Ophef over tarief interim managers veiligheidregio’s. Hoe zat het ook al weer met de WNT?

EenVandaag en NH deden onderzoek naar wat de vijf Noord-Hollandse Veiligheidsregio’s de afgelopen jaren hebben betaald aan externen. Dat staat allemaal in dit overzicht.

Dit soort berichten en cijfers leidt al snel tot veel verontwaardiging en de onvermijdelijke Kamervragen. En zoals gebruikelijk worden er een aantal termen door elkaar gehaald.

Zo wordt het bedrag dat in rekening gebracht is bij een overheidsinstantie door de verslaggevers, en ook door een hoogleraar financiële ethiek, gelijkgeschakeld met ‘salaris’. Wat daarbij vergeten wordt is dat bij de inzet van met name een zwaardere interimmanager in de publieke sector er vrijwel altijd wel een bureau tussen zit (genoemde bedragen zijn inclusief de marge van het bureau). En belangrijker:  een tarief van een interimmer is wel iets anders dan een salaris.

WNT stelt duidelijke normen qua tarief

Los daarvan is het natuurlijk altijd zinnig om een discussie te voeren of uitgaven aan een externe doelmatig is.

Daarnaast kan er natuurlijk ook gesproken worden over het feit of de hoogte van een tarief binnen de normen valt. De Wet Normering Topinkomens, die ook voor de veiligheidsregio’s geldt, heeft namelijk ook regels ten aanzien van maximale vergoedingen van externen. Daarin wordt rekening gehouden met het verschil tussen iemand in loondienst en een (zelfstandig) interim-manager.

De regels zijn in 2015 aangescherpt en tamelijk overzichtelijk. Sinds 2016 gelden de volgende normen:

• Tijdens de eerste zes maanden van de opdracht mag een maandvergoeding niet hoger zijn dan 24.000 euro per maand (vanaf 2017: 24.500)
• Na die 6 maanden geldt een maximum van 18.000 euro per maand (2017: 18.500) .
• Na 12 maanden vallen interim-managers onder de ‘normale’ WNT norm van max 178.000 euro
• Een uurtarief mag daarnaast niet hoger zijn dan 175, – (2017:  176,-)

Van alle in het overzicht genoemde gevallen uit 2016 (daarvoor golden immers wat andere normen) lijkt er op het eerste gezicht één geval te zijn waarin mogelijk een overschrijding is van de WNT norm (uurtarief van 187 i.p.v. 175).

Overigens is het zo dat de WNT alleen geldt voor ‘de hoogste functionarissen’ van een organisatie. Zowel in loondienst als via een interim-contract. Dat wil zeggen dat bijv een ICT projectleider al snel buiten de regels van de WNT valt.