Jurriën Koops 7 juni 2021
2 reacties

SER-advies laatste puzzelstuk kwaliteitsstrategie uitzendsector

“De ABU kiest voor kwaliteit. En kiezen betekent soms moeilijke keuzes maken” schrijft ABU directeur Jurriën Koops in zijn column. Hij nodigt de vakbonden uit om – in lijn van het SER advies – verder te praten over vernieuwing van de uitzend cao.

Vorige week werd het SER-advies Meer zekerheid voor mensen gepresenteerd met daarin een belangrijk deel over de toekomst van de arbeidsmarkt en veel nieuwe regels voor (flex)werk. De presentatie vormt het sluitstuk van maandenlang intensief onderhandelen tussen werkgevers en werknemers. En dat hebben wij ook gemerkt, want uitzenden speelt een belangrijke rol. De ABU was nauw betrokken. Net als bij eerdere grote akkoorden in 1996, 2013 en nu in 2021.

Van meet af aan hebben wij ons ingezet voor het realiseren van zo’n sociaal akkoord. Omwille van de arbeidsmarkt, de economie en de balans in onze samenleving. Van meet af aan hebben wij verantwoordelijkheid genomen om uitzenden beter te regelen in samenhang met andere vormen van flexibel werk. Want onze flexibele arbeidsmarkt kent scherpe randen en die moeten eraf. Dat geldt ook voor het uitzenden. Het SER-advies maakt de puzzel van onze kwaliteitsstrategie compleet.

De ABU kiest voor kwaliteit. En kiezen betekent soms moeilijke keuzes maken. In het belang van de toekomst van uitzenden en in het belang van een meer inclusieve arbeidsmarkt. Wij vinden dat uitzenden toegevoegde waarde moet bieden voor opdrachtgevers, perspectief en werkzekerheid voor uitzendkrachten en het moet niet gaan over kosten, goedkoop en maximale flexibiliteit.

Wij hopen dat een nieuw kabinet het advies van de SER overneemt. Zonder cherry picking.

De keuzes die we hebben gemaakt, hebben we gemaakt uit volle overtuiging. Daarbij hebben we goed gekeken naar wat er speelt in de samenleving. Daarom zeggen we volmondig ‘ja’ tegen gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden vanaf dag 1. Zeggen we ‘ja’ tegen een marktconform pensioen en zien we in dat te veel flexibiliteit te veel onzekerheid voor werkenden met zich meebrengt. Dat is de ene kant van ons verhaal.

De andere kant is dat uitzendwerk óók ruimte (lees: tijd) nodig heeft voor onze allocatieve functie. We zijn dan ook blij dat de SER deze functie erkent en uitzendwerk stevig verankert in de wet. Uitzendwerk is van grote toegevoegde waarde voor mensen, bedrijven en de arbeidsmarkt en dat maakt de coronacrisis en de bestrijding ervan eens te meer duidelijk.

Wij hopen dat een nieuw kabinet het advies van de SER overneemt. Zonder cherry picking, net zoals Borstlap eerder ook adviseerde. Wij zullen in de uitzendbranche langs de lijn van het SER-advies onze CAO voor Uitzendkrachten gaan vernieuwen. De impact van het advies is groot. Dat was ook precies de reden waarom we eerder aan vakbonden voorstelden om onze cao ongewijzigd en kort te verlengen. Dat leidde helaas tot de breuk met FNV, CNV en De Unie.

Met het SER-advies kunnen we verder stappen zetten in de vernieuwing van onze cao. Wij nodigen FNV, CNV, De Unie en LBV uit om dit samen met ons te gaan doen.

ABU, ser, uitzendbranche

Over Jurriën Koops

Drs. J.H. (Jurriën) Koops is sinds 2014 directeur van de ABU. Hij is verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding aan de organisatie. Koops studeerde Algemene Economie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en begon zijn carrière als beleidsadviseur bij CNV Bedrijvenbond. In 1999 maakte hij de overstap naar Start, waar hij werkzaam was als Senior consultant Business Development. In 2002 begon hij bij de ABU als coördinator Team Arbeidsvoorwaarden en Juridische Zaken. In 2009 werd hij benoemd tot adjunct-directeur en in 2012 tot directeur Sociale Zaken. Sinds 2014 is hij directeur van de ABU. Naast zijn reguliere werkzaamheden vervult hij diverse bestuurslidmaatschappen, zoals voorzitter STOOF en bestuurslid SNCU. Bekijk alle berichten van Jurriën Koops

2 reacties op dit bericht

Edward Belgraver schreef:

7 juni 2021 om 12:26

Wilt uitzenden haar positie behouden en anders dan payroll de nek om worden omgedraaid, dan moeten er moeilijke keuzes worden gemaakt. De commissie Borstlap heeft het over piek en ziek. Nadeel van deze aanbeveling is dat deze gebaseerd is op het juridisch construct en niet het fundament aanpakt. Zoals Jurriën Koops terecht zegt gaat het over waarde. Om waarde centraal te stellen moeten we weten over welke waarde we het hebben en dat vraagt transparantie over met name de factor.

De factor?

De factor is het getal waarmee het brutoloon moet worden vermenigvuldigd om tot de kostprijs te komen. Wanneer een uitzendorganisatie een factor hanteert dan zijn alle kosten verdisconteerd in deze factor. Werken met een all-in factor is in veel branches al not done, het is tijd dat de factor verdwijnt en de arbeidsmarkt transparant krijgt waar het voor betaald.

Verkapt businessmodel

Het is natuurlijk van belang om goede en gekwalificeerde medewerkers krijgt. De juiste opleiding, ervaring, competenties en motivatie. Terecht dat een uitzendbedrijf hiervoor kosten in rekening brengt. De reden waarom een uitzendwerknemer gedurende 520 of 1040 uur (3-6 maanden) niet kosteloos kan worden genomen, logisch. Echter blijkt hieruit ook dat de werving en selectie fee de opslag van 20-70% over het brutoloon (verschil in kostprijs tussen uitzenden en payroll) na resp. 520 uur of 1040 uur voldaan is. De factor “uitzenden” verandert niet en is dus een ongerechtvaardigd businessmodel ten koste van werkenden of de opdrachtgever.

De kosten voor de dienstverlening “uitzenden” moet transparant worden met de loonwaarde (ipv bruto loon) als uitgangspunt. Pas dan kunnen we volmondig ‘ja’ zeggen tegen gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden vanaf dag 1.
Joop der Weduwen schreef:

7 juni 2021 om 12:47

Ook hier wordt opgeroepen om niet te gaan ‘cherry picken’. Nu gaat het om de ABU CAO en het SER advies. Maar ook de rapportage van de commissie Borstlap komt voorbij (die zeker niet 1 op 1 aansluit op het SER advies). Gezien de uitlatingen van de heer Borstlap onlangs zelf in de media, waarbij hij op onderdelen kanttekeningen plaatste bij de inhoud van de rapportage (in de wandelgangen heet dat ‘voortschrijdend inzicht’) lijkt me een volledig en onvoorwaardelijk overnemen, van welke visie dan ook op dit soort dossiers, gegeven de vele afhankelijkheden die er zijn op deze dossiers, niet handig. Los hiervan valt er inhoudelijk veel te melden over deze visies, maar dat laat ik maar even achterwege.
Dictatoriaal regeren (‘take it or leave it’), lijkt me niet echt passen in politiek en polderland Nederland. Die kant opgaan heeft niet mijn voorkeur. Wel die van de ABU?