ZiPredactie 17 november 2016 35 reacties Print Bedrijfsleven ondervindt flinke hinder Wet DBA. Kwart stopt met inhuur zelfstandigen.Onderzoek van The Future Group laat zien dat het bedrijfsleven flinke hinder ondervindt van de Wet DBA. Een kwart stopt met inhuur, 60% heeft moeite de juiste expertise in huis te halen. Een groot deel van opdrachtgevers van zelfstandige professionals is negatief over de gevolgen van de Wet DBA. Een kwart van de organisatie heeft al besloten om te stoppen met inhuren van zelfstandigen. Slechts 22% weet zeker door te gaan met het inzetten van zp’ers. 60% Vindt het nu lastigere om de juiste expertise naar binnen te halen. Dat zijn een aantal conclusies uit een onderzoek van The Future Group. “Belastingdienst en Tweede kamer zitten niet op één lijn,” concludeert Bart Timmer, initiator van de Politieke Ronde Tafel en mede-oprichter van The Future Group. Aan die Tafel brengt Timmer bedrijfsleven en politiek bij elkaar. Er werd tijdens de laatste bijeenkomst doorgesproken over de resultaten van het onderzoek, waar ruim 400 bedrijven aan deelnamen. Tijdens dat gesprek bleek dat een overgrote meerderheid van aanwezige bedrijven nog voor de verkiezingen in maart 2017 reparatiewerk van de politiek verwacht. Er is vooral een roep om heldere regels vooraf. Onderzoek wijst op de knelpunten in bedrijfsleven Als input voor het gesprek tussen bedrijfsleven en politiek nam The Future Group ook een enquête af onder ruim 400 organisaties die regelmatig (hoger opgeleide) zelfstandige professionals inhuren. Over de uitwerking van de wet DBA is men ronduit negatief. 69% denkt dat de wet gedoemd is om te mislukken. Slechts 13% vindt de modelovereenkomsten een vooruitgang ten opzicht van de VAR. Vrijwel alle bedrijven, maar liefst 91%, geeft aan dat wanneer de overheid c.q. de Belastingdienst achteraf toetst of er sprake is van een (fictieve) arbeidsrelatie, bedrijven kiezen voor constructies waarin dergelijke risico’s worden uitgesloten. Dat bevestigd het beeld dat organisaties risicomijdend zijn. Over wat deze teneur tot gevolg heeft, is men klip-en-klaar: Een kwart heeft het besluit al genomen om te stoppen met zelfstandigen, bij meer dan de helft wordt hier momenteel over gesproken. Slechts 22% geeft aan zelfstandigen zeker te blijven inzetten. 67% van de bedrijven die deelname aan de enquête verwacht dat ze na 1 mei 2017 – wanneer de overgangsperiode naar de nieuwe wet DBA eindigt – minder zp’ers inhuren. 60% van de bedrijven geeft aan dat ze door de veranderende wetgeving moeite hebben om de juiste expertise te vinden en/of te behouden. “Specialisten zp’ers willen helemaal geen vast dienstverband! De wet DBA is daardoor een groot risico voor de continuïteit van ons bedrijf want we moeten ze wegzenden door deze wet en ze zijn al zo schaars”, zo stelde een van de deelnemers aan de discussie. ONL voorman Hans Biesheuvel snapt de problemen waar het bedrijfsleven nu tegenaan loopt: “Nederland is dicht geregeld, terwijl wendbaarheid nodig is. Het is onmogelijk om nog jaren vooruit te plannen en daarom is een verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt noodzakelijk” Biesheuvel stelt dat er naast de loondienstmedewerker en de ondernemer een aparte status moet komen voor de zp’er, met een geheel eigen risicoprofiel. 80% van de opdrachtgevers vindt dat de Politiek er goed aan doet om zelfstandigheid een aparte status te geven. VVD Tweede Kamerlid Erik Ziengs, die deelnam aan het gesprek, zegt dat hij zich zeer bewust van wat er zich momenteel afspeelt op de arbeidsmarkt: “We zullen goed moeten kijken naar de uitwerking van deze wet om te voorkomen dat zp’ers en bedrijven nog verder in de knel komen. Als dit niet werkt moeten we kijken naar andere oplossingen. Hier ben ik momenteel dagelijks mee bezig en daar zet ik mij in de Kamer voor in.” Oplossingen Tijdens de discussie bespraken de aanwezigen ook over mogelijke oplossingen, als alternatief of aanscherping van de Wet DBA. 71% van de respondenten is het eens met VVD fractievoorzitter Halbe Zijlstra die vindt dat de Wet DBA van tafel moet, en de VAR-verklaring weer terug moet komen, als blijkt dat de Wet DBA niet werkt. 67% is voorstander van het idee om te verkennen hoe echte ondernemers via een “toets op ondernemer schap” zekerheid vooraf kunnen krijgen zonder het gebruik van modelovereenkomsten. Steven van Weyenberg heeft namens D66 dit voorstel onlangs ook gedaan in de Tweede Kamer. 80% van de bedrijven denkt dat de politiek er goed aan doet om zelfstandigen een aparte status te geven en zelfstandigheid formeel te erkennen als uitzondering op de loonheffingen (waarmee het risico op naheffingen verdwijnt). Timmer: “De inzet van medewerkers zonder arbeidsovereenkomst moet mogelijk blijven indien aantoonbaar is dat men zelfredzaam en ondernemend is. Een ondernemerstoets op zelfredzaamheid maar niet in de zin van een middenstandsdiploma. Hier hebben organisaties en ‘arbeidsgevers’ behoefte aan. Maak een nieuwe groep fiscaal en arbeidsrechtelijk”. De volledige conclusies van de enquête onder opdrachtgevers over de werking van de Wet DBA is hier te vinden: Enquête-TFG-onder-bedrijfsleven-wet-DBA-nov2016.pdf Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties Print Over de auteur Over ZiPredactie De ZiPredactie plaatst hier interviews en eigen artikelen. Daarnaast persberichten, aankondigingen of (met toestemming) overgenomen artikelen. (contact: info[AT]zipconomy.nl) Bekijk alle berichten van ZiPredactie
Vanaf het begin is de WDBA een schoolvoorbeeld geweest van ‘regelen wat niet geregeld hoeft te worden’. En dat heeft men gedaan door het wiel opnieuw uit te vinden. Daar hebben politiek en (semi-)overheidsorganisaties voor gekozen. Niet de zelfstandigen. Zelfstandigen wíllen helemaal geen vast dienstverband is al het grondbeginsel. Voor ‘Zelfstandigen-Ondernemers’ is een “toets op ondernemerschap” volstrekt overbodig, inschrijving bij de KvK volstaat immers. Alle andere balletjes gaan dan vanzelf rollen. Voor ‘Zelfstandigen-Niet-Ondernemers’ – zoals ik – zijn er de bekende oplossingen zoals payroll-bedrijven. Dan alleen nog de verplichte pensioenregeling afschaffen. Daar worden alleen de verzekeraars rijk van, terwijl de zelfstandige blijft zitten met een negatief rendement.
Het begint al met de stelling “Zelfstandigen wíllen helemaal geen vast dienstverband is al het grondbeginsel” die ongeveer gelijk is aan de stelling “alle Nederlanders willen geen belasting betalen dat is een grondbeginsel” Er is dus een verschil tussen wens en wat wij met zijn allen hebben afgesproken en in wetten hebben vastgelegd. De huidige wetgeving en jurisprudentie stelt eigenlijk dat als er gezag, loon en verplichting tot persoonlijke arbeid is er een dienstbetrekking is. Dan moeten er heffingen en premies ingehouden worden. Niets meer en niets minder. Dat kan door de opdrachtgever, intermediair of via een payroll constructie. Voor de zzp-er is het nadeel voornamelijk financieel, dus minder netto overhouden. Immers geen ondernemersaftrek, geen MKB-winst vrijstelling en geen zelfstandigheidsaftrek, maar ook geen verplichte verzekering. Het is dus best lucratief om als zzp-er aangesteld te worden, maar dit is niet zoals de wetgever het (vroeger) bedoeld heeft.
