TCP in problemen door forse betalingsachterstand uitzender technisch personeel

13 reacties op dit bericht

1. Oké, dus het ene bedrijf leent weer door aan de andere die ze weer doorleent aan weer een andere.
   Dit soort constructies moet je ook niet willen, max 1 partij ertussen, liefst geen.

   • Belachelijk dat de politiek hier niet op focussed. Lange ketens als gevolg van tussenkomst. En de ZZP’er onderaan in de keten is gewoon zelfstandige? Bij deze een oproep om tussenkomst zwaarwegend te maken in de webmodule! En de ZZP’ers die ZELFSTANDIG een opdracht vinden wat meer ruimte te geven.

     • @Eddy
       In van oudsher handelsnatie Nederland begrijp ik uw opmerking nog niet.

       Enkele argumenten uit mijn perceptie:
       1e Hier sleept de ene stagnerende geldstroom anderen mee, door de rol van TCP.
       2e Koppelbaasketens komen al heel lang voor in ons land waar er bewust grote contractvrijheid is.
       3e Voor werknemers en de overheid is er al heel lang aardig wat beschermende wetgeving:
       1) In de invorderingswet:
       1a) de inlenersaansprakelijkheid (jaren ’60, coördinatiewet soc. verz.)
       1b) de aannemersaansprakelijkheid (1982 ‘wka’)
       1c) en bestuurdersaansprakelijkheid (1987 ‘wba)
       respectievelijk art. 34, 35 en 36 )
       2) De wet aanpak schijnconstructies (WAS).

       Contracterende partijen kunnen – moeten m.i., doch daar is ‘moeD’ voor nodig – hun risico zelf ook afbakenen. Dat geldt ook voor de Zzp’ers, mits ze zich feitelijk als ondernemer gedragen. Zie de creatieve opmerking van @John. Gewone administratieve organisatie en interne beheersing.

       • Ik vind handel in persoonlijke arbeid toch iets heel anders dan handel i in goederen. Bovendien is het heel slecht voor de productiviteit als er tussen de ZZPer en de eindklant zoveel (dubbele) kosten worden gemaakt.

2. Het is zuur voor betrokkenen dat risicobeheer juist een kernactiviteit is van hun opdrachtgever ING. Je zou verwachten dat ING dit onderwerp hoog op de lijst van selectiecriteria heeft staan bij de screening van firma’s die zich kandidaat stellen voor het leveren van een “managed service”. Temeer omdat ING ZZP-ers geen keus laat bij het aanvaarden van de opdracht.

   Om te voorkomen dat dit in de toekomst nog eens gebeurt, zouden aanbieders van flexdiensten, zoals TCP, gedwongen moeten worden om de geldstromen per opdrachtgever af te bakenen, door middel van de oprichting van een afzonderlijke juridische entiteit voor iedere opdrachtgever. Wanbetaling door een opdrachtgever gaat dan niet ten koste van de uitbetaling aan contractanten van andere opdrachtgevers. Dat ING dit niet zelf heeft kunnen bedenken is op zijn minst opmerkelijk.

   • Dus er moet een kerstboom aan BV’s worden opgetuigd om geldstromen in lange ketens van onderaanneming te waarborgen. Lijkt mij de wereld op zn kop.
     Een ZZPer achteraan in die keten is zelf verantwoordelijke voor crediteurenrisico’s. Beste middel is natuurlijk spreiding van risico door het hebben van meerdere opdrachtgevers. Maar dat schijnt taboe te zijn.

     • @Eddy
       Des te meer opdrachtgevers, des te onafhankelijker van elk van hen. Dat is dus géén taboe – wie kan dat verbod opleggen? – doch zéér aan te bevelen. Zoals indertijd de kruidenier/bakker/melkboer/slager op de hoek aan best veel klanten indien nodig tijdelijk op de pof leverde. Doch het risico spreidde en het (te verwachten) risico/verlies in de kostprijs verwerkte.
       Zij die aan banken factureren hebben dat normaliter in hun kostprijs verwerkt. Als ze echter onverhoopt – door het gebrek aan andere werkverstrekkers – te lang op de pof leveren……..

       Zie vandaag het artikel in de Volkskracht – ‘de flexmakelaar is er voor al uw hr-diensten én aansprakelijkheid’- over de bijzondere situatie in Nederland bij de commerciële handel in persoonlijke en flexibele arbeid arbeid. Bij TCP Direkt B.V. was ‘compliance’ een kreet waarmee men zich profileerde doch lijkt ook nog een factormaatschappij betrokken. De gangbare ‘werkgever-werknemer-relatie’ wordt hier bij ‘TCP’ daarmee nog complexer.

3. Ik vind handel in persoonlijke arbeid toch iets heel anders dan handel i in goederen. Bovendien is het heel slecht voor de productiviteit als er tussen de ZZPer en de eindklant zoveel (dubbele) kosten worden gemaakt.

4. Er zou niets aan de hand zijn wanneer bedrijven onderling hun betaalafspraken nakomen. Daar zou meer aandacht voor moeten zijn.

5. Er zullen altijd ketens worden gevormd. Elke partij kan kiezen om al dan niet deel te nemen aan de keten en elke partij kan kiezen zich al dan niet te verzekeren.

   Als ING tarieven betaald waarvan “zelfstandigen” deze verzekering niet kunnen betalen dan is er iets anders aan de hand, maar stel de vraag; zijn die 1000 mensen ondernemers die het gelopen risico kennen en accepteren?

   • Volgens mij zit het probleem juist in die ketens Jo. Je kunt best de contractering/facturering van zzp’ers uitbesteden, net als bij vaste medewerkers, waar bv Jumbo voor bijna 80.000 werknemers de salarissen uitbesteed. Bij TCP lijkt de keten, met een extra schakel bij andere klanten via DeGraaf, ook het probleem.

     Opdrachtgevers zouden bereid moeten zijn apart te betalen voor werving en selectie van een zzp’er, zodat partijen die hier goed in zijn eenmalig een fee krijgen en geen onderdeel van de keten hoeven te worden. Voor moeilijk te vinden vaste medewerkers werkt deze scheiding in dienstverlening al tijden prima.

     • Goed plan Mark, helaas wil de opdrachtgever geen bemiddelaar maar juist iemand die de hele rompslomp overneemt. Dat is dus een positie waar je als ZZP’er niet uit komt, wie betaald bepaald.

       Waar je als ZZP’er voor kan kiezen is factoring of niet meedoen.

     • Precies, alleen werving en selectie uitbesteden (ook beter niet, je weet toch zelf als bedrijf het beste wie en wat je nodig hebt).
       De factuur kan het bedrijf prima zelf betalen lijkt me.