Hugo-Jan Ruts 9 november 2018 4 reacties Print Zzp’ers in de zorg. Het zijn net mensen.Een zorgdirecteur reageert in een opiniestuk in het FD fel tegen het groeiend aantal zzp’ers in de zorg. Ze ontwrichten de teamstructuur en zorgen voor meer agressie, hoger ziekteverzuim en verloop. Hugo-Jan Ruts, hoofdredacteur van ZiPconomy, reageert. “Zzp’ers ontwrichten de teamstructuur”. Ze zijn het “ergste fenomeen” van het tekort aan personeel in de zorg. Verbinden zich niet aan de doelstellingen. Met als gevolg “dat cliënten meer agressie vertonen” en “een hoger ziekteverzuim en verloop van het personeel.” Directeur Ineke Huibregtsen van de Prinsenstichting schrijft in een opiniestuk in het FD flinke beschuldigingen aan zelfstandigen in de zorg. Het zzp-bashen neemt de afgelopen weken groteske vormen aan. Ze vragen veel te hoge tarieven of verpesten de arbeidsmarkt juist door hun lage tarieven. Onverantwoord onverzekerd. Zielepieten zonder pensioen. En zijn ze blijkbaar in staat hele ziekenhuizen failliet te laten gaan. Meningen die ruimschoots de media halen, maar zelden gebaseerd zijn op feiten. Individuele ervaringen leiden tot veralgemeniseerde, kwetsende uitspraken over een flink groep van onze (beroeps)bevolking. Je zou er haast een meldpunt voor willen oprichten. Mevrouw Huibregtsen moet wat meer in de spiegel moet kijken en dat geldt ook voor de zorgsector en de overheid. Ik ga er maar vanuit dat mevrouw Huibregtsen slechte ervaringen heeft met het inzetten van zzp’ers. Dat wil ik niet betwisten. Zeker niet elke zzp’er is een topprofessional, net zoals niet iedere zorgmedewerker of zorgdirecteur optimaal functioneert. Mevrouw Huibregtsen moet wat meer in de spiegel moet kijken en dat geldt ook voor de zorgsector en de overheid. Uit de laatste cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt dat het aantal zelfstandig professionals in de zorg inderdaad flink stijgt. De Volkskrant maakt duidelijk dat de belangrijkste aanleiding voor die groep niet geld is, maar de werkdruk binnen organisaties. Slecht werkgeverschap leidt tot vertrek van mensen. Dat zien we in alle sectoren, zeker op het moment dat alternatieven voorhanden zijn. Wie voor zichzelf begint heeft bijvoorbeeld meer regie over zijn eigen werk. Naast goed en slecht werkgeverschap bestaat er ook zo iets als goed en slecht opdrachtgeverschap. Naast goed en slecht werkgeverschap bestaat er ook zo iets als goed en slecht opdrachtgeverschap. Een organisaties heeft wel degelijk invloed op het functioneren van zelfstandigen binnen de organisatie. Als werknemers in loondienst zich ongemakkelijk voelen tegenover de ingezette zelfstandigen, dan kan je er vergif op innemen dat dat wederzijds is. Dat komt de sfeer en kwaliteit van de zorg inderdaad niet ten goede. Tijd voor actie vanuit het management. Leidinggeven aan zzp’ers is een no-go area, maar er zijn tal van manieren om de samenwerking tussen werknemers en zelfstandigen goed te laten verlopen. Een studie van professor Arjan van den Born van de Universiteit Tilburg, samen met ZiPconomy, naar het fenomeen ‘goed opdrachtgeverschap’ maakt duidelijk wat organisaties kunnen doen om een duurzame en waardevolle samenwerking aan te gaan met zelfstandig professionals. Zelfstandigen met respect behandelen is daar een element van. Zzp’ers zijn, inderdaad, net mensen. zorgsector Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Toch heeft deze mevrouw wel degelijk een punt, wellicht wat ongenuanceerd, maar ontwrichting van de arbeidsmarkt is zeker gaande. Werkdruk het grootste argument? Toch ontvangen wij niet maandelijks, niet wekelijks, maar dagelijks berichten over tariefsverhogingen met het argument “omdat het kan in deze markt”. Vrijheid en zelf kunnen kiezen welke diensten je doet, is het niet zo dat wanneer je voor het zorgvak kiest, je ook kiest voor de minder leuke avond en nachtdiensten? Voer je niet de werkdruk juist op door je je hier aan te ontrekken? Geen administratieve last, natuurlijk geldt dat ook voor een zzp. Ziekenhuis en zorginstellingen kunnen hier niet meer tegenop (denk ook aan cao’s waar men aan gebonden is). Creëer je dan niet zelf dat goed opdrachtgeverschap zijn grens wel bereikt? Ik begrijp de frustratie wel van deze mevrouw, met haar zijn er nog wel meer. Daarnaast kampen deze instellingen ook nog met mogelijk risico in de wet DBA, lees de daarvoor de artikelen incl rechtspraak van Boris Emmerig. Een spagaat tussen schaarste en kwaadwillendheid….je zal er maar aan staan. Ik ben zeker voorstander van verschillende flexvormen, waaronder absoluut ook zzp, maar die spiegel geldt ook voor de zelfstandige op de assen respect, wetgeving en geld…iets met korte en lange termijn inzichten wat mij betreft.