quote: “Specialisten zp’ers willen helemaal geen vast dienstverband!” Hoeft ook helemaal niet, een tijdelijk (uitgekleed) contract is voldoende, de inhuur was toch ook maar voor tijdelijk? quote: Voor ‘Zelfstandigen-Niet-Ondernemers’ – zoals ik – zijn er de bekende oplossingen zoals payroll-bedrijven. Precies, maar veel “Zelfstandige-Niet-Ondernemers” willen de (onterechte) fiscale voordeeltjes liever niet kwijt denk ik, zoals zsa, geen sociale premies, enz. Verplichte pensioen regeling is ook niet meer van deze tijd, waarin ook mensen met een vast contract een aantal keer in hun leven wisselen van baan. Pensioen kan je prima zelf regelen, onafhankelijk van je werkgever, misschien wil je wel helemaal geen pensioen…
@KLwinkel; “Precies, maar veel “Zelfstandige-Niet-Ondernemers” willen de (onterechte) fiscale voordeeltjes liever niet kwijt denk ik, zoals zsa, geen sociale premies, enz.” Het valt me op dat u iedere keer maar weer reageert dat de ‘zelfstandige-Niet-ondernemers” (of gewoon zelfstandigen want de wet maakt hier immers geen verschil in) vooral bezig zijn om fiscale voordeeltjes binnen te halen. Je zet ze daarmee continue weg als een soort ‘graaiers’. Misschien is het u opgevallen dat je geen extra categorie hebt in de aangifte? Je kan dus aangeven dat je zelfstandig bent of niet, en daarmee heb je wel of niet recht op diverse aftrekposten. Zelfstandigen MOGEN deze fiscale regelingen dus gebruiken. Dat is legaal. Dit stelselmatig maar als graaien neerzetten is net zoiets als mensen die rijk(er) zijn maar heel erg ziek ervan te beschuldigen dat ze graaiers zijn omdat ze hun zorgkosten opvoeren op hun aangifte. Dat mag. Zo zijn de regels. Dus in plaats van steeds maar zzp-ers een beetje te denigreren kan dat ook genuanceerder. Nu heeft u wel eens geschreven dat u het leuk vind om dit soort populistische kreten op te schrijven om een beetje te stoken ten gunste van de discussie. Het lijkt langzamerhand alleen meer een mantra te worden van u. Net zoals dat u denkt en aangeeft dat alle zzp-ers rijke mensen zijn met een bak reserves vanwege al die fiscale aftrekposten. ik weet niet wat uw motief is om steeds zo op zzp-ers af te geven, maar het wordt een beetje eentonig en vervelend. Mocht u het toch steeds weer willen roepen, onderbouw het dan eens een keer met feiten s.v.p.? Vooralsnog zijn de meeste zzp-ers die u steeds zo wegzet, gewoon hardwerkende mensen die zonder op de zak van de staat te teren hun brood verdienen, en -net zoals ik- mét aftrekposten als zelfstandige, veel méér belasting betalen dan voorheen in loondienst zonder deze aftrekposten. Het probleem lijkt me dus niet zo groot.
Ik ben wel blij met de afwijkende visie van klwinkel. Af en toe focust hij teveel op de specifieke situatie in de ict-branche. Maar hij prikkelt en zorgt ervoor dat er meer mensen reageren. Hij helpt daarmee de discussie de goede kant op en vraagt aandacht voor het onderwerp. Top, klwinkel, ga zo door!
