De gig economy: werknemers net zo (on)tevreden als vaste medewerkers

In een artikel van de IB Times (thanks to Hung’s newsletter for pointing it out to me), dat gaat over controversiële 1 uur contracten die Santander (de bank die ook ABN AMRO overnam) aanbiedt staat een zeer interessante zin in mijn optiek.

Heel kort een samenvatting van wat het artikel weergeeft. De bank biedt 1 urige contracten aan, waarbij de rest op oproep basis gaat. Iets dat steeds meer gebeurt, of je het nu wilt of niet. Als consument eisen we langere openingstijden en snelle reacties. De tijd dat je voor 16.00 bij de bank moest zijn om geld te halen herinner ik me nog (pre pin-automaten). Toen betaalde we ook meer voor een bankrekening (tot de postbank kwam). Nu willen we minder betalen en langere tijden en meer service… en we verbazen ons dat een gevolg is dat er flexibeler gewerkt moet worden daardoor. Aan de andere kant is de vraag: hoeveel werknemers hebben hier nu echt een probleem mee en daar geeft het artikel ook een aanzet toe.

Deze zin viel me namelijk het meest op:

Around 57% of gig economy workers believe that they are being exploited by their employers in order to drive growth, a survey published by the Chartered Institute for Personnel and Development reported last week.

Dus ‘slechts’ 57% van deze groep (zo’n 4% van de Britse werknemers, een stuk minder dan de Nederlandse dus) voelt zich ‘geëxploiteerd’. Dat is iets meer dan de helft. Veel natuurlijk, maar ik had het (gezien de media aandacht voor alle negativiteit) veel hoger verwacht. Er is hier ook geen vergelijking met ‘werknemers in vaste contracten die het gevoel hebben door hun baas uitgezogen te worden’.

Deze cijfers komen uit dit onderzoek. Hierin staat ook de volgende quote.

However, despite having a lower level of income the gig economy workers are likely to be satisfied with their work. Forty-six percent of gig economy employees reported job satisfaction compared to 48% of employees working in traditional jobs.

Dus 46% van de Britten t.o.v. 48% van de Britten met vaste contracten zijn tevreden over hun werk. Dat is een marginaal verschil. Dat is dan wel weer wat mij verbaasd, MINDER DAN DE HELFT van de Britten met vaste banen zijn tevreden over hun werk. Dat lijkt me meer iets dat we zouden moeten aanpakken.

Uitwassen aanpakken vs concept aanpakken

Ik ben een groot voorstander van het aanpakken van de uitwassen van de gig economy. Teveel organisaties stellen eisen zoals ze die aan werknemers stellen aan ‘gig workers’ en dat kan niet. Als zelfstandige bepaal jij wanneer je werkt, maar dat kan nooit 100%. Als professioneel spreker moet ik ook echt op het podium staan als ik aangekondigd wordt, ik kan moeilijk zeggen dat ik het schema bepaal. Als strategisch adviseur moet ik me soms echt aan de agenda van mijn collega’s houden als die een vergadering inplannen waar ik bij moet zijn. Die grenzen zijn niet zwart-wit, maar soms is het wel heel duidelijk dat organisaties de grenzen overschrijden. Laten we ons focussen op de uitwassen, niet het hele concept. Want het is een behoefte die we als consument zelf creëeren (hogere service eisen voor minder geld) en blijkbaar zijn gig workers niet meer of minder tevreden over hun werk.