maar zo simpel. Dus gaat het in de praktijk om die vermaledijde termen als ‘gezag’ en ‘vrije vervanging’ – die juist bij de white-collar interim professionals zo lastig te hanteren zijn, althans als het om iets langere opdrachten gaat. Duidelijkheid nodig Staatssecretaris Wiebes gaf donderdagavond toe dat de impact van de Wet DBA groter is dan verwacht. Vast ook groter dan wat de Kamerleden hadden verwacht. Dat komt omdat de complexiteit en diversiteit van de zzp-markt ook veel groter is dan men zich gerealiseerd heeft. Die laat zich niet zo gemakkelijk vatten in een overzichtelijk rijtje. Wiebes wilde donderdagavond vooral debatteren over de voortgang van de Wet DBA. De Kamer wilde vooral debatteren over de principes van de wet en meer duidelijkheid hoe nu termen als gezag en persoonlijke arbeid te hanteren of wat nu de rol van de status van ondernemer is. Immers dat levert de onduidelijkheid op, niet of er nu 300 of 800 goedgekeurde modelovereenkomsten zijn. Met zo veel overeenkomsten schiet niemand wat op, maar dat terzijde. Dat langs elkaar heen praten leverde niet de door de markt zo gewenste duidelijkheid. Het onzorgvuldig gebruiken van de term ondernemerschap maakt de onduidelijkheid alleen maar groter. Met moties probeerden Kamerleden die duidelijkheid wel te verkrijgen. Deze moties komen morgen in stemming. Wiebes raadde de ingediende moties om meer duidelijkheid te geven over wat nu ‘persoonlijke arbeid’ is af. ‘Dan halen we 100 jaar arbeidsrecht overhoop’. Steven van Weyenberg (D66) diende een motie in waarin staat “dat echte ondernemers geen belemmering mogen ervaren om te ondernemen verzoekt de regering, te verkennen hoe echte ondernemers via een toets op ondernemerschap zekerheid vooraf kunnen krijgen zonder het gebruik van modelovereenkomsten, en de Kamer hierover voor het kerstreces te informeren”. Woorden die aansluiten bij wat Wiebes zei over ondernemerschap. Toch raadt hij ook deze motie ten stelligste af. Nee, ondernemerschap kan geen criterium zijn om zonder modelovereenkomst te kunnen werken. Ik concludeer dan maar dat Wiebes zijn eigen wet dus toch wel begrepen heeft. Ondernemerschap een rol geven is een fundamentele koerswijziging. Zijn woorden ‘echte ondernemers’ zijn allen wel tamelijk loos en vooral verwarrend, zo niet feitelijk onjuist. En meer duidelijkheid dan wat er nu is, gaan we dus niet krijgen. Tenzij de PvdA of VVD het de echte, vrijwillige ondernemer toch een stukje makkelijk wil maken en met Van Weyenberg en de rest van de oppositie mee stemt. Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Neen, geen raar voorbeeld van Daan Westerink, want ik doe (deed) net hetzelfde. Tientallen opdrachtgevers waarvoor ik cartoons, illustraties en animaties ontwierp en omdat ik het leuk vond (en op deze manier ook eens vanachter mijn bureau kon komen) gaf ik nog twee dagen les. Ondertussen geef ik nog steeds les, maar ben ik dus verplicht in loondienst, voor twee dagen per week. Tegen mijn zin want lesgeven in loondienst gaat om heel andere zaken dan lesgeven als zzp’er wat mij betreft. (Als is het maar omdat een docent in loondienst er een heel takenpakket bij heeft naast zijn reguliere lessen en het “vak” doceren min of mee bijzaak lijkt) Maar de onduidelijkheid is er nog steeds. Zelf klanten waarvoor ik een paar illustraties maak, vragen zich nu af of ze me nu in loondienst moeten nemen. Of dat ze anders al die vervelende contracten moeten gaan ondertekenen. Dan liever niet zegt die klant. Maar wat als ik voor die klant nu 550 illustraties maak? En als laatste opmerking in deze discussie; hoe kun je eiegenlijk wetten opstellen voor zzp’ers als het überhaupt niet duidelijk is wie of wat een zzp’er nu eigenlijk is …
