Hugo-Jan Ruts 31 januari 2020 11 reacties Print Commissie Borstlap legt het nog één keer uit, nu aan de Kamer: haal de fiscale prikkels weg en hanteer scherpe arbeidsrechtelijke regels.Gesprek tussen Commissie Regulering van Werk en Tweede Kamer leden geeft meer inzicht in motieven commissie en aarzelingen bij Kamer. De Kamercommissie Sociale Zaken heeft de commissie Borstlap ontvangen om wat meer toelichting te krijgen op het vorige week gepubliceerde rapport. Een technische briefing, geen politiek debat. Het gesprek van anderhalf uur levert een aardig inzicht in de achterliggende motieven van de commissie. Inhoudelijk blijven ze, logischerwijs, bij hun verhaal. Ondanks de geuite kritiek van verschillende kanten. Een van die kritiekpunten komt uit de wereld van de zelfstandigen. Het punt dat er, naast het afschaffen van zelfstandigenaftrek en MKB-winstvrijstelling plus het verplichte AOV, ook forse arbeidsrechtelijke beperkingen voorgesteld worden over wie nu wel en niet al zelfstandige ingehuurd kan worden. D66 Kamerlid Steven van Weyenberg had daar een aantal vragen over, wat een boeiende gesprek van een minuut of 10 opleverde (zie onderstaande opname). Lees ook: Voorstellen commissie Borstlap betekenen einde van huidige ZP-model Geen ruimte voor eigen voorkeur in contract Van Weyenberg stelde dat er bij de presentatie van het rapport duidelijk was dat de commissie werknemerschap als de norm ziet. Ook door het ‘werknemer, tenzij’ -principe op te nemen en expliciet te benoemen dat de ‘wil der partijen, de eigen voorkeur’ geen plek dient te krijgen in welke afspraken we ook maken over het contract. Echter, als het door de commissie gewenste gelijk speelveld er is, en er een sociaal stelsel is voor alle werkenden, waarom kan er dan niet meer ruimte zijn voor werkenden om een eigen keuze te maken in de voorkeur voor een contractvorm. De beantwoording van deze vraag (zie onderstaande opname) en de vervolgvragen zullen de bezorgdheid over de visie van de commissie niet nemen. Commissielid Johan Zwemmer, legt in vrij veel woorden, uit dat de commissie geen ruimte ziet om de vrijheid van de eigen voorkeur een plek in het arbeidsrecht te geven. Volgens Zwemmer blijft er een ongelijke machtsverhouding, dus is die vrije keuze er niet. Je moet de werkende blijven beschermen. Daarbij zit Zwemmer ook geen mogelijkheid om zekerheid vooraf te bieden, iets waar door opdrachtgevers zo voor gepleit wordt: “Je kan alleen tijdens de uitvoering bepalen in welke rijbaan iemand zit: werknemer of ondernemer. Je kan nooit, vooral, in een contract, afspreken in welke ‘rijbaan’ je zit.” Voorzitter van de commissie Hans Borstlap vulde Zwemmer nog aan: “We zijn er achter gekomen dat alle arbeidsrechtelijk regels worden weggevaagd door de fiscale en financiële prikkels. Die zijn zo majeur. Dus moet je die als eerste wegnemen. Dan ontstaat pas de vrijheid. Maar let wel, de mogelijkheid om eigen contractvorm uit te kiezen wordt ook beperkt door Europees recht. Als je ingebed bent in de organisatie met werknemers, dan is dat feitelijk werknemerschap. Voor het grijze gebied hanteren we het ‘werknemer, tenzij-principe. Je bent werknemer, tenzij je kunt aantonen echt anders te werken dan werknemers in de organisatie.” Via deze link opname vanaf het begin van deze ‘technische briefing’ Zie deze pagina voor overzicht alle artikelen over de Commissie Borstlap In een (gratis) webinar op 14 februari (inschrijflink) gaat Hugo-Jan Ruts dieper in over de actuele politieke situatie rond zelfstandigen en hun opdrachtgever. Commissie Borstlap Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Als de Tweede Kamer het rapport van de Commissie Borstlap overneemt, dan zullen na de boeren ook de intermediaire dienstverleners die de ZZP’ers aan het werk houden in Nederland zich ook richting Malieveld bewegen. Een riante ‘stoppersregeling’ gelijk aan wat de boeren is aangeboden kan mogelijk soelaas bieden.