Hallo Björn, Het is niet mijn bedoeling om ZZper als graaiers weg te zetten of te denigreren, Excuus als het zo overkomt, maar ik probeer de andere kant van de zaak te belichten, zoals Corné al zegt. Ik focus vooral op de IT branche, omdat ik daar zelf in zit en redelijk denk te kennen na bijna 20 jaar freelancen. Gebruik maken van de aftrekposten zal dan wel legaal zijn, maar alleen als je ook daadwerkelijk legaal zelfstandige bent en je leeft, zoals je de afgelopen jaren in de VAR hebt opgegeven. kan me niet voorstellen dat je de VAR (wuo) hebt gekregen met invullen dat je maar 1 opdracht hebt in een jaar. en soms zelfs jaren dezelfde opdracht. dus als de feiten in de VAR niet kloppen heb je feitelijk geen recht op die fiscale voordelen. Als die fiscale voordelen niet belangrijk zijn, kan je voor de lange contracten toch beter via Payroll gaan werken? Heb ik zelf jaren gedaan, exact om die reden, dat mijn projecten lang duurden en ik niet verplcith wilde zijn om van project te veranderen, omdat de BD dat wil. dat zou geen vrijheid zijn toch?
Er wordt gesteld “Misschien is het u opgevallen dat je geen extra categorie hebt in de aangifte? Je kan dus aangeven dat je zelfstandig bent of niet, en daarmee heb je wel of niet recht op diverse aftrekposten. Zelfstandigen MOGEN deze fiscale regelingen dus gebruiken. Dat is legaal.” De fiscus kent drie categorieën: werknemers, ondernemers en resultaatgenieters. Je hebt de mogelijkheid om aan te geven of je winst uit onderneming geniet, waarbij de fiscus wel degelijk criteria stelt/ eisen ten aanzien van het begrip ondernemer stelt. Overigens zal de fiscus dit pas achteraf (bij de aangifte) beoordelen. Je kunt het dus aangeven als “resultaat uit overige werkzaamheden”, waardoor je “resultaatgenieter” bent en geen recht op die aftrekposten hebt.
Het belangrijkste issue van de Wet DBA lijkt vooral het onbegrip bij opdrachtgevers te zijn over wat er nu wel of niet kan t.a.v. in de inzet van zzp’ers. Het werken met een modelovereenkomst blijkt namelijk in de praktijk niet wezenlijk anders te zijn, dan met de overeenkomst van opdracht zoals die in de tijd van de VAR werd gebruikt. Alleen is het voor opdrachtgevers en opdrachtnemers even wennen om een duidelijke en concrete opdrachtomschrijving op te stellen. Sowieso een best practice om dat als competente professionals te doen. Organisatie kunnen nog steeds dezelfde zzp’ers opdrachten verstrekken zoals tijdens het VAR-regime. De enige rem die er nu op zit, is dat je niet zomaar klakkeloos die zzp’er eindeloos kunt laten doorgaan na die initiele opdracht. Een maximum termijn van 2 jaar blijkt in de praktijk, voor zzp’ers die op basis van een inspanningsverplichting worden ingezet, een prima grens te zijn. Anders krijgt de inzet een structureel karakter en dus zou daarvoor een vaste medewerker logischer zijn. Op basis van jarenlange ervaring bij grote corporates t.a.v. de inhuur van externen en zzp’ers in het bijzonder, ervaar ik geen problemen om zzp’ers met een uurtarief vanaf zo’n 40 euro via een modelovereenkomst te laten werken. Tegenwoordig is namelijk voor deze categorie geen sprake meer van aansturen op inhoud/instructieniveau en dus gezag geen issue. Het enige echte issue dat nog dient te worden opgelost, is een meerjarige inzet mogelijk maken voor zzp’ers die nodig zijn voor de duur van een kop-staart project. Zodat je een projectmanager als zelfstandige kunt contracteren voor de bouw van een brug die 5 jaar duurt. Vanuit de huidige Wet DBA hoef je daarvoor niet veel aan te passen: maak een modelovereenkomst resultaatverplichting mogelijk met een inzet van de duur van een kop-staart project. Kortom: – Modelovereenkomst inspanningsverplichting met maximale opdrachtduur van 2 jaar (vanaf 40 euro geen nadere voorwaarden nodig). Na 2 jaar minimaal 3 maanden ertussenuit bij opdrachtgever voor eventuele nieuwe inzet. – Modelovereenkomst resultaatverplichting met opdrachtduur gelijk aan looptijd kop-staart project (eventuele voorwaarden t.a.v. projectorganisatie, planning, deliverables, e.d.). Er hoeft helemaal niet zoveel te worden veranderd om prima met de Wet DBA uit te voeten te kunnen. Een duidelijke, heldere toelichting met concrete voorbeelden is echter wel essentieel om het onbegrip weg te nemen.
