"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

VvDN: ‘Politieke partijen leven nog te veel in verleden’

Over detachering wordt in geen enkel verkiezingsprogramma gerept. Toch sluit deze vorm van werkgeverschap juist goed aan bij de politieke wens om werkenden de zekerheid en wendbaarheid te bieden die nodig is op de arbeidsmarkt van morgen. Dat stellen vertrekkend voorzitter Maikel Pals en mede-oprichter van de VvDN Stef Witteveen in een reactie op de plannen van ‘cherry pickende’ politici.

In de aanloop naar de verkiezingen wordt door verschillende partijen – van links tot rechts – de ‘vaste’ baan als norm aangeprezen. Detacheren als alternatief wordt nergens genoemd. “Je kunt zeggen dat dit voor ons vervelend is, maar je kunt ook stellen dat het prima is dat wij geen bijzondere positie hierin innemen. Je kunt de detacheerder gewoon zien als reguliere werkgever die in rijbaan één thuishoort, zoals de Commissie Borstlap het beschrijft”, zegt Pals.

“Maar we moeten er tegelijkertijd voor waken dat detacheren over het hoofd wordt gezien.” Zo moet er wel iets veranderen om detacheerders daadwerkelijk als werkgevers te behandelen. Op dit moment vallen zij onder de WAADI en wordt detachering dus als uitzenden gezien.

De behoefte aan flexibele inzet van kennis niet zal verdwijnen. Dat is de realiteit. Je kunt ertegen vechten, je kunt het ook goed reguleren. – Maikel Pals

Kwaliteit en zekerheid

Pals en Witteveen kunnen zich vinden in meerdere punten van de verschillende politieke partijen. “De VVD wil bescherming en zekerheid bieden aan werknemers die dat nodig hebben en malafide flexbedrijven aanpakken. D66 wil de verschillen tussen contractvormen verkleinen om kwetsbare werkenden te beschermen. Daar staan wij helemaal achter.” In alle verkiezingsprogramma’s gaat over de kwaliteit van werkgevershap en contracten en zekerheid voor werknemers. En dat is nou juist de blauwdruk voor detacheerders, claimt de VvDN. “Niet voor niets heeft de VvDN strenge kwaliteitscriteria voor onze leden en moeten zij minimaal 3% van de loonsom investeren in opleiding en ontwikkeling van gedetacheerden.”

Het valt Witteveen op dat er in geen enkel verkiezingsprogramma detacheren als goede vorm van werkgeverschap wordt genoemd. Het gaat alleen maar over ‘vast werk’. “Ik heb nog geen enkel argument gehoord waarom interne flexibiliteit of wendbaarheid beter zou zijn dan externe. Daar slaat ook Borstlap de plank mis en daarmee wordt de toenemende arbeidsmobiliteit ontkent.”

Lees hier alles over de verkiezingsprogramma’s en interviews met Kamerleden

Geen cherry picking aub

Pals stelt ook vast dat de Commissie Borstlap detachering weliswaar niet noemt in zijn aanbevelingen, maar sluit zich wel aan bij de uitgangspunten. “Alle hoofdpunten die Borstlap noemt als belangrijke waarden – wendbaarheid, werkzekerheid, investeren in opleiding en ontwikkeling, et cetera – zitten in detachering.”

Hij waarschuwt wel voor cherry picking uit het Rapport Borstlap (zie de Borstlap cherry picking barometer), iets waar vrijwel alle politieke partijen zich schuldig aan maken.

“Dat is jammer. De aanbevelingen van Borstlap vormen een samenhangend geheel. Je moet de voorstellen over werkgeverschap, contractvormen en werkzekerheid niet los van elkaar zien. Dan is het niet meer een coherent verhaal. Dan ontstaat er juist een schimmig gebied en krijg je uitwassen zoals we hebben gezien met bepaalde zzp-constructies. En dan komt de flexsector weer in een negatief daglicht te staan.”

Politiek moet doorpakken

“Borstlap kan wel op z’n buik schrijven dat zijn aanbevelingen onverkort worden ingevoerd als je de verkiezingsprogramma’s mag geloven”, stelt Stef Witteveen. Positief is volgens hem dat de politiek ervan doordrongen is dat er iets moet veranderen. “De huidige wet- en regelgeving sluit niet meer aan op de realiteit op de arbeidsmarkt. Daar is iedereen, van links tot rechts, het wel over eens. De arbeidsmarkt is verrommeld en niet klaar voor de toekomst. Maar over de oplossing zijn we het absoluut nog niet eens.”

Volgens Witteveen hebben de onderzoekers en professoren goede analyses van de arbeidsmarkt gemaakt. Maar waar het aan ontbreekt is volgens hem een duidelijke visie op de arbeidsmarkt van de toekomst. “Politieke partijen leven met hun verkiezingsprogramma’s nog te veel in het verleden. Je kunt kijken naar de zogenoemde ‘doorgeslagen flex’, maar diezelfde flex geeft onze economie de veerkracht die we nu nodig hebben. En we moeten durven kijken naar wat er de komende tijd gaat gebeuren op de arbeidsmarkt. Er zijn grote verschuivingen gaande. De arbeidsmobiliteit zal enorm toenemen. Er ontstaat een grote behoefte aan (om- en bij-)scholing. Als je goed wilt inspelen op die veranderingen moeten er samenwerking zijn tussen politiek, werknemers, werkgevers én professionele sector van de arbeidsmarkt, waar de VvDN een belangrijk onderdeel van is.”

“Eigenlijk verdient detacheren een eigen rijbaan”, stelt Stef Witteveen. “Er is geen groep werkgevers die meer investeert in het opleiden en mobiliteit van personeel dan detacheerders. Als een opdracht eindigt, blijft de gedetacheerde zeker van zijn arbeidscontract en gaat zijn werkgever direct op zoek naar een nieuwe opdracht. Welke andere werkgever doet dat? Hoe wil Borstlap dat oplossen? En waarom zou je het aantal rijbanen beperken tot drie?”

Naast zekerheid aan werknemers biedt detacheren tegelijkertijd bedrijven de wendbaarheid die zij nodig hebben op de snel veranderende (toekomstige) arbeidsmarkt. Detacheerders zijn de werkgevers van de toekomst”, zegt Witteveen. Zijn advies: “Richt een royale rijbaan in voor detacheerders. Dan bewijs je Nederland een goede dienst. Daar heeft iedereen baat bij; de werknemer, bedrijven en de overheid.

Detacheerders zijn de werkgevers van de toekomst – Stef Witteveen

Lees ook: Een ploeterende polder

Er zijn volgens Pals veel goede rapporten en adviezen waar men mee aan de slag kan. “Daarin staat ook dat de behoefte aan flexibele inzet van kennis niet zal verdwijnen. Dat is de realiteit. Je kunt ertegen vechten, je kunt het ook goed reguleren. Zorg ervoor dat de wetgeving aansluit bij die marktvraag.” Zijn oproep: “Politiek, pak nu eens door.”