De artikelen hier beginnen nu een beetje eentonig te worden en een te hoog “huilie huilie” gehalte te krijgen. Begint op zeuren te lijken 😉 Het lijken idd vooral de “white-collar interim” zzpers te zijn die zich roeren en proberen de WDBA onderuit te halen. Puur voor een klein beetje financieel gewin heb ik het idee, en dat is eigenlijk onnodig, want deze groep verdient genoeg. En wat is er mis met het feit dat voor die vaste dag in de week dat die geschiedenis leraar les geeft op een school, een tijdelijk arbeidscontract wordt afgesloten. Het urencriterium komt daardoor niet in gevaar. Wel als je als accountant 3 dagen per week bij je klant op kantoor zit. Volgens mij is het maar een kleine groep die heel veel lawaai maakt op dit moment. Zorg dat je zelfstandig bent en je opdrachten zelfstandig indeelt, dan is er niks aan de hand. En dat is dus niet: “opdrachtnemer A verplicht zich hierbij X uren aanwezig te zijn bij opdrachtgever B en zich te houden aan de aldaar geldende regels voor een uurtarief van Y euro”. Als dat nu in je opdracht omschrijving staat, heb je idd een probleem. Hè lekker, een beetje discussie op de ma morgen 😉
@stef ringoot Het is ook geen wet voor zzpers, maar voor arbeidsrelaties. Voor jou andere tekenwerk lijk me zelfstandigheid gewaarborgd met zo veel klanten, maar jou lesuren brengen je urencriterium in gevaar. Misschien moet je minder uren lesgeven om zelfstandigheid te kunnen blijven aantonen.
@Gerrit, Volgens mijn mis je het punt. Gaat er niet om dat wat niet kan, wel moet kunnen. Gaat er om dat er duidelijkheid moet komen, waar dit er nog onvoldoende is.
Het lastige in deze discussies is, dat deze gevoerd wordt uit het (beperkte) kader van de fiscale wetgeving. De fiscale wetgeving is niet bedoeld om arbeidsrelaties te duiden in arbeidsrechtelijke zin, maar slechts in fiscale zin. Dat is ook Wiebes altijd terugkerende mantra: ik ga niet over het arbeidsrecht, dus ik heb het te doen met de fiscale regels. Heel goed, maar waarom dan niet die fiscale regels, die dus volgend zijn, aan te scherpen en te verduidelijken? Mij een raadsel waarom hij dat nalaat. Het arbeidsrecht is het geheel van rechtsregels met betrekking tot arbeidsverhoudingen van de onzelfstandige beroepsbevolking. Regels voor de andere soorten arbeidsverhoudingen, dan wel hybride soorten zijn daarin niet terug te vinden. Laat Wiebes dan de vrij heldere arbeidsrechtelijke kaders gaan handhaven of, als hij deze te rigide vindt, aanpassen. Bij strikte handhaving van het arbeidsrecht, ben ik benieuwd of er niet snel een noodzaak komt om eindelijk met een fundamentele aanpassing en modernisering van enerzijds het arbeidsrecht en anderzijds het sociaal verzekeringsrecht en fiscaal recht te komen. Mijn advies destijds aan de commissie Stevens voorafgaand aan invoering van de VAR.
@peter Volgens mij gaat het daar bij veel klagers juist wel om. Die hebben onder valse voorwendselen al jaren een VAR-wuo gekregen en zijn nu zelf gaan geloven dat ze een ondernemer/zelfstandige zijn. Nu eindelijk de feitelijke arbeidsrelatie beoordeelt gaat worden, gaat die vlieger niet meer op. Als je zelf en ook je opdrachtgever blijkbaar al twijfel hebben over de arbeidsrelatietussen jullie, hoe moet deze wet daar dan zekerheid over geven? In het voorbeeld van Stef hierboven vind ik het vreemd dat de opdrachtgevers van die tekeningen/illustraties twijfelen aan de zelfstandigheid van Stef. Dat kan hij toch makkelijk aan ze uitleggen. Tenzij hij die 500 tekeningen bij dd opdrachtgever op kantoor onder normale kantooruren maakt, samen met illustraties in loondienst, maar dat zal wel niet neem ik aan.