Volgens deze uitleg kun je dus volstaan met meerdere overeenkomsten, parallel te laten lopen met de fase-overgangen van het project. Een meerjarenproject is per definitie een hoogrisico-project, en de individuele fasen vereisen doorgaans andersoortige projectmanagers.
Ik ben al heel lang ICT-projectmanager (voor hoog-risico-projecten) dus houd het graag simpel. Ik wil niet in loondienst werken, dus wil zelfstandig zijn. Ik heb geen behoefte aan allerlei instanties die eerst hun hand bij mij komen op houden voordat ik ook maar een declarabel uur heb gedraaid. En vervolgens continue doende zijn om regeltjes te veranderen en de risico’s en kosten zoveel mogelijk bij mij te leggen. Ik heb ook geen behoefte aan ‘intermediairs’ die mijn factuur fors afromen, laat staan er iets voor te presteren. En vervolgens continue doende zijn om regeltjes te veranderen en de risico’s en kosten zoveel mogelijk bij mij te leggen. Ik vind het werk leuk, de administratie eromheen niet. Dan kom ik dus terecht bij een payroll-bedrijf. En daar zijn er gelukkig nog steeds een paar goede van. Die continue doende zijn om risico’s en kosten zoveel mogelijk eerlijk te verdelen. Allebei blij. Gek genoeg worden ook die payroll-bedrijven gedwongen oneigenlijke regeltjes te volgen – zoals pensioenpremieafdracht – die niets met mijn zelfstandigheid te maken hebben.
Pensioenpremie afdracht door een payroll bedrijf? Nooit van gehoord, is dat iets van de laatste 3 jaar? (technisch gezien ben je natuurlijk in loondienst bij het payroll bedrijf, maar dat voelt niet zo) En inderdaad totaal geen rompslomp meer, gewoon een jaaropgaaf, simpeler kan bijna niet. In mijn geval vroeger, kreeg ik meestal eerder mijn “maand salaris” dan de payroller de factuur naar de opdrachtgever verzonden had, laat staan betaald had… en dat voor 1 a 2 euro per uur. Verstandige keuze PJ in jou geval.
wel issue van afgelopen jaren toch? Uitspraak was in april 2016: https://www.personeelsnet.nl/bericht/voor-de-wet-is-payrollbedrijf-nu-een-uitzendbureau/ https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:PHR:2016:239 maar het is er niet beter op geworden voor de Payroll bedrijven. dus ook minder aantrekkelijk om via een payroller te gaan werken.
Er is een relatie te leggen tussen de introductie van de VAR en de explosieve groei van zzp-ers, maar ook van intermediairs. Een mooie win-win-win relatie, want je hebt wel de lusten en niet de lasten. Het is ook opvallend dat de meeste weerstand ook komt vanuit de zzp-ers die op lange opdrachten zitten of pseudo werknemer zijn; van intermediairs zoals The Future Groep; en van grote opdrachtgevers die flexibel willen omgaan met arbeid. Logisch, want zij hebben allemaal iets te verliezen. De afschaffing van de VAR kent ongewenste effecten, dat zeker. Maar een deel van de gevallen was zeker onder VAR niet mogelijk, maar werd wel gedaan.
Hier ben ik nu helemaal mee eens 😉 (voor de complot denkers, Paul en klwinkel zijn niet dezelfde persoon, dat kan HJR met IP adressen vast bevestigen.)
