Annemarie van Veelen 11 februari 2021 9 reacties Print Michael Page verliest rechtszaak over fee voor aangeboden cvRecruitmentbureau Michael Page stapte naar de rechter nadat een werkgever weigerde een recruitment fee te betalen voor een aangenomen kandidaat. Het bureau had zelf proactief een cv geleverd, nog voordat er sprake was van een formele opdracht. De uitspraak van de rechter was niet mild.Toen een medewerker van Michael Page een vacature zag op de website van logistiekbedrijf Midl, besloot de recruiter het bedrijf te benaderen. In de eerste e-mail die de recruiter stuurde, gaf hij aan een geschikte kandidaat voor de vacature te kennen. Hij noemde daarbij de specifieke werkervaring van de kandidaat, zijn woonplaats en voorkeuren met betrekking tot de soort functie. Het logistiekbedrijf antwoorde positief, gaf aan interesse te hebben in de kandidaat en graag meer te horen. Het cv van de kandidaat De recruiter was zo voortvarend om direct het cv te mailen. Ook gaf de recruiter aan bezig te zijn met een samenwerkingsovereenkomst. Binnen tien minuten zette de recruiter ook de overeenkomst op de mail. De overeenkomst die was bijgevoegd, bevatte de voorwaarden van de samenwerking tussen Michael Page en het logistiekbedrijf. In een van de slotzinnen van de overeenkomst gaf de recruiter aan graag per e-mail bevestiging te ontvangen als het logistiekbedrijf akkoord was met de overeenkomst tot opdracht. Dit akkoord bleef echter uit. Achter de rug om Een paar maanden verstreken, zonder reactie van het logistiekbedrijf. Ondertussen had dit bedrijf zelf contact opgenomen met de kansrijke kandidaat in kwestie, en deze zelf in dienst genomen. Oneerlijk, vond Michael Page en stuurde een twee facturen. Een factuur voor een bemiddelingsfee van € 11.656 en een boete van € 20.000. Standpunten van de partijen Midl weigerde de facturen te betalen. Een rechtszaak volgde. Vanuit het oogpunt van Michael Page was er sprake van een overeenkomst. De recruiter had een cv van een relevante kandidaat geleverd en het logistiekbedrijf had interesse getoond. Daarmee zou een samenwerking tot stand zijn gekomen. Daar was het logistiekbedrijf het absoluut niet mee eens, met meerdere argumenten. Het bedrijf had nog nooit contact gehad met de recruiter en was ongevraagd benaderd, zogenaamde ‘koude acquisitie’. Ook was het aanbod niet duidelijk, omdat Michael Page in haar eerste e-mail geen specifieke vergoeding of voorwaarden noemde. Daarnaast heeft het logistiekbedrijf nooit schriftelijk bevestigd akkoord te gaan. Het bepaalbaarheidsvereiste De rechter koos in deze zaak de kant van het logistieke warenhuis. Er was volgens de rechter geen overeenkomst tot stand gekomen, omdat er door de partijen geen overeenstemming was bereikt over de hoofdzaken van de overeenkomst. Met deze hoofdzaken worden de vergoeding en de specifieke werkzaamheden bedoeld. Overeenstemming over specifieke voorwaarden wordt ook wel het bepaalbaarheidsvereiste genoemd. Als een van de partijen die betrokken zijn bij een overeenkomst niet op de hoogte zijn van essentiële onderdelen van die overeenkomst, zoals de vergoeding, kunnen ze logischerwijze niet goed bepalen om in te stemmen met die overeenkomst. Vorderingen van Michael Page afgewezen De rechter wees ook het beroep van Michael Page op ongerechtvaardigde verrijking af. Het logistiekbedrijf was weliswaar verrijkt met de kandidaat en Michael Page verarmd qua tijd, maar dit had Michael Page aan zichzelf te wijten. Het zou niet redelijk zijn als het logistiekbedrijf het bureau zou moeten vergoeden, oordeelde de rechter. De recruiter had niet zo opportunistisch moeten zijn om al een cv op te sturen. De conclusie van de zaak was dat Michael Page geen vordering op het logistiekbedrijf kon maken. Ook veroordeelde de rechter Michael Page tot het vergoeden van de proceskosten voor het logistiekbedrijf, waaronder de griffierechten en de kosten van de advocaat. Afstraffing van opportunisme De rechter straft zo een al te opportunistische manier van recruitment af. Deze vorm van koude acquisitie is een veelvoorkomende manier van werken bij recruiters. Soms zijn ook de kandidaten zelf niet op de hoogte dat hun cv aan een potentiële werkgever wordt voorgeschoteld. Dit roept ergernis op, zowel bij werkzoekenden op zoek naar vaste banen als bij zzp’ers. Er hoeft niets mis te zijn met proactief zijn vanuit de bureauwereld. Maar zorgvuldigheid, zodat je ook echt weet dat je aan de slag kan voor een opdrachtgever, dat is wel een vereiste. Dat scheelt een boel ergernis, en kosten. De rechter besloot in deze zaak de opportunistische manier van recruitment af te straffen. cv schuiven, recruitment Print Over de auteur Over Annemarie van Veelen Annemarie van Veelen is redacteur bij ZiPconomy Bekijk alle berichten van Annemarie van Veelen
Ik ga er vanuit dat de kandidaat in ieder geval op de hoogte was van het feit dat zijn/haar cv door MP naar het logistieke bedrijf gestuurd is. Ik begrijp de uitspraak van de rechter en ben zeker tegenstander van cv’s schuiven. Toch vind ik de opstelling van het bedrijf enigszins naïef. Iedereen begrijpt dat als je een kandidaat die je door een bureau aangeleverd krijgt gaat uitnodigen voor een gesprek je mag aannemen dat (bij het in dienst nemen van deze kandidaat) er een fee verschuldigd is. Een belletje of mailtje naar MP zou dan ook op zijn plaats geweest zijn. Ook valt de kandidaat (mits deze tevoren is geinformeerd door MP) te verwijten dat deze MP had moeten informeren dat hij/zij rechtstreeks is benaderd. Enfin, de ‘long & short’ van het hele verhaal is dat de recruiter van MP in ieder geval een goede inschatting gemaakt heeft van de vacature, de kandidaat en dus de match. Dat valt MP in ieder geval niet te verwijten.