@ Kwinkel; Ik zeur inderdaad dat besef ik maar al te goed, maar het is de onduidelijkheid die dit bij mij teweeg brengt. Ik kan zeker uitleggen dat ik zelfstandig ben. Maar het is uiteindelijk de inspecteur die beslist. En ook al werk je volgens de regels en een contract dan nog kan hij vinden dat er sprake is van loondienst. Ik werk trouwens altijd vanuit mijn eigen kantoor, op de uren die ik zelf wil, en desnoods zet ik voor sommige dingen stagairs in en af en toe zelf mijn vrouw in. Maar de klant wil wel mijn tekenwerk en niet dat van een ander, in dat opzicht kan ik me niet laten vervangen. Maar het is vooral de klant (een klein bedrijf in dit geval waarvoor ik diverse media artikelen ontwerp) die zich zorgen maakte… Wat de uren op school betreft. Ik werk daar twee dagen (16 uur) De andere dagen, ook in het weekend, vaak s’avonds en ook in de “schoolvakanties” gaan naar mijn illustratie en ontwerp werk. Ik hou ieder uur wat ik werk bij en als het goed is kom ik, ruim boven de urennorm. Het inkomen uit mijn zzp werk ligt ook stukken hoger dan dat loon wat ik verdien. Toch maken ook de uitgeverijen (en de beeldbanken) waar ik voor werk zich zorgen. Dat merk je. En ook de klant waar ik al jaren iedere maand een cartoon voor teken vroeg mij onlangs hoe het nu verder moet. De 500 tekeningen zijn trouwens voor een Belgische uitgeverij, die hebben geen interesse in dat Nederlandse contract maar vinden hun eigen opdrachtbon voldoende. Groet, Stef
Ik denk ook dat er een omvangrijke groep is die tijdens de var wisten welke vragen ze hoe moesten beantwoorden, zodat ze een var-wuo ontvangen. De opdrachtgever kan vervolgens zonder zorgen inhuren, als ze de kopie var+kopie identiteitsbewijs maar bewaarden was er niets aan de hand. Ook denk ik dat daarmee een bepaalde groep zzp-ers inderdaad is gaan geloven dat zij zelfstandig ondernemer zijn. Het gaat dan om zzp-ers die langdurig voor dezelfde opdrachtgever werken, soms meerdere jaren, waarbij ze hetzelfde werk doen als hun collega’s in loondienst. Een verschil vindt ik wel als het om een kortlopende opdracht gaat bijvoorbeeld vervanging of als je vanuit jouw deskundigheid gevraagd wordt om een beperkt aantal college’s te geven. Hier zou wel ruimte moeten zijn dat als ondernemer te doen. Maar dan gaat het niet om een heel jaar lesgeven.
@joop De WDBA heeft alleen de VAR afgeschaft, dus komen de leemtes in het arbeidsrecht bloot te liggen. Het arbeidsrecht fast uit van een dienstverband, tenzij … Ondernemerschap is alleen van belang om bepaalde fictieve dienstbetrekkingen uit te sluiten. reparatie van die onderliggende wetgever is niet aan de handhaver (cq BD). Op dat punt geef ik Wiebes gelijk. de kamer zou Asvher om opheldering moeten vragen. @Stef Wat als je nu 16 uur als vakkenvuller bij de Appie werkt, om bijv. jouw hoofd boven water te houden? Is dat dan onderdeel van jouw ondernemerschap. Met dat in het achterhoofd vind ik het nog niet zo vreemd dat er naar de feitelijke arbeidsrelatie gekeken wordt. En wat als je 4 of 5 dagen op school staat en wat bijklust bijv. iedere week een andere opdrachtgever) bej dan met die pasr honderd uur ineens fiscaal ondernemer? En wat als je voor 1 Belgische opdrachtgever alleen 500 tekeningen per jaar maakt? Het gaat hier volgens mij om de nate van afhankelijkheid in combinatie met de wijze waarop de relatie in de praktijk vormgegeven wordt.