Een boer is natuurlijk totaal.wat anders dan een intermediair. Een boer heeft meestal fors geïnvesteerd om aan allerlei regels te voldoen, die nu ineens blijkbaar ongewenst zijn in NL. Een intermediair is vaak gewoon een dozenschuiver zonder toegevoegde waarde, die kunnen gewoon de deur dicht doen zonder met schulden te blijven zitten. Ze hebben wellicht alleen geen bestaansrecht meer.
@KIwinkel, ik zie dat U weinig op heeft met intermediaire dienstverleners en géén flauw benul heeft van de investeringen die gedaan moeten worden door deze bedrijven om toegevoegde waarde te leveren (allocatie van arbeid) in de arbeidsmarkt.
We zien straks vanzelf een bepaalde leeftijdsgeneratie (45+) thuis zitten omdat hun vroegere baan niet meer bestaat maar nog wel als ondernemer uitgevoerd kan worden. Ook deze mensen kunnen straks hun inkomen niet meer vergaren…. een “vaste” baan krijgen ze niet meer, via detachering kan niet meer en werken als Zelfstandige wordt onmogelijk gemaakt Benieuwd hoeveel er straks in de Bijstand zitten en bij de voedselbank hun eten kunnen gaan halen…….
@Klwinkel , daar wringt nou net de schoen, volgens Borstlap bestaat er geen ondernemer (ook U niet) tenzij……… en daar moet een opdrachtgever dan wel in mee durven gaan omdat hij denkt een ondernemer in te huren voor zijn project, waar Borstlap daar dan gelijk over denkt tenzij……..
Als er sprake is van “inhuren” is de kans al klein dat het een ondernemer betreft. Een ondernemer neemt een opdracht aan. Al je je laat inhuren, kun je toch ook geen andere klanten helpen of te woord staan.
Verbazend hoe er nota bene in de Kamer, ons wetgevend orgaan, discussie kan zijn over wat sinds 1948 de grondslag is van ons arbeidsrecht. Borstlap zegt niks nieuws, maar houdt zich aan de basisregels van ons arbeidsrecht. Een jaar of twintig geleden (twijfel even of die jaren kloppen, misschien iets langer) liep er een discussie over zelfstandigheid. Hierin speelden met name de ORM (beroepsorganisatie voor interim managers) en samenwerkende IT-ers een rol. Het zou naar schatting gaan om hooguit duizend mensen. Na veel gesteggel , met GAK en individuele politici leek er ruimte te komen. Wel onder stringente eisen, want het hek mocht niet van de dam. In dezelfde tijd ging er ook al iets ander schuiven, de Vestigingswet wed terzijde geschoven, voortaan hoefde een ondernemer geen middenstand etc. meer te hebben, zelfs als analfabeet kon je middenstander worden. gechargeerd, de apotheek is nog beschermd, de drogist als niet meer. Kort daarna werd er, zonder wetswijziging, het hek volledig van de dam gehaald, wie maar wil kan zelfstandig ondernemer worden. Dat wordt dan ook behoorlijk misbruikt en dank zij de ongelijke machtsverhoudingen moeten mensen zich nu soms voor een tientje per uur verhuren. Dat wil Borstlap stoppen en hij kan dan steunen op wetgeving en jurisprudentie die in heel veel gevallen van zogenaamde zelfstandigheid zegt dat er gewoon sprake is van loondienst: betaling, gezagsrelatie, zelfde werk als collega’s in loondienst, etc. Deze scheefgroei met snel hersteld, ons hele zorgvuldig opgebouwde stelsel gaat aan gort.
Wat een dogmatisch clubje die commissie Borstlap. Dit is niet conservatief, maar regressief. De klok 50 jaar terug willen draaien. Er zit ook veel vooringenomenheid en doelredenering in. Plus dat er nul komma nul mensen uit het veld in zitten. Normaliter ben ik tegen ‘shoot the messenger’ achtige boodschappen, maar dit keer zie ik het toch echt als het gevolg van een commissie van uitsluitend (linkse) hoogleraren die denken dat de samenleving maakbaar is. (en nee, ik hoef geen reactie van zelfstandigen basher ‘klwinkel’)
