Twintig jaar interim-management: allang geen witte vijftig-plus man meer

De interim-manager van nu is allang niet meer de witte, vijftig-plus man met seniore uitstraling en dito ervaring. Niet alleen vrouwen, maar ook jongeren hebben het vak en de markt gevonden. En belangrijker nog: opdrachtgevers onderschrijven de toenemende behoefte aan een flexibele inzet van managementcapaciteit, zeker als het gaat om specifieke expertise of als er een interventie moet plaatsvinden.

In deze aflevering van ZiPtalk gaan Narada Bouwland en Joke Twigt, redacteur en onderzoeker bij ZiPconomy, in gesprek met Marien Kwant, partner bij AIM4 en met Wouter van Rosmalen, interim-manager logistiek en verbonden aan AIM4. Zij zoomen in op de ontwikkeling van het vak interim-management in de laatste twee decennia. Aanleiding is het twintigjarige jubileum van bureau AIM4.

Ontstaan AIM4

AIM4 ontstond twintig jaar geleden vanuit de gedachte dat de opkomende groep zzp’ers een netwerk nodig had om opdrachten te verkrijgen, vertelt Marien Kwant. Naar de celfilosofie van Eckart Wintzen (een managementconcept waarbij een bedrijf is opgedeeld in vele kleine, volledig zelfstandige eenheden ofwel ‘cellen’, red.) werd AIM4 gevormd. Een informeel bemiddelingsbureau, lean & mean gehouden, rondom een zorgvuldig geselecteerd netwerk van 375 zelfstandig professionals.

“Al vanaf het prille begin ben ik bij AIM4 betrokken,” zegt Wouter van Rosmalen. “De interim-markt werd toen gedomineerd door vijftigers die op routine werkten en ik was als starter met mijn 36 jaar een uitzondering. Bemiddeling naar opdrachten kon ik wel gebruiken, zodoende kwam ik bij AIM4 terecht en ben er altijd aan verbonden gebleven.”

Van oud naar jong

De grootst merkbare verandering in twintig jaar tijd is de interim-manager zelf. In 2003 was de interim-manager vooral iemand die aan het einde van de carrière nog een klusje deed. Opdrachten werden via een old-boys-network verkregen op basis van persoonlijke bemiddeling. Nu is interim-management diverser én maatschappelijk breed geaccepteerd, meent Kwant.

Ook is het meer een specialistenmarkt geworden en is interim-management niet alleen voorbehouden aan de boardroom. Afhankelijk van het vraagstuk, behoefte aan specialisatie of een interventie die moet plaatsvinden, wordt interim-management op tactisch of strategisch niveau ingezet.

Niet zoeken, maar kennen

De ontwikkeling van marktplaatsen en opkomst van sociale media in werving zijn belangrijke veranderingen in twee decennia bemiddeling. “De transparantie in de markt via LinkedIn en marktplaatsen leidt er niet per definitie toe dat intermediairs uitgespeeld zijn”, zegt Kwant. “Opdrachtgevers zien door de bomen het bos niet meer en bellen de partijen die ze kennen en vertrouwen. Van daaruit komt ook het meedenken en gunnen. Natuurlijk maken wij ook gebruik van digitalisering, maar wij hechten aan een persoonlijke aanpak en contact. Want organisaties geven geen hand, mensen wel.”

Organisaties geven geen hand, mensen wel

De markt is veranderd van een opdrachtenmarkt naar een kandidatenmarkt door de schaarste, meent Kwant. Wie de kandidaat heeft, heeft de opdracht. En laat dat nu de propositie van AIM4 zijn: “Je beste mensen moet je niet zoeken, je moet ze kennen.”

Maar hoe ken je een netwerk van 375 zelfstandig professionals persoonlijk? Kwant refereert weer aan de filosofie van Wintzen, waarin je werkt met een maximale groepsgrootte van 50-60 mensen. Zo is het netwerk verdeeld over hun interne organisatie. Kwant: “Wij volgen de mensen in ons netwerk, zij staan centraal, niet de opdrachten. In onze vakgroepbijeenkomsten komen maximaal 45 mensen, zodat we persoonlijke aandacht kunnen geven.”

Negatief imago doorbroken

De interim-manager heeft het voordeel dat hij/zij in meerdere organisaties actief is en in verschillende keukens kijkt. “Persoonlijke ontwikkeling vindt plaats tijdens de opdrachtuitvoering”, zegt Van Rosmalen. “Je breed openstellen, empathie tonen en gevoel hebben voor hoe een organisatie in elkaar zit, zijn echt andere vaardigheden die je wendbaarheid en flexibiliteit als interim-manager vergroten. Het gaat niet meer om de harde skills, maar om met elkaar oplossen en de persoonlijke klik. In twintig jaar tijd is dit veranderd. Zo wordt het negatieve imago van vroeger van de interim-manager als harde saneerder doorbroken.”

Kwant en Van Rosmalen bestrijden dat de jonge schoolverlater dan ook wel interim-manager kan worden. Deze skills komen met de jaren, enerzijds door ervaring, anderzijds door persoonlijke vorming in het leven. Als bemiddelaar faciliteert Kwant het opdoen van kennis en kunde door het organiseren van thematische vakgroepbijeenkomsten met interessante sprekers. Zo kan de interim-manager aan zijn persoonlijke ontwikkeling werken. De interim-manager die vier dagen in opdracht zit en de vijfde dag het hekje bij zijn tante gaat schilderen, gaat het op den duur verliezen van de (jonge) interim-manager die wel in zichzelf investeert.

Bestaansrecht over 20 jaar

De toekomst van interim-management zien Kwant en Van Rosmalen met vertrouwen tegemoet. “Het past bij deze tijdgeest en deze generatie om een eigen pad te kiezen en in verschillende omgevingen te willen werken. Opdrachtgevers bevestigen die trend: zij hebben juist behoefte aan een flexibele schil van mensen voor specialistische taken of complexe interventies. Interim-management heeft in onze twintig jaar bewezen effectief te zijn en zal dat de komende twintig jaar ook doen. Wet- en regelgeving kan worden aangepast, maar aan dit feit zal niets veranderen”, aldus Kwant.

Beluister deze aflevering op Spotify of bekijk de opname op Youtube (30 minuten).