Die kunstmatige 40 euro grens is ook lariekoek (excuus oor de krachtterm), dat is echt nergens op gebaseerd. Nee, ze zijn dan ws geen gedwongen zzper, maar wellicht nog wel schijn-zzper… alhoewel, van een zzp IT-er die voor 40 p/u euro werkt vraag ik me af of dat niet toch een soort van gedwongen is… En om nog maar eens bij de IT sector te blijven, ik denk dat die beroepen in het algemeen overbetaald worden. want de eerste de beste (sap) programmeur die meer verdient dan een minister, is eigenlijk toch niet sociaal aanvaardbaar, als je dat vergelijkt met bv een HBO verpleegkundige. en dat geldt dan voor loondienst, maar zeker voor zzp. Het zijn krokodillentranen, ik weet het, maar met het verschil dat ik het wel echt meen. Ok, een PM mach best wat meer verdienen, als ie tenminste ook zijn verantwoording neemt en die niet afschuift op de uitvoerende IT-ers als het eens mis gaat. En serieus, dat gebeurt, want die PM zit veel dichter bij het MT van een bedrijf dus men gelooft hem gewoon. Een anekdote: Een PM die ik vroeger meemaakte schrapte wegens tijdgebrek eens een significant stuk (integratie-test) uit de test fase van het project. Toen het uiteindelijk mis ging, ging ie huilen en ons de schuld geven dat het systeem niet goed werkte. Hilarisch als ik er aan terug denk. Waar wil ik naartoe? eigenlijk nergens, vond het gewoon leuk om even te delen 😉 Wellicht herkenbaar voor IT-ers die meelezen…
Wellicht dezelfde die de acceptatietest niet nodig vond? Waarna vervolgens in heel Nederland de flappentappen eruit lagen? Oh nee, dat was een ‘Business Project Manager’.
Mooi is dat hè, het maakt helemaal niet uit wat er in het artikel staat, de reacties zijn iedere keer vrijwel hetzelfde… 40 euro, eigen keuze, modelovereenkomst, nu aanpassen,…enz. Ik lees weinig nieuws meer.
Ach, zo langzamerhand lijkt de wet DBA overal geinterpreteerd te worden als een wet die de hele ZZP-markt moet reguleren en/of het sociale stelsel overeind moet houden (afdracht premies) door mensen (tegen hun zin) weer in loondienst te krijgen en/of als middel om fiscale voordelen voor ZZP-ers wel/niet te moeten regelen en/of de voordelen/nadelen van payrollers/intermediairs te duiden, enz. enz. enz. Misschien wel goed om eens te kijken waar het feitelijk (volgens de politiek) om ging: uitbuiting van mensen in een beperkt aantal sectoren tegengaan (lage inhuurtarieven). Hiertoe werd veelvuldig het voorbeeld van de “gedwongen schijnzelfstandige” aangehaald die beschermd moest worden (case PostNL kent iedereen). En dat terwijl niemand in de 2e kamer de omvang van het “probleem” helder kon onderbouwen met cijfers. Dat was volgens mij het argument waarom het ‘anders’ moest en dus de VAR moest worden afgeschaft. Anders kon de belastingdienst immers niet handhaven en “malafide” opdrachtgevers aanpakken. Ligt wellicht aan mij maar ik heb nog nooit een wet zo enorm zien ontsporen tot een discussie over van alles en nog wat: van arbeidsrecht tot fiscaalrecht tot economische problematiek/hervormingen tot noem het maar op. Het enige wat deze wet volgens mij tot nu toe bereikt heeft is om zand in de economische motor van NL te strooien en het heeft vele ZZP-ers al een enorme inkomensval opgeleverd. En de vooruitzichten zijn voor vele “welwillende” ZZP-ers en opdrachtgevers zijn nog vele malen somberder. Compleet uit de bocht gevlogen dus. De discussies hierboven vind ik dan ook soms lachwekkend om te volgen: weten de meesten van jullie überhaupt nog wel waarom deze wet is geintroduceerd? In plaats van elkaar allemaal van je eigen gelijk proberen te overtuigen zou het mijns ziens zinvoller zijn om een vuist te maken richting het Haagse om deze ellende te repareren. Het is maar een suggestie. En voor degenen die dat niet willen: nu kunt u allen weer braaf allerlei creatieve (eigenbelang) opties weer gaan spuien 🙂
Tsja Paul en Klwinkel, jullie redeneren ook alleen vanuit jullie eigen belevingswereld. En ik ook. Ik voldoe nl. aan alle regels die in de V.A.R. wuo omschreven waren en toch ondervind ik nu problemen als gevolg van de nieuwe wet DBA. Opdrachtgevers die bang zijn voor het onbekende en niet meer durven inhuren. Een ongewenst effect dus. Ja en ik vind de aftrekposten terecht omdat ik ook de risico’s loop als ondernemer/ZP-er. Dus wat mij betreft overnieuw beginnen in samenspraak met de groepen die het betreft.
