Column: Van verlangen naar ambitie

Na ruim 200 dagen is het nieuwe kabinet een feit. Na maanden werken in relatieve rust moeten de vier partijen nu volop aan de bak. Ze hebben het economische tij mee, maar politiek is de meerderheid kwetsbaar. Behalve ‘vertrouwen in de toekomst’ vraagt het vooral veel vertrouwen in elkaar.

Uiteraard heb ik de arbeidsmarktparagraaf met veel belangstelling gelezen. Het is goed te zien dat er afscheid wordt genomen van vijf jaar heimweebeleid en verkeerde keuzen worden gerepareerd. ‘Verlangen naar vroeger’ is ingeruild voor een realistische benadering van de arbeidsmarkt. Het kabinet legt een evenwichtige basis neer voor de hervorming van de arbeidsmarkt. Werk moet lonen, het aannemen van mensen moet weer een feestje worden en er moet een gezond evenwicht komen tussen vast en flex. Zaken waar de ABU vorig jaar in Iedereen aan de slag voor heeft gepleit.

Wie tussen de oogharen doorkijkt, ziet in het regeerakkoord de contouren van een vernieuwd sociaal stelsel opdoemen

Het zijn negen bladzijden met een keur aan maatregelen. Wie tussen de oogharen doorkijkt, ziet in het regeerakkoord de contouren van een vernieuwd sociaal stelsel opdoemen. Vaag maar consistent. Het zit hem in voorstellen als ‘individuele leerrekening’, ‘persoonlijk pensioenvermogen’, ‘minimumtarief voor zzp’, ‘ondernemersovereenkomst’ of ‘transitievergoeding vanaf dag 1’.

We gaan toe naar een sociaal stelsel dat diversiteit van arbeidsrelaties accepteert en tegelijkertijd adequate bescherming biedt. Een stelsel dat zorgt voor een gelijk speelveld, onafhankelijk van de manier waarop arbeid wordt verricht en dat zekerheden koppelt aan de werkende in plaats van aan de aard van de arbeidsrelatie. We zijn er nog lang niet en het vraagt een jarenlange consistente koers.

Vier bladzijden over leren in eerste 25 jaar, halve pagina over leren in 45 jaar daarna

En natuurlijk mag de lat altijd een stukje hoger, zeker als het om een leven lang ontwikkelen gaat. We wijden vier bladzijden aan de eerste 25 jaar van ons onderwijs en slechts een halve pagina aan de 45 werkende jaren daarna. Dat vraagt meer ambitie.

Ten slotte pakt de ABU graag de uitgestoken hand van dit kabinet aan om samen met de vakbonden mee vorm te geven aan de noodzakelijke hervormingen van de arbeidsmarkt. Ook als het om payroll gaat.