Rutte III en de arbeidsmarkt: over klein en groot onderhoud

Vorige week heeft het kabinet de Miljoenennota gepresenteerd. Rutte III is nu halverwege de rit. Over anderhalf jaar staan de verkiezingen alweer voor de deur. Tijd om de balans op te maken. Hoever is het kabinet in zijn ambitie om, zoals in het regeerakkoord staat, ‘de arbeidsmarkt te moderniseren en een nieuwe balans aan te brengen tussen zekerheid en kansen’?

Eerlijk is eerlijk, een flink deel van het regeerakkoord staat in de steigers of is inmiddels opgeleverd. De Wet arbeidsmarkt in balans (Wab) is per 1 januari 2020 een feit. Er ligt een zwaar bevochten pensioenakkoord met sociale partners. Met werkgevers is een pakket maatregelen rondom loondoorbetaling bij ziekte overeengekomen. En met de aanpak Perspectief op Werk moeten er meer kansen komen voor mensen om mee te doen. Alleen het zzp-dossier wil nog niet erg vlotten.

Aan daadkracht heeft het tot nu toe niet ontbroken. Maar is de arbeidsmarkt er ook echt mee ‘gemoderniseerd’? Nee, dat niet. Het was meer het noodzakelijke klein onderhoud. Voor de fundamentele aanpak is het wachten op de commissie-Borstlap. Die moet dit najaar met een goede analyse en heldere uitgangspunten de richting gaan bepalen voor de regulering van werk voor een volgend kabinet.

Dat wordt voor de arbeidsmarkt vele malen spannender dan deze Miljoenennota. Dan gaat het om het ‘groot onderhoud’ van onze arbeidsmarkt. Om systeemvernieuwingen op het terrein van werken, leren en verzekeren. Hervormingen gericht op het vergroten van de waarde van werk en om Nederland beter te laten werken. Hoognodig ook om de economische groei te versterken en onze welvaart te vergroten.

U snapt dat ik dit jaar met meer spanning uitkijk naar het advies van de commissie-Borstlap dan de Miljoenennota. Benieuwd of dit advies ook eerder uitlekt.