Grote opdrachtgevers mogen nu echt niet meer te laat betalen

Nu was er sinds vorig jaar al een wet die regelde dat grote bedrijven kleinere bedrijven niet langer dan 60 dagen mogen laten wachten op hun geld. Dit gold eerst alleen voor nieuwe contracten, maar nu geldt voor oude afspraken ook de termijn van 60 dagen.

Grote bedrijven hebben een jaar de tijd gekregen om in oude contracten de betalingstermijn op het maximum te zetten. In de nieuwe wet die op 1 juli vorig jaar in werking trad was een overgangstermijn van een jaar opgenomen en die is dus afgelopen 1 juli verlopen.

Staat in een contract toch een langere betalingstermijn, dan is die nietig, zo schrijven de in incasso gespecialiseerde advocaten van e-legal. De langere termijn is ongeldig en in plaats daarvan geldt de wettelijke betalingstermijn van 30 dagen. Leveranciers kunnen na die periode aanspraak maken op de verschuldigde wettelijke handelsrente en incassokosten vanaf 30 dagen na ontvangst van de factuur.

Meer consequenties

Voor grote ondernemingen zijn nog wel meer consequenties verbonden aan laks zijn met betalen. Slecht betalingsgedrag kan doorwerken in de financiële cijfers van een onderneming. Structureel te laat betalen moet als voorziening op de balans staan voor de na te vorderen wettelijke handelsrente. En dat dan wel voor de duur van de verjaringstermijn van 5 jaar, een flink bedrag dus.

Omdat alle grote ondernemingen publicatieplichtig zijn, is zo voor iedereen straks in de jaarcijfers te zien dat een bedrijf een notoire wanbetaler is. De nieuwe wet geldt trouwens alleen voor afspraken tussen grote en kleinere bedrijven. Tussen grote bedrijven onderling geldt de maximum betalingstermijn niet.

Stroomschema

In het onderstaande stroomschema hebben de incasso advocaten van E-legal alles nog eens op een rij gezet. Het laat zien aan welke betalingstermijn welke rechtsvorm zich nu dient te houden.