Wat doe ik? Over pitchen en Pret, Prestige en Poen.

Een automonteur monteert auto’s. In gewoon Nederlands: hij repareert ze. En bij een slager koop je een goed stuk vlees. Maar de tijden zijn veranderd. We doen niet meer zo vaak één ding. Ik in ieder geval niet. En dat is best lastig want je moet je specialiseren. Anders weten de mensen je niet te vinden.

Een vriend van me was ooit bij zo’n ontbijt-sessie van BNI. Dat is een club ondernemers die ’s ochtends vroeg bij elkaar komt, een ontbijtje nuttigt en dan gaat netwerken. Een van de dingen die op zo’n sessie gebeuren is de 1-minute pitch. Je moet dat in 1 minuut vertellen wat je doet. Hij vertelde dat hij visitekaartjes ontwierp. Helder. Heb je visitekaartjes nodig, dan bel je hem.

Het wordt pas ingewikkeld als je slager bent, daarnaast brood bakt en tussendoor visitekaartjes drukt. Dan ben je een soort alleskunner waar niemand wat aan heeft. Maar die vriend van mij zei: Ik doe ook veel meer dan visitekaartjes drukken. Maar in deze setting leek het mij het handigst om de mensen daar niet mee te vermoeien. Ik had de indruk dat ze allemaal wel – is het niet nu, dan toch wel later – behoefte hadden aan visitekaartjes.

Hoe leg ik de focus? En vooral: hoe presenteer ik die naar de buitenwereld?

Je kunt dus meerdere specialiteiten hebben. Welke heb ik, vraag ik me vaak af. Ik doe veel voor UnividualS en MIX en dat zijn twee samenwerkingsverbanden. De een virtueel (we doen veel online), de ander fysiek (met deze leden zit ik fysiek in een pand). Supergaaf om te doen, maar ze leveren geen stuiver op. Daarnaast was ik tot voor kort uitbater van een espressobar die helaas niet rendabel bleek. Niet getreurd, ik heb voldoende projecten. En dat klinkt meteen ook weer niet zo gespecialiseerd: voldoende projecten. In feite organiseer ik verbindingen tussen mensen. Maar hoe leg ik de focus? En vooral: hoe presenteer ik die naar de buitenwereld?

Als ik zo’n 1-minuut pitch mocht doen bij zo’n ontbijtsessie, dan zou ik het hebben over Peters 3p’s: Pret, Prestige en Poen. Bij een nieuwe opdracht moet tenminste 1 van die 3 P’s aanwezig zijn. Een opdracht die niet leuk is maar wel veel Poen oplevert, kan de moeite waard zijn. En dat kan ook andersom: een klus die weinig oplevert maar wel erg Prettig is, kan ook heel fijn zijn. Maar de schoorsteen moet wel roken. En dus doe ik vooral wat ik eigenlijk doe: software bouwen. Daar ben ik in gespecialiseerd dat kan ik goed, dus Prestige. Eigenlijk zou ik moeten zeggen: ik ben softwarebouwer. Maar dat is bijna hetzelfde wanneer de automonteur zegt: ik vervang uitlaten. Hij kan en doet nog zoveel meer! En hij vindt zoveel meer leuk om te doen.

Dat geldt ook voor mij. Ik ben zzp’er, in de breedste zin van het nogal fiscaalcorrecte zin van het woord. Nee, als ik ooit zo’n pitch mag doen, ga ik staan, recht ik mijn rug en zeg ik: ‘Ik ben ondernemer!’. Ongeveer zoals Kennedy deed in Berlijn. Daarna zou ik weer gaan zitten. En dan ben ik heel benieuwd naar de reacties…