Nieuwe arbeidsrelaties: Chapterships

Stel dat je de arbeidsrelatie helemaal opnieuw zou mogen uitvinden. Hoe zou dat er dan uit zien? Dat vroeg de CEO van Jolt, een Israelische Sillicon Valley start-up (ja, dat kan) zich af. Ze kwamen op het concept van Chapterships en het lijkt verdraaid veel op sommige voorstellen voor de arbeidsmarkt in Nederland.

In de basis is het een tweejarig contract, met hele duidelijke eind doelen voor beide partijen.

Je krijgt een duidelijke opdracht van de organisatie. Maak iets dat werkt, groei een product door, innoveer iets, etc.

Jij hebt ook je eigen persoonlijke groeidoelstellingen. Wil je werken aan je presentatie-vaardigheden? Wil je meer leiderschap ontwikkelen zodat je zelf je bedrijf kan beginnen? Wil je beter worden in wat je al doet? Allemaal mogelijk.

Na twee jaar zijn we klaar. Als we beide vinden dat we door moeten gaan, is dat een optie. Echter spreken we vooraf af dat we het net zo goed vinden als één van beide geen zin heeft door te gaan.

Tot slot is er het alumni netwerk, waardoor je betrokken blijft bij de organisatie. Misschien komt je later terug. Misschien kunnen we elkaar op een andere manier helpen.

Het meerjarig contract

Eigenlijk is het dus een meerjarig contract, 2 jaar in dit geval, ten alle tijden twee jaar, met een duidelijk doel.

Topsporters

Het systeem gaat wel uit van gewilde mensen op de arbeidsmarkt. De mensen die ‘de banen voor het uitzoeken hebben’. Dat zijn er best veel, maar er is natuurlijk ook een hele groep die dat niet heeft. Vergelijk het een beetje met de topsporters. Die hebben ook altijd tijdelijke contracten, met daarin vaak zelfs een clausule dat je die enkel tegen astronomische bedragen kan afkopen. Ik vermoed dat Jolt met iets vergelijkbaars werkt en dat is niet onlogisch als ze veel in de mensen investeren.

De toekomst, en ook weer niet

Mogelijk is dit een arbeidsverhouding van de toekomst, maar ik verwacht van niet. Zeker niet in Europa en al helemaal niet in Nederland waar we nog een onrealistisch hoge verwachting hebben van contracten voor onbepaalde tijd. Toch zijn er veel mensen die floreren in een omgeving van (schijn) zekerheid. Daar moet je ook iets voor bieden.

Flexibele kern

Hoe verder de flexibilisering doorgaat, des te meer ik geloof in het concept van de flexibele kern dat ik heb beschreven in (R)evolutie van Werk.

In de basis komt dit neer op een vast contract, met duidelijke wederzijdse afspraken en een exit clausule. Een manier om zekerheid te geven zonder dat de organisatie het risico loopt op niet meer ontwikkelde overbetaalde krachten.

Politiek

In de verkiezingsprogramma’s staan af en toe zaken voor langere tijdelijke contracten. Persoonlijk ben ik daar voorstander van. Persoonlijk geloof ik dat we momenteel een te verdeelde arbeidsmarkt hebben, waarbij werknemers en werkgevers hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Want ja, de manier waarop veel werknemers met hun werkgever om gaan verdient net zo min een schoonheidsprijs als andersom. Daar moet balans in komen.