Klopt, ik redeneer vanuit mijn eigen IT belevingswereld, de andere zzp werelden ken ik niet goed genoeg. Ik denk dat de echte problemen met gedwongen zzper daar idd niet lagen, maar wel een bijkomstig probleem, de schijnzelfstandigheid en dat is een kreet die ook veelvuldig terugkomt op de site van de bd: https://belastingdienst-in-beeld.nl/themas/zzpderegulering-beoordeling-arbeidsrelaties-dba/factsheet-zzpderegulering-beoordeling-arbeidsrelatie-dba/ Dus ik denk dat het wel degelijk een doel van de wDBA is, om daar ook paal en perk aan te stellen, en niet alleen de uitbuiting van mensen in een beperkt aantal sectoren tegen te gaan. Ik weet dat dat in de dienstverlenende/kennis zzp wereld wel veel voorkomt, ws tot ongenoegen van de bd. Alle creatieve ideeën moet ik ook wel een beetje om lachen, straks komt er nog een voorstel om de wet DBA niet van toepassing te laten zijn op zzpers met een auto die duurder is dan 40k, of zzpers die een hybride auto rijden, of minimaal een iphone 6+ hebben. Het gaat om de Beoordeling Arbeidsrelatie, relatie! en die moet zakelijk zijn, als tussen twee ondernemingen, niet werkgever/werknemer. Dus werktijden en verlof aanvragen horen daar niet in thuis, wel wat er aan het einde van de opdracht geleverd moet zijn. En dat kan van alles zijn, dat kan een ieder voor z’n eigen situatie zelf wel bedenken. Zo niet, dan is de conclusie ook helder. Zet voor jezelf eens duidelijk op papier wat het doel is van je opdracht en wel resultaat er op het einde moet zijn, spreek bv ook een einddatum af tot wanneer je betaald wordt. als het langer duurt, zul je misschien wat langer door moeten, zonder extra betaald te worden, maar ja, dat is het risico van ondernemen. Kan me niet voorstellen dat de BD zo’n contract afkeurt.
Ik denk niet dat de Opdrachtgevers bang zijn voor het onbekende, maar de HRMers die deze Opdrachtgevers zouden moeten ondersteunen. Hamvraag is dus waarom deze HRMers hun zaakjes niet kennen. Enfin, óók al niets nieuws.
@Klwinkel ik heb een goedgekeurd modelcontract van de bd op de plank liggen….. en ik kan mijn opdrachten ook resultaatgericht aanbieden. Ik kan degene die mij willen inhuren ook nog wel overtuigen maar deze kunnen, inderdaad PJ Westerhof, hun afdelingen P&O/inkoop/HRM niet overtuigen, want het is nieuw en er is nog geen jurisprudentie…. Dus de grote organisaties schieten in de “veiligheidsmodus” Het zal allemaal vast tijd nodig hebben, maar “tijd” is nu zuur geld….
Tja, in dat geval is het wel zuur inderdaad. Maar met dat goedgekeurde modelcontract moet ook die P&O/inkoop/HRM toch wel te overtuigen zijn. desnoods maak je een afspraak (op papier) met ze, dat jij alle boetes die achteraf opgelegd worden voor je rekening neemt? Weet je wel zeker dat de werkelijk situatie ook overeenstemt met de situatie zoals beschreven in het model contract? Dus is bv die vervangbaarheid wel realistisch enzo…
Je kan het ook eens bij kleinere organisaties proberen natuurlijk, je bent vrij om gaan waar je wilt… misschien zitten die niet in de “veiligheidsmodus” en kan je daar zo aan de slag. Die grote jongens komen er nog wel achter, want iemand zal het werk toch moeten doen uiteindelijk, want blijkbaar kunnen hun eigen mensen jou werk niet doen.
