Voor vluchtelingen is veiligheid nu belangrijker dan werk

Twee weken geleden stelde ik in een column  de vraag wat kun jij doen voor jouw land? Ik had nooit kunnen bedenken dat de vraag andersom gesteld zo pijnlijk actueel zou worden. Om het nog maar niet te hebben over de oorzaak ervan: de oorlog in Oekraïne.

De NOS kopte afgelopen weekend dat uitzenders vluchtelingen uit Oekraïne met open armen ontvangen. Wat mij betreft wel een heel prematuur en kort-door-de-bocht-artikel dat geen recht doet aan het enorme leed dat deze mensen treft.

Ga na: je huis, je familie, je werk, je vertrouwde omgeving, je veiligheid. Alles wordt je afgenomen. En daar sta je dan in een land dat je niet kent. Waar je de taal niet spreekt. Waar je niet eens weet waar je gaat wonen. Werk is dan het laatste waaraan je denkt.

Een veilige en humane plek als eerste opvang heeft en krijgt gelukkig prioriteit. Daarna: de mogelijkheid om enigszins tot rust te komen, al dan niet ondersteund door psychosociale begeleiding. Velen zullen zijn getraumatiseerd. Goede opvang voor kinderen en een plek op school moeten snel worden geregeld.

Er komt veel op deze mensen af. Vele handen zijn nodig om te helpen. Gemeenten, burgers, maatschappelijke instellingen maar ook bedrijven. Een aantal van onze leden heeft mensen werken in Oekraïne en ondersteund bij de opvang en gezinshereniging. Ook in Nederland kijken onze leden wat ze kunnen doen. Er is behoefte aan tolken die Oekraïens–Engelssprekend zijn. Er is behoefte aan huisvesting.

Werk komt daarna pas kijken. Toegang tot de arbeidsmarkt moeten we bovendien zorgvuldig en verantwoord organiseren, zodat er geen misstanden ontstaan. Reppen over Oekraïense vluchtelingen als oplossing voor de huidige krapte op de Nederlandse arbeidsmarkt vind ik dan ook prematuur en niet passend. Laten we vooral hopen dat de mensen snel weer naar huis kunnen.