Gastblogger 23 november 2016 14 reacties Print Ondernemend Nederland verdient duidelijkheid na Wet DBA. Een simpel lijstje zorgt daarvoor.Ondernemend Nederland verdient duidelijkheid. En die komt er niet met verlening van de implementatietijd. Maar een onderscheid tussen ondernemers en schijnondernemers. Pleidooi Klaas Pool. Staatssecretaris Eric Wiebes heeft zich met de Wet DBA behoorlijk wat op de hals gehaald. Politici, ondernemers en opdrachtgevers buitelen over elkaar heen en melden dat met de Wet DBA het tegengestelde wordt bereikt van hetgeen er eigenlijk mee werd beoogd. De eerste reacties op deze onzalige wetgeving probeerde Wiebes nog af te doen met opmerkingen als “De soep wordt niet zo heet gegeten als…”. Maar nu blijkt dat de effecten van deze wet dramatisch uitpakken voor de Nederlandse economie. Wat ga je dan doen als staatssecretaris? Wiebes heeft gekozen voor een tussenoplossing en tilt het verhaal over de kabinetsperiode heen. Op die manier heeft hij zelf er geen last meer van, maar de vraag is op het voor de ondernemers echt iets oplost. Ondernemend Nederland verdient duidelijkheid Waar Nederland eigenlijk op had zitten wachten was een staatssecretaris die het aandurfde om te zeggen: “Wij hebben het met z’n allen fout ingeschat. We draaien deze wet terug en proberen op korte termijn te komen met een werkbaar systeem, waarbinnen echte ondernemers door kunnen gaan met ondernemen en tegelijk alle schijnconstructies de nek worden omgedraaid”. De vraag is of we het deze kabinetsperiode nog gaan meemaken. Daarvoor ligt het politiek te gevoelig. De Wet DBA had namelijk niet alleen als doel om schijnconstructies tegen te gaan, maar was kennelijk ook ingestoken als wapen tegen de flexibilisering van de arbeid. En juist in dat laatste ligt de reden opgesloten dat Wiebes doet voorkomen dat de uitvoering van de wet niet goed heeft uitgepakt, dat de mensen het allemaal verkeerd hebben begrepen, maar dat met de Wet DBA op zich niets mis is. De Wet DBA blijkt echter weinig in zich te hebben van ‘deregulering‘, integendeel. En daarom verdient ondernemend Nederland op zeer korte termijn duidelijkheid. En die duidelijkheid komt er echt niet door alleen maar de handhaving van de wet uit te stellen, dat is inmiddels wel uit de recente berichten op te maken. Hoe moeilijk willen we het maken? Gewoon enkele heldere afspraken als basis nemen en dat in duidelijke wetgeving gieten, inclusief de uitvoeringspraktijk, zal toch niet zo moeilijk zijn? Om de echte ondernemer van de schijnondernemer te onderscheiden, zouden de volgende criteria kunnen gelden: Inschrijving Kamer van Koophandel Omzetbelastingnummer Basis-arbeidsongeschiktheidsverzekering op minimumloonniveau Niet binnen twee jaar na einde dienstverband bij de voormalige werkgever als zelfstandige opdrachten uitvoeren (om zo allerlei ongewenste draaideurconstructies te voorkomen) Maximaal twee jaar aansluitend bij een en dezelfde opdrachtgever aan het werk Als aan het bovenstaande voldaan wordt en dat wordt netjes vastgelegd in een overeenkomst waarin opdrachtgever en opdrachtnemer verklaren de bedoeling te hebben om op basis van zelfstandig ondernemerschap de opdracht uit te (laten) voeren, dan moet dat toch voldoende zijn? Wat zou het mooi zijn als Wiebes alsnog voor de troepen gaat staan en durft te zeggen: “Beste mensen, we hadden goede bedoelingen met de Wet DBA, het heeft helaas anders uitgepakt. Het heeft vele ondernemers, opdrachtgevers en instanties uit de slaap gehouden. Het heeft veel ondernemers opdrachten gekost. Excuses daarvoor! We zijn erachter gekomen dat de Wet DBA toch niet zo’n goed plan was en dat we met alleen het uitstellen van handhaving ook