Beste klwinkel, Ik zit ook niet stil hoor en het is ook niet een vraag om hulp. Ik probeer alleen aan te geven dat het effect zeer ongewenst is voor een groep die niet “schijnzelfstandig” is en er wel de dupe van wordt of nog kan worden. Met de betreffende HRM afdelingen kom je in grote organisaties nu eenmaal niet aan tafel helaas. Ik denk voldoende onderbouwt te hebben dat het mensen treft die géén schijnzelfstandigen zijn. Er zijn er meer zoals ik.
Probeer in ieder geval te genieten van de vrije tijd die je nu hebt, voor je het weet zit je weer fulltime op een klus. Een paar maandjes sabbatical kan ook best fijn zijn 😉 Probeer er in ieder geval een voordeel uit te halen, dat je nu vrije tijd hebt, misschien iets oppakken dat al lang hebt laten liggen door tijdgebrek of iets verbouwen in/aan je woning (bespaart je inhuur bouwvakkers en is dus indirect ook geld verdienen). Je zit niet stil, dus je kunt vast wel iets bedenken.
Uit ervaring weet ik dat de (vaak duur ingehuurde) HRMers juist tevéél aan tafel zitten, zonder toegevoegde waarde te leveren. De lijnmanager zit er dan vaak voor spek-en-bonen bij. Misschien hebben we daar wel de crux : een échte Opdrachtgever heeft zèlf de touwtjes in handen, wéét wat er nodig is want heeft goed opgelet bij de workshop.
Ik zou als opdrachtgever ook zo min mogelijk schakels tussen mij en de opdrachtnemer willen, dus geen intermediair, maar ook geen HRM manager. Liefst de direct verantwoordelijke (manager) aan tafel met de opdrachtnemer en afspraken maken. afdeling HRM regelt dan het contract, dus HRM is dienstverlenend binnen een bedrijf, niet beslissend. net als een inkoop afdeling intern dienstverlenend hoort te zijn, en niet mee te beslissen over welke laptops gekocht moeten worden (echt meegemaakt)
Zo werkt het dus meestal niet. HRM heeft doorgaans al de lead bij de uitvraag en bij de pre-selectie, en vervolgens ook de lead bij de intake (met alle gimmicks die daarbij horen). Opdrachtgevers zouden zich daarvoor niet moeten lenen, maar hebben vaak geen keus. Contractafhandeling is dan vaak ook ondermaats.
Bij grote organisaties heeft HR/Recruitment de afgelopen jaren een steeds grotere rol gekregen rond inhuur. Schoorvoetend. Dat is nieuwe terrein voor ze, Wetgeving als de Wet DBA zal een deel van hen in de schulp doen kruipen en ze terug gaan naar terrein wat ze wel kennen: dienstverbanden.
Er zijn ook nog genoeg (grote) organisaties waar de inhuur van externen bij de inkoopafdeling (procurement) ligt. Hier komen eigenlijk geen HRMers of juristen aan te pas. Gisteravond een interessante avond gehad bij de tweede kamer (ONL en Pieter Omtzigt). Daar zaten twee arbeidsrechtjuristen die een heel ander licht wierpen op de beoordeling door de belastingdienst (en wellicht een voorschot namen op wat de commissie Boot zou kunnen opleveren, dat wordt nog erg interessant vermoed ik :-)) Het verhaal hierboven over de zgn. schijnzelfstandigen die dat wel bewust zijn: de wet DBA heeft NIET beoogd deze ook te treffen, zoveel werd me wel duidelijk.
Ja, dan heten het ‘inhuurdesks’. Bemensd door HRMers die doorgaans geen idee hebben van functieprofielen. In ieder geval niet voor projectmanagers en juristen, en ik ben beide. Vragen om IPMA-A bij een junior-projectleider en niet weten hoe een projectcontract eruit ziet is bij inhuurdesks niet ongewoon. Eigenlijk is de WDBA nog het minste van onze zorgen.