Met verbazing en ook verbluft lees ik dit artikel, ik ben ook zzp’er en allround fysio. Volgend jaar al 25 jaar eigen praktijk fysiotherapie. Na aantal jaren medewerkers erbij met een goed loon, maar voor mij nog extra de LB erover heen. Ofwel kosten is 2x salaris. Dan moet er nogal wat omgezet worden om hier aan te verdienen. Verder heeft werknemer wel erg veel rechten en bijna geen plichten. Ik als werkgever moest ook vakantiedagen uitbetalen en noem nog maar meer op. Als werkgever nam ik in 2016 het besluit om met ziekenfondscontracten te stoppen vanaf 2017. Een grote terugloop van klanten…is ondernemersrisico…maar ik wou mijn medewerker ontslaan en wat heeft zij een boel rechten, 1 jaar doorbetalen loon, ook LB daarover heen. En zelf heb ik meerdere instanties benaderd… Nergens is iets voor mij als werkgever…ondernemersrisico…etc etc Omgekeerde wereld dus. Zzp’ers zijn juist goedkoper voor gezondheidscentra en -instellingen..geen premies die betaald hoeven, geen risico dat er nog naberaald moet worden. Geen werk en geen inkomen voor zzp’er. Ofwel omgekeerde wereld. Heel veel mogelijkheden voor werknemers maar de werkgever kan alles voldoen en betalen en kan zelfs als kleine zelfstandige hieraan failliet gaan. Zo dit moest ik ff kwijt
Heeft ook alles te maken met de salarissen in de zorg, die zijn droevig voor wat er van je verwacht wordt. Een basis uurloon van €15 a €20 is normaal voor verzorgenden/verpleegkundigen. Dat zijn toch droevige bedragen, te weten dat je daarvoor zo ongeveer 24/7 beschikbaar moet zijn. Snacht’s moet werken, weekenden moet werken, feestdagen moet werken, gebroken diensten moet werken, enz. Deze mensen hebben echt niet de ambitie om grootverdiener te worden, maar ze willen wel eerlijk beloont worden in vergelijking met andere nikszeggende beroepen in de samenleving, de eerste de beste Junior IT consultant verdient al meer dan een 40 jarige erpleegkundige met 20 jaar ervaring, dat is gewoon scheef en dan ontstaat dit verschijnsel. Over een aantal jaren werkt 20% van de mensen in de zorg, door de vergrijzing, ik zou maar heel zuinig zijn op deze mensen, anders gaat dat niet lukken. Hetzelfde geldt voor het onderwijs, ik verwacht dat daar ook het aantal zzp’ers nog gaat toenemen door schaarste. Onderwijs personeel en mensen in de zorg moeten gewoon een goed salaris krijgen, waardoor je op een verjaardag trots op je beroep kan zijn en men ook met respect naar je kijkt.
Beetje jammer dat de ZZP’ers in de zorg worden weggezet als zielepieten zonder pensioen die allemaal uit zijn op het grote geld en dat deze groep de oorzaak zou zijn van het omvallen van ziekenhuizen. ZZP’en doe je met een reden en dat doe je niet zomaar. Deze groep wil zich niet laten opsluiten in een kooitje om vervolgens van alles maar te moeten, daar word ik in ieder geval doodongelukkig van. Je eigen planning kunnen invullen, niet een half jaar van tevoren al je vakantie te hoeven aanvragen, niet willen horen bij een werkgroepje, mee moeten doen aan verplichte vergaderingen. Ik wil goed werk af kunnen leveren en wil dat doen in een professionele organisatie waar ZZP’ers worden gewaardeerd om hun professionaliteit, doorzettingsvermogen, enthousiasme, weinig ziek zijn, een tandje erbij te zetten waar nodig is, evengoed bereid te zijn om diensten te draaien, kortom allround inzetbaar te zijn. ZZP’en doe je vanuit je hart en niet vanwege het feit dat er door tekorten op de arbeidsmarkt er maar bedragen gevraagd kunnen worden, die toch wel worden geaccepteerd. Als ZZP’er wil je de kans grijpen om zoveel mogelijk ervaring op te doen door een kijkje te nemen in de keuken van zowel ziekenhuizen als klinieken. Dat maakt je sterker, allrounder, je krijgt daardoor meer ervaring, wordt zelfstandiger en het geeft je energie en voldoening. ZZP’ers nemen meer risico dat is een feit. Je vakantie wordt niet doorbetaald, wanneer je ziek bent, is dat ook voor eigen rekening, je bouwt geen pensioen op, je vangt geen 13e maand, je moet jezelf verzekeren, als je geen goed werk aflevert of ze hebben je niet meer nodig, kan de opdrachtgever ook de samenwerking beëindigen. Laten we dus ophouden met het beschuldigende vingertje te wijzen naar de ZZP’er. Mijn dochter wil graag de opleiding tot anesthesiemedewerker gaan volgen. Zij kreeg te horen tijdens een presentatie op haar school, dat er maar 1 opleidingsplaats beschikbaar zou zijn in dat ziekenhuis. Er zaten echter 30 geïnteresseerde kinderen in de klas, waarvan de helft al afhaakte toen dat werd geopperd door de praktijkopleider van het desbetreffende ziekenhuis. Jaren geleden waren deze tekorten in de gezondheidszorg al te voorspellen. Laten we ééns wat gaan doen aan meer opleidingsplaatsen .
