Wie klaar wil zijn voor de arbeidsmarkt van de toekomst, moet niet wachten op de overheid

Het nieuwe arbeidsmarktbeleid van idee tot uitvoering brengen blijkt lastig. Daarop wijzen meerdere signalen, zowel uit Den Haag als op de werkvloer. De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft veel plannen gebaseerd op het middellangetermijnadvies van de Sociaal-Economische Raad (SER MLT-advies), maar dat advies blijkt veel minder goed uitvoerbaar dan gehoopt. Van de regelgeving rondom werken met zzp’ers tot de verplichte certificering voor uitzendbureaus: de ambtelijke top komt er nog niet uit.

Problemen verschuiven

Belangrijke partijen komen telkens weer met relevante mitsen en maren. Zo geven de Raad van State en werkgeversvereniging AWVN aan dat de overheid te weinig extra menskracht regelt om de certificeringsplicht voor uitzenders goed uit te voeren. Zij leggen de uitvoering en handhaving in feite op het bord van de intermediaire sector met als gevolg een enorm administratief monster.

Volgens de intermediaire sector loopt de overheid weg voor zijn verantwoordelijkheid om de regels op de arbeidsmarkt te handhaven. De Tweede Kamer en de SER zadelen de ambtenaren van SZW op met meerdere moeilijk haalbare missies. Ondertussen worden er regelingen ontworpen voor zzp’ers en intermediairs die problemen rondom flexarbeid alleen maar verