"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU
wolf in schaapskleren msp

Is een MSP eigenlijk altijd een wolf in schaapskleren? En zo ja, hoe krijgen we daar verbetering in?

Bieden MSP-providers hun opdrachtgevers wel voldoende meerwaarde? Of zijn ze wolven in schaapskleren, die helemaal niet voor lagere kosten zorgen? En: hoe kan het eigenlijk beter? Daarover gaan twee belanghebbenden volgende week in debat.

Steeds meer (grotere) organisaties laten de totale organisatie van de inhuur van extern personeel over aan één externe partij. Zo’n MSP of Managed Service Provider vormt dan de schakel tussen enerzijds de inhurende organisatie en anderzijds de leveranciers en zelfstandigen. Dat lijkt een makkelijke oplossing: de organisatie is zelf van het gedoe af, de MSP-dienstverlener neemt niet alleen de rompslomp over, maar zorgt er ook voor dat het hele inhuurproces volgens de regeltjes verloopt. Ook wel zo fijn voor de uitvoerders van het werk.

Maar in de praktijk is de situatie lang niet altijd zo rooskleurig als hij wel eens wordt voorgespiegeld. Dat vindt bijvoorbeeld Peter Kamphuys (foto), algemeen directeur bij Inquest, het grootste gespecialiseerde personeelsbemiddelingsbureau in Nederland en België binnen het vakgebied Inkoop en Aanbesteden. Hij schreef al meerdere kritische artikelen over MSP’s, waar hij als leverancier vaak mee te maken heeft.

peter kamphuysMeestal ‘verre van onafhankelijk’

‘In algemene zin heb ik geen bezwaar tegen het concept van een MSP an sich‘, zegt hij. Maar hij heeft daarbij wel een belangrijke ‘mits’, en dat is dat zo’n oplossing dan wel ‘correct wordt ingevoerd en een MSP echt daadwerkelijk onafhankelijk is.’ En dat is volgens hem lang niet altijd het geval.

Kamphuys zegt vooral bezwaar te hebben tegen MSP’s die:

  1. Hun (potentiële) klanten met desinformatie om de tuin leiden met valse beweringen over de voordelen van een MSP-oplossing, en/of
  2. Zich als MSP leverancier als extra commerciële schakel in de leveranciersketen nestelen en die positie (vaak heimelijk en door middel van kleine letters en/of met onjuiste argumenten richting de eindklant) misbruiken om hun eigen commerciële doelen na te streven (zoals het eigen marktaandeel vergroten, concurrenten uitschakelen of schade toebrengen).

‘In beide gevallen benadelen ze uiteindelijk hun eindklant’, zegt hij, ‘en bij punt 2. sowieso de marktpartijen die personeel leveren aan de eindklant. Helaas zijn de meeste MSP’s in de realiteit verre van onafhankelijk en begrijpen een hoop eindklanten niet wat een verkeerde implementatie van het concept teweeg kan brengen.’

Webinar Week

Kamphuys gaat binnenkort, in de tweede Webinar Week van de geschiedenis, in debat over de kwestie, in een (kosteloos) webinar met de titel: ‘MSP’s: vloek of zegen?

Hij krijgt daarbij respons van Mark Bassie, kenner van MSP’s, auteur van diverse vergelijkend onderzoeken, en voorzitter van het Comité van Marktplaatsgebruikers. Niet dat Bassie nou meteen zo’n voorstander is van MSP’s, zegt hij. Maar, geeft hij als aftrap van het debat mee: ‘Is het nu de constructie die per definitie niet deugt? Of gaat het soms in de uitwerking mis? Als een klant besluit om het beheer van zijn flexleveranciers geheel uit te besteden aan een externe partij, wat is daar dan mis mee? Outsourcen gebeurt heel veel en is ook bij flex dus niet vreemd.’

Dat het in de uitvoering vaak misgaat, zoals Kamphuys stelt? ‘Dat wil ik best geloven’, zegt Bassie. ‘Maar hoe vaak het misgaat weten we niet. Dat is ook lastig te onderzoeken. En het is natuurlijk ook de verantwoordelijkheid van de opdrachtgever, de eindklant. Als je iets uitbesteedt, betekent dat niet dat je er niet meer naar moet omkijken.’

Strakkere processen, lagere kosten. Of toch niet?

Daarnaast, zegt hij: ‘ook hier geldt natuurlijk: het voordeel voor de een is het nadeel voor de ander. Eindklanten besteden hun proces uit aan een MSP om te voorkomen dat zij zelf ordening in de chaotische inhuur moeten aanbrengen en zij worden hiervoor beloond met strakke processen en lagere directe en indirecte kosten.’

‘Je hóéft als leverancier natuurlijk geen zaken te doen met een MSP die jou niet bevalt.’

Dat leveranciers dit vervelend vinden? Tja, zegt Bassie. ‘Dat kan ik me voorstellen. Maar je hóéft als leverancier natuurlijk geen zaken te doen met een bedrijf met een MSP die jou als leverancier niet bevalt. Net als andersom trouwens.’

Niet dat hij trouwens geen ruimte voor verbetering ziet. ‘Als we het in ons webinar gaan hebben over mogelijke oplossingen, dan zie ik wel iets in periodiek overleg tussen de leveranciers en de eindklant. Dat zorgt dan ervoor dat klachten van leveranciers zoals beschreven over de MSP of de opdrachtgever op tafel komen en bespreekbaar worden.’

Het topje van de ijsberg

Volgens Kamphuys is dat echter het topje van de ijsberg. Volgens hem zijn er veel radicalere verbeteringen nodig. Want zoals het nu in de praktijk gaat, daar heeft hij zijn buik aardig van vol, zegt hij. ‘Met outsourcen an sich is inderdaad niets mis’, zegt hij. ‘Maar Mark geeft precies aan waar het hier aan schort: de uitwerking. Hij zegt bijvoorbeeld – impliciet – dat de eindklant er “strakke processen en lagere directe en indirecte kosten” voor terugkrijgt. En laat dat nou precies enkele van de “verkoopargumenten” zijn van de MSP-aanbieders. Maar in de praktijk is het resultaat vaak precies het omgekeerde’, constateert hij.

In het (gratis) webinar op dinsdag 26 september kruisen Bassie en Kamphuys de degens en proberen ze in een live discussie samen te komen tot oplossingen die zowel voor opdrachtgevers, bemiddelaars en kandidaten het leven beter zouden moeten maken.

Peter Boerman was tussen 2016-2018 (eind)redacteur bij ZiPconomy. Hij is hoofdredacteur van Werf& ; over arbeidsmarktcommunicatie en recruitment. Hij is gefascineerd door de vraag hoe menselijk talent en organisaties bij elkaar worden gebracht, en wil met zijn verhalen bijdragen aan een wereld waarin mensen zoveel mogelijk van hun potentie kunnen verwezenlijken. Bekijk alle berichten van Peter Boerman