Mee eens, het was netjes geweest als het logistiekbedrijf zelf contact had opgenomen met MP. Terechte observatie dat de kandidaat in ieder geval een goede match was!
Mijn vader gaf me twee rechtsprincipes mee: 1) van een kale kikker plukt men geen veren en 2) men dient de wet te kennen. Er is GEEN ENKELE REDEN voor MP om niet te weten dat dit door de beugel kon en dat hele verhaal met die facturen is domweg een fishing trip. Dit is gewoon slordig haantjesgedrag. Slecht geregeld, geen tijd aan besteed en toch op je pik getrapt zijn als je door je eigen wanprestatie in de kont gebeten wordt.
Ik zie niet in waarom de kandidaat zich bij MP zou moeten melden. Als kandidaat werd ik te vaak door bureaus als MP aan het lijntje gehouden.
Normaal gezien staat ook op de documenten van bijv. Michael Page, in PDF, dat de algemene wervingsvoorwaarden van kracht zijn met directe verwijzing naar de bijlagen met deze voorwaarden of een URL naar de voorwaarden. Daarbij staat op het introductie document vermeld dat als de relatie overgaat tot het uitnodigen van de kandidaat, dat deze voorwaarden van kracht zijn en dat de onderneming daar dan dus mee akkoord gaat. Dat mis ik hier of dit wel of niet het geval was. Want dan komt m.i. wel degelijk met het uitndodigen n.a.v. het introductiedocument een overeenkomst tot stand. Stel dat er een intro document was, dan had wellicht had de recruiter vervolgens niet specifiek om akkoord moeten vragen, omdat nu dat akkoord niet meer kwam, de onderneming sterker stond. Indien de recruiter in kweste (helaas) slechts eerst een Word CV zonder concrete verwijzing naar welke voorwaarden dan ook heeft verstruurd dan is het uiteraard een stuk lastiger, zoals ook de rechter vond. Verder helemaal met Joost eens, je kunt je juridische gelijk halen en krijgen maar ethisch is het niet heel netjes van de onderneming in kwestie dat als iemand jouw probleem oplost, je daar geen redelijke prijs voor wilt betalen.
De recruiter in kwestie had in eerste instantie geen introductiedocument gestuurd, dit had mogelijk het een en ander kunnen ondervangen. Het toesturen van de samenwerkingsovereenkomst gebeurde vlak na het toesturen van het cv, zo blijkt uit het arrest. In de samenwerkingsovereenkomst stond een zinsnede met het verzoek om het akkoord per mail te bevestigen: “Graag zijn wij u met onze gespecialiseerde aanpak van dienst. Als u akkoord gaat met ons voorstel, verzoeken wij u vriendelijk om deze overeenkomst tot opdracht per mail te bevestigen. Mocht u eerst nog vragen of opmerkingen hebben, dan bespreken we dat uiteraard graag.” Met meer inzage in de voorwaarden in een vroeger stadium had MP juridisch inderdaad sterker gestaan in deze zaak.
Buiten de samenwerking met MP had het bedrijf dus geen goede reden om de informatie over de kandidaat te hebben of te verwerken. Wat evident wel gebeurde, en te herleiden is tot een interactie met MP. Is hier ook naar gekeken?
Klopt, het is hoogstwaarschijnlijk dat het logistiekbedrijf de door MP verstrekte persoonsgegevens heeft gebruikt. Dit lijkt voor de uitkomst van de rechtszaak geen gevolgen te hebben, de rechter oordeelde dat het toezenden van een cv zonder overeenstemming over de voorwaarden vooraf dit risico met zich meebrengt.
Nee natuurlijk niet. Als professioneel bedrijf die dat soort zaken doet mag je verwachten van MP dat die zich professioneel en juridisch correct gedragen en dat is hier niet gebeurt. Dan moet je ook niet mauwen. Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten.
