Wat is Big Data (niet)

Dit is Big Data is de titel van het boek van Steve Lohr, een journalist van de New York Times. Met op de cover de sub items:

– wat het is
– hoe het werkt
– wat het oplevert

Als je geïnteresseerd bent in wat Big Data nu echt is en wat het kan, verspil je tijd dan vooral niet met dit boek. Het geeft geen antwoord op één van die drie punten en is vooral een persoonsverheerlijking en een groot reclameproject voor IBM. Op zich is dat laatste overkomelijk, als er dan tenminste iets inhoudelijks uitgelegd zou worden over Big Data. Laat ik uitleggen waarom ik dit één van de slechtste managementboeken vind die ik ooit gelezen heb.

Big Data

Op de vraag: wat is het zou ik een antwoord verwacht hebben in de trend van de definitie van de drie V’s. Een definitie die grappig genoeg ooit door IBM gelanceerd is en volgens mij nog steeds heel erg accuraat is. Ondanks dat nagenoeg elke ‘case’ die langs komt IBM verheerlijkt (zonder resultaten te noemen) komt deze definitie niet voor. Voor de goede orde: Velocity, Volume en Variety. Veel data. Streaming data (steeds vernieuwend) en meerdere ongerelateerde bronnen. Dat moet Big Data in ieder geval hebben. Van deze definitie zie je niets terug.

Mensen

Het boek schrijft vooral over mensen. Wie is wie en wat doet die persoon. Echter vindt de auteur het per persoon nodig om zijn voorkomen te beschrijven, met kledingstijl en haarkleur, gemiddeld anderhalve pagina per persoon. Daarna zijn verleden, waar deze persoon is opgegroeid en zijn school en werkzame carrière. Behoorlijk veel totaal overbodige informatie. Vervolgens vertellen die personen over hun dromen en wat ze denken met data te kunnen bereiken, maar concreet wordt het zelden of nooit.

Het meest frappante voorbeeld hiervan is te vinden op pagina 192:

Omdat hij uiteraard de geheimhoudingsplicht respecteert, wilde Haydock niet ingaan op de details, de bevindingen en aanbevelingen van die projecten.

Dus in een boek over big data moeten we het doen met wollige teksten en zonder data. Dat deze man een journalist is en dit vervolgens durft te schrijven verbaasd mij ten zeerste.

Cases

De voorbeelden in het boek zijn vaak nog ‘lopende’ en cijfers en resultaten zal je niet tegenkomen. Soms een cijfer als ‘op een IC afdeling neemt elke verpleegkundige 100 beslissingen per uur en elke patient genereert 250 datapunten per minuut’. Ja, dat klinkt logisch, en nu? Nu zijn we bezig met iets te ontwikkelen waarvan we hopen dat het X of Y gaat doen.

Conclusie

Soms lees ik boeken die mijn mening niet vertolken, maar dat scherpt de geest. Soms lees ik boeken die niet in mijn stijl geschreven zijn, wat vervelend is, maar de inhoud blijft interessant. Zelden lees ik boeken die zo slecht zijn dat ze gewoon op geen enkele manier voldoen aan hun belofte. Dit is er één van. Het is dat je geen nul sterren kan geven, maar 1 ster voor de moeite dus maar. Dit is Big Data (dus helemaal niet).