Fijn om te lezen dat we het in grote lijnen toch wel eens zijn. Ik denk dat Stef (hierboven) een typisch voorbeeld is van de zelfstandigen waar wiebes op doelt, waarmee niks aan de hand is en die gewoon als zelfstandige aan het werk kunnen. Mits Stef wel de lesuren beperkt, want je kan wel zeggen dat je ook op zaterdag/zondag uren voor je bedrijf maakt, maar zo werkt dat niet natuurlijk. Als je 16 uur per week in loondienst bent, blijft er redelijkerwijs 24 uur over voor je onderneming en dat is niet genoeg om het urencriterium te halen. In de praktijk kan je denk ik Max 1d/w loondienst werk doen, om niet je zelfstandigheid in gevaar te brengen. Ik sla zelf regelmatig opdrachten af die uurtje factuurtje op locatie moeten tegen royale uurtarieven. Het is een keuze die je maakt…
@klwinkel “Het lijken idd vooral de “white-collar interim” zzpers te zijn die zich roeren en proberen de WDBA onderuit te halen. Puur voor een klein beetje financieel gewin heb ik het idee, en dat is eigenlijk onnodig, want deze groep verdient genoeg.” Het lijkt U te zijn ontgaan dat deze groep vaak op projectbasis werkt en zodoende vaak maar weinig opdrachtgevers heeft. Deze opdrachtgevers haken nu af, gevolg: een aanzienlijk deel van deze groep die genoeg verdiende verdient nu helemaal niets meer. Raar he, dat mensen dan op hun acherste benen gaan staan…
Op projectbasis werkt…. Deze groep heeft jarenlang (ws ten onrechte) geprofiteerd van de gammele VAR regelgeving en het niet handhaven daarvan. Dit is misschien wel de prijs die ze daarvoor betalen, hopelijk hebben ze een zakcentje opzij gezet voor slechtere tijden… Hadden ze de var vragen eerlijk ingevuld, waren ze niet in deze situatie terecht gekomen. Hebben ze wel eerlijk ingevuld, dan hoeven ze zich weinig zorgen te maken denk ik. Ik heb zelf ook 15 jaar “projectmatig” gewerkt, maar met een payroller ertussen (€1,50 per gewerkt uur). Dus niet maximaal fiscaal voordeel en onderste uit de kan, maar toch een riant inkomen gebaseerd op eerlijke feiten. Ik voelde me heerlijk vrij… Sorry dat ik een beetje bot overkomen, maar zo kijk ik ertegen aan. Ik hou van analogieën: Als je jarenlang met 150km/u naar je werk reedt, maar er wordt plotseling een traject controle geïnstalleerd en je moet nu 110 rijden, dan kan je die tc toch niet schuld geven van het feit dat je nu wat eerder van huis moet…
@Klwinkel, ik begrijp je frustratie: jij werkt al jaren veilig op de payroll, terwijl je collega ICT’ers via VAR-WUO hetzelfde werk deden. 1. Vergeet niet dat de wet DBA in veel andere branches flinke onduidelijkheden met zich meebrengt. Praat eens met musici, artiesten, secretaresses, vertalers over deze wet. Die ZZP’ers zeggen allemaal hetzelfde: het veroorzaakt een onduidelijke bureaucratische bende en ze raken opdrachten kwijt. 2. Ondernemerschap heeft ook te maken met het nemen van risico’s. Jij bent zo te zien risicomijdend, anderen durven misschien meer risico’s te nemen. Bijvoorbeeld het risico nemen op naheffingen inzake wet DBA. Dat risico is kleiner dan de belastingdienst nu roept. Samen met je opdrachtgever kun je dat risico in een aantal gevallen best nemen, lijkt me. De kans op controle is immers niet zo groot bij opdrachten zonder tussenkomst van een intermediair. En als je een pleitbaar standpunt hebt voor de rechter, valt de boete bij de belastingdienst meestal wel mee. (bijvoorbeeld als je toch een aantal argumenten vóór zelfstandigheid weet aan te dragen) 3. Hoe ZZP’ers beoordeeld worden is juist een politiek standpunt. VVD’ers zien ze het liefst als mini-ondernemers met alles wat daarbij hoort, PVDA’ers zien ze het liefst verdwijnen omdat ze (in hun ogen) oneerlijk concureren met gewone werknemers.
Ik ben een “white collar” zzp-er, maar wel degelijk ondernemer zoals Wiebes dat graag wil zien. Ik zie nog niet veel van terughoudendheid in de markt. Naar mijn idee zijn het vooral intermediairs die er of een slaatje uit proberen te slaan of de modelovereenkomsten onnodig bureaucratischer maken. Het is ook die groep die door te willen adviseren de opdrachtgevers nerveus maken. Daarnaast zie/hoor ik veel zzp-ers die minstens in het grijze gebied werkzaam waren. Opdrachten die meerdere jaren full-time duren, werken met maar 1 intermediair, alleen maar opdrachten bij 1 opdrachtgever, etc. Maar ook opdrachtgevers moeten leren een verschil te maken tussen werknemers en zzp-ers. Als je een zzp-er ziet als zelfstandige, dan valt het risico in de praktijk wel mee. Er is (te) veel wildgroei bij zzp-ers maar ook bij intermediairs, en onwetendheid en misbruik bij opdrachtgevers. Ik denk dat het goede van de wet is dat er weer een nieuwe balans komt, al zal dat even duren. Overigens als “white collar” zzp-er heb ik ook liever de VAR. Was toch lekker risicoloos een fiscaal voordeeltje halen.
