Meer inhuur in de zorg? Vooral de Belastingdienst profiteert.

In haar column van 19 januari in de Volkskrant over zzp’ers in de zorg maakt huisarts Danka Stuijver een cruciale rekenfout die meer kwaad aanricht dan goed doet. Op basis van een boek van Marjet Veldhuis beweert ze dat intermediairs een marge van 150% behalen over de zorgprofessionals die zij naar werk bemiddelen.

Het is ondenkbaar dat intermediairs 150% winst maken op de inzet van zorgprofessionals. Wie dat beweert – en wie dat ongetoetst publiceert – begrijpt helemaal niets van de intermediaire dienstverlening.

Intermediairs bemiddelen ruwweg twee soorten zorgprofessionals naar werk: zzp’ers en uitzendkrachten. In beide gevallen liggen de bemiddelingskosten – de marge die de intermediair aan zijn dienstverlening overhoudt – tussen 10-15% van het uurtarief. Dat is inclusief btw. Van deze marge gaat dus al 21% naar de Belastingdienst.

Het tarief dat overblijft, komt in het geval van zzp’ers bij de zelfstandige zorgprofessional terecht. Ook die draagt een groot deel hiervan af. Na aftrek van kosten en verzekeringen betaalt hij of zij inkomstenbelasting. Van zijn bruto uurtarief houdt een zzp’er netto ruwweg de helft over.

Het leeuwendeel van het uurtarief van een zorgprofessional komt niet terecht bij de intermediair, maar in de schatkist.

Bij een uitzendkracht werkt het net anders. In dat geval neemt het uitzendbureau de werkgeverslasten voor zijn rekening. Die zijn hoog, met name door de sectorale premies die uitzendbureaus moeten afstaan. Het grootste deel van het tarief van een uitzendkracht gaat naar sociale verzekeringen en de Belastingdienst.

Het leeuwendeel van het uurtarief van een zorgprofessional komt niet terecht bij de intermediair, maar in de schatkist. Niet de intermediair, maar de Belastingdienst, is de grootverdiener in de intermediaire dienstverlening in de zorg. Hoewel de zorg van Stuijver wellicht terecht is, is die zonder bovenstaande nuancering tendentieus. Dat is kwalijk, want het draagt niet bij aan werkbare oplossingen.

Dat het rigide keurslijf van het vaste dienstverband werknemers wegjaagt, mag de sector zichzelf aanrekenen. De zorgsector kan werkenden duidelijk niet bieden waar zij behoefte aan hebben. Ondertussen is het niet ondanks, maar dankzij de professionele dienstverlening van arbeidsmarktintermediairs dat de zorg alsnog de zorgprofessionals kan inzetten die deze sector zo hard nodig heeft.

Marco Bastian, directeur NBBU

Lees ook over de kosten voor inhuur in de zorg:

• In drie van de vier zorgsectoren daalt inhuur externen. Maar dat is niet het hele verhaal.
• Flexibilisering bedreiging voor duurzaam werkgeverschap in zorgsector