niet verder komen. Daarom kiezen we een andere route, eenvoudiger, maar zeker met dezelfde resultaten en met een aanzienlijk lagere workload voor de belastingdienst. Ik heb hier een A4-tje met daarop de spelregels voor zelfstandig ondernemerschap. Als je daaraan voldoet kun je er op vertrouwen dat je, ook achteraf, geen problemen krijgt. Want vertrouwen is een belangrijke randvoorwaarde voor een goed functionerende economie. Veel genoegen toegewenst met uw ondernemerschap!” Klaas Pool Directeur Pool Management & Organisatie – organisatieontwikkeling en tijdelijk leiderschap ondernemerschap, Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties Print Over de auteur Over Gastblogger ZiPconomy geeft ruimte aan auteurs die eenmalig een artikel willen plaatsen op ZiPconomy. Naam en functie van deze gastbloggers worden onder het artikel vermeld. Bekijk alle berichten van Gastblogger
Wat is dat toch, al die mensen die het echte ondernemers ‘simpeler’ willen maken en hen dan meteen even een verzekeringsproduct aansmeren? “Als zelfstandige tellen? Even Apeldoorn bellen!”
Zeker geen verzekeringsproduct laten aansmeren, maar een beetje ondernemer zorgt voor een eigen vangnet om niet direct een beroep op de gemeenschap te moeten doen als het even tegen zit. Een ander vangnet dan een verzekering is natuurlijk ook prima.
Het zoveelste voorstel….. Hier een max termijn van 2 jaar. Ik vermoed dat de schrijver zelf vaak in opdrachten werkt die net onder de 2 jaar liggen 😉 Ik zou liever vasthouden aan die 75%/8maanden, zal ook wel moeten, want dat is al geroepen, zou vreemd zijn om daar ineens 2 jaar van te maken. Maar misschien de mogelijkheid geven om te mogen middelen over 2 jaar, dus max 16 maanden in 2 jaar? Voor de gevallen waar de opdracht uitloopt. Verplichte verzekeringen hou ik niet van. Er zijn ook andere mogelijkheden om dat op te lossen (echtgenoot vangt het op, andere inkomsten lopen toch door, zoals bv royalties) liever iedereen vrijlaten hierin. Bovendien, wanneer ben je arbeidsongeschikt? Die norm is ook vaag gebleken. Dus jaren betalen, maar uiteindelijk niks krijgen, omdat je nog 1 arm over hebt…. Ik moet nu echt aan het werk trouwens, genoeg gekletst 😉
Jij bent, geloof ik, Mobile app developer. Als dat zo is, begrijp ik jouw commentaar niet zo gezien de periodes dat jij als freelancer bij klanten hebt gezeten, althans volgens je LinkedLinkedIn profiel? Als ik de verkeerde voor mij heb dan op voorhand excuses!
Ha ha Willem nee je hebt de goede voor je. Maar mijn linked profiel gaat over mijn freelance detacherings jaren, maar dat was allemaal met een payroller ertussen, omdat ik wist dat invullen van een VAR geen zin had (en niet gewenst) met zulke lange opdrachten. Ik betaalde ietsje meer belasting, maar had ook totaal geen rompslomp en ook niet de zorgen die sommigen nu hebben (en toen ook al). Sinds 1-2014 ben ik idd app developer, maar dat doe ik niet op locatie bij de klant op uurtje factuurtje basis, daar zou ik mijn zelfstandigheid mee om zeep helpen. Ik doe dat fixed price, vanuit mijn eigen kantoor. En ik snap uiteraard dat dit niet voor alle beroepen kan (tester?), maar desondanks zeg ik wel nee als ik gebeld wordt voor een opdracht op locatie. Mijn inkomen is daardoor wel wat gedaald, maar wel maximale vrijheid in de invulling van mijn werk, en daar voel ik me heel goed bij… Zo, nu even de sinterklaas surprise afmaken (iedereen is weg), en dan weer aan het werk 😉
Even over een beperkte contractduur. Als ik zelfstandig ben is het onzin om over een contractsduur te praten. voorbeeld voor die 8 maandenals: onder-aannemer(huizen), dan mag ik alleen weken aan huizen die binnen 8 maanden worden opgeleverd?