Ik werkte ook ruimschoots voor de VAR al als freelancer (sinds 1991), dat was nooit een probleem. Met de VAR had ik ook geen problemen, omdat die er in ieder geval voor zorgde dat opdrachtgevers bleven inhuren. Als ik dan toch een naheffing zou moeten betalen, soit, daar kies (en reserveer) ik toch zelf voor. Banken en verzekeraars huren op dit moment echter nog maar mondjesmaat in en overheid stelt eisen waardoor ik bij voorbaat word afgewezen (HBO diploma vereist, anders kom je niet eens op gesprek en dat als externe inhuur…). Mijn laatste opdracht liep af in mei dit jaar, sindsdien is het lastig iets te vinden dat past en mijn reservepotje is nagenoeg leeg… (ik heb tijdens de vorige crisis en door familieomstandigheden vorig jaar ook al behoorlijk ingeteerd). Het grootste probleem van deze wet is dat hij geen mogelijkheden biedt voor de hybride groep die tussen werknemers en ondernemers in zit. Zelfstandigenaftrek had ik toch al niet, dus ik blijf bij mijn stelling dat deze wet zijn doel voorbijschiet. Schijnzelfstandigen als bijvoorbeeld PostNL pakketbezorgers blijven schijnzelfstandigen met een modelcontract, diegenen die bewust gekozen hebben als zelfstandige door het leven te gaan voor eigen risico worden in de wielen gereden. Dit allemaal wordt getoetst aan een arbeidswet die niet meer van deze tijd is, dus bij het toepassen van deze wet worden de lacunes daarin nu genadeloos blootgelegd ten koste van ons.
@erwin Waarom ga je niet gewoon met een payroller werken, dan kan je misschien zo aan de slag, of is de WDBA niet de reden dat je lastig een opdracht kan vinden? Leeftijd kan ook een rol spelen, of toch het gemis aan HBO diploma (regeltjes…)
Leeftijd zal nog niet onmiddellijk het probleem zijn, ik ben pas 50 😉 Ik merk gewoon aan alle kanten dat grote opdrachtgevers geen zelfstandigen aannemen (en ook geen aanvragen uitzetten, ze wachten gewoon tot er meer duidelijkheid komt). Op dit moment lijkt dat dus inderdaad een direct gevolg van de wet DBA te zijn. Payrollen vind ik op zich prima, het schopt alleen mijn financien redelijk overhoop, ik heb mijn eigen BV en mijn woning, auto’s e.d. zitten daar allemaal in. Dat zou dus betekenen dat ik alles moet gaan herstructureren, dikke hoofdpijn dus… Vanwege het overschot aan aanbod lijkt het dat de regeltjes inderdaad behoorlijk zijn aangescherpt. Ik heb al op een paar exact passende opdrachten gereageerd, behalve dan dat ik geen HBO diploma heb (dankzij een ongelukkige studiekeuze en dientengevolge directe oproep voor dienstplicht, waar de jongere generatie geen last van heeft gehad). Mijn voorstel zou zijn om een onderscheid te maken tussen werknemers, zelfstandig professionals en ondernemers. Die tweede groep is waarschijnlijk geen ondernemer, maar ook zeker geen werknemer, maar wet DBA probeert ze daar wel onder te brengen. Een wijziging in de Arbeidswet zou hiervoor dus noodzakelijk zijn, maar ik weet niet of ik nog zo lang kan wachten. Ik ben inmiddels al aan het kijken naar opdrachten in het buitenland, Nederland is meer en meer verworden tot een regeltjesland, dit in volledige tegenspraak met de belofte van dit kabinet bij aantreden…
@kwinkel Wat dat urencriterium betreft, daar klopt jouw redenering niet. De site van de belastingdienst is daar zelf duidelijk in en geeft een voorbeeld van iemand die op zaterdag uren aan zijn onderneming spendeert. Een ander voordeel van een beetje in het onderwijs staan, is dat ze daar 10 weken vakantie hebben. En ook die tijd mag in je onderneming gestopt worden. Mits je de gewerkte uren kan bewijzen uteraard. Maar volgens mij heeft dit niet zo veel meer te maken met de originele discussie…. Desgewenst nodig Ik iedereen uit om gewoon een mailtje te sturen als je verdere op of aanmerkingen of tips hebt. Neem gerust contact op via mijn site http://www.stefringoot.com.