Inderdaad, laat de ondernemer vrij in wat voor verzekering die wel of niet wil. Gaat de overheid niks aan. We komen ook niet op de stoep staan voor een ww-uitkering. Wat verschillende opdrachtgevers betreft; een project kan inderdaad een langere tijd lopen. Maar ik ken ook mensen die jaar in jaar uit bij dezelfde opdrachtgever werken, waar ze eerst buiten zijn gezet als werknemer. Tja dan heb je het natuurlijk wel over schijnzelfstandigheid, zowel voor freelancer alswel voor opdrachtgever!
Precies dorien, en het is niet altijd buiten gezet, maar soms ook buiten gegaan (vrijwillig). En die groep voorziet nu problemen, en probeer allerlei vreemde alternatieven te bedenken, zoals geen probleem als je tarief hoger dan 40 euro is (????), of vrijwillig de helft belasting en premies betalen.
Ik zie eerlijk gezegd niet waarom je niet langere tijd voor een klant cq opdrachtgever zou kunnen werken zolang je maar zelfstandig bent. Het is toch onzin dat je geen lange cq grote opdracht zou mogen aannemen als zzp-er? Alleen het idee al Waar ik wel bezwaar tegen geb is dat bedrijfsverlaters, vrijwillig of niet, aan de achterdeur binnen gehaald worden. Misschien hebben jullie het gemist, naar de belastingdienst zelf zal straks, na de reorganisatie, waarschijnlijk deze truuk proberen uit te halen!
En bovendien, hoe is zo’n limiet te handhaven? Ik zie het al voor me. Een BD inspecteur komt iedere dag langs te controleren. Ben je 7 maanden en 30 (of 31, of 29 of 28..) dagen aan het werk dan groene kaart. 1 dag later rode kaart. Laat je werk uit je handen vallen die laatste dag of anders… Kom op zeg!
Nou, dat is niet zo lastig voor BD, ahv je facturen. Maar wel eens van uitlopende planningen gehoord? Moet je dan op dag X, gewoon niet meer bij de klant verschijnen?? Zo’n limiet is een slecht doordacht voorstel met nog veel meer haken en ogen! NIET DOEN DUS!!
zzp-ers in Nederland: verenigt u! Klaarblijkelijk zijn wij als zzp-ers niet in staat met een unaniem voorstel te komen waar de regering niet onderuit kan. De staatssecretaris roept wat en gaat achterover leunen, de tweede kamer gaat lekker vragen stellen maar denkt daarbij alleen aan het eigenbelang en de zzp-ers gaan onderling in de clinch over de “ieder voor zich” beste voorwaarden.om als zzp-er te kunnen blijven functioneren. In die situatie is voorspelbaar wie er uiteindelijk aan het langste eind gaat trekken. Laten we dus stoppen met onderling discussiëren en komen met een eenduidig voorstel. Ik steun daarom het voorstel als geformuleerd door Klaas Pool. Helder, simpel en werkbaar voor (naar mijn mening) het grootste deel van zzp-end Nederland. En accepteer dat niet iedere zzp-er het 100% gaat krijgen zoals hij of zij het wil.
Beste Foppe, Ik zie niet echt een “voorstel” bij de reactie van Klaas Pool(Sorry Klaas). We zijn nu een pad ingeslagen waar niemand echt vrolijk van wordt. Je hebt natuurlijk gelijk dat een voorstel nooit alle zzp’ers gelukkig zal maken, maar er is wel een groot verschil tussen zzp’ers als je naar de branches kijkt waar zij werkzaam in zijn. Hoe wil je dit oplossen?
Klaas Pol heeft dit artikel geschreven, zijn 5 punten staan onder “Hoe moeilijk willen we het maken?”