Ik ben wel benieuwd hoe de overheid als één van de grootste ‘lange projecten’ aanbieders nu haar ICT gaat invullen. As al die ‘White collar’ zzp-ers en éénpit BV-ers daar niet meer lang mogen werken, dan ontstaat er toch wel een aardige puinhoop. Zeker met sommige ministeries die screening procedures van 3 maanden hanteren ad 20K per keer. Die zijn heus niet blij wanneer je daar maar 3 maanden wilt blijven. Om maar 1 voorbeeld te noemen; Project SPEER bij Defensie. Geplande looptijd 11 jaar welke voor een groot deel door zelfstandigen werd ingevuld. Het nu ineens gehandhaafde arbeidsrecht past gewoon niet in deze tijd. Het houdt geen rekening met werkenden buiten een werkgever-werknemer relatie. Gezag (zoals het nu heel regide wordt ingevuld door de belastingdienst) is er nl altijd in elk contract. Er zijn altijd regels waaraan je je moet houden, programmeer afspraken, veiligheid instructies, huisregels, etc. Vrije vervanging is een wassen neus. Vrijwel geen ondernemer accepteert zomaar een ander zonder vragen te stellen. Ondernemerschap is in deze wet niet aan de orde. De relatie tussen WDBA en ondernemerschap is niet aanwezig. De maatschappij en de overheid hebben ondertussen wel behoefte aan de groep zelfstandig werkenden die nu buiten spel komen te staan. Die worden nu richting pay-rolling geduwd. Dat is de nieuwe schijnconstructie die wel gedoogd wordt zolang het duurt. De kamerleden in het WDBA debat afgelopen week lieten ook wel doorschemeren dat dit volledig ongewenst was. Dus straks zal dat ook wel afgelopen zijn denk ik zo. Nu kunnen sommigen wel vinden dat deze groep huilie huilie doet, maar ondertussen heeft de overheid zelf deze groep gecreëerd tijdens de VAR periode. De belastingdienst heeft zelfs actief dit gedrag aangemoedigd in mijn geval omdat ze weten hoe de praktijk was en er geen andere wettelijk toegestane oplossing was. Dus laat de overheid éérst zorgen dat er een wet is die deugd en toepasbaar is in de praktijk voordat ze een oude niet toereikende wet gaan handhaven nadat dit jaren niet gedaan is.
Bjorn, Wiebes antwoord vandaag in ene kamerbrief dat over het gebruik van modelovereenkomsten dat “de Belastingdienst heeft het vooralsnog niet nodig geacht hier gebruik van te maken”.
@ Bjørn, Als iemand vandaag de dag aan de andere kant van de wereld een scheet laat weet de rest van de wereld het 5 minuten later. Computers zijn tegenwoordig haast even intelligent als mensen. Misschien staan er binnen een paar jaar mensen op Mars en volgend jaar wil een slimme professor een hoofd transplanteren. De digitale en andere mogelijkheden die we vandaag de dag hebben zijn duizelingwekkend. We hebben vervolgens onze mond vol van het moderne werken en alle daarbij horende mogelijkheden. Maar als het er echt op aan komt dan slaat bij heel wat polititie en partijen de paniek om de oren. Bang als ze zijn dat hun bestaansrecht zou verdwijnen. Het lijkt soms of de hele overheid wil terugkeren naar 1950. De huidige politiek, het arbeidsrecht, de meeste officiële instanties, een hoop wetten, de manier van politiek voeren, nde verkiezingen, enz… sluiten mijns inziens totaal niet meer aan bij de mogelijkheden die we vandaag de dag hebben. Als ik naar Wiebes kijk dan lijkt het wel alsof hij in 1910 in een tijdmachine is gestapt in onze tijd is terechtgekomen. Dat geld trouwens voor het merendeel van de mensen in de politiek. Politiek gaat niet om mensen maar om partijbelangen, cijfers en onderlinge afspraken. Als we echt wat zouden willen veranderen dan schaffen we hele systeem af en bouwen we het compleet opnieuw op. Zonder al die politiek partijen die door hun eigen belang nooit een passende oplossing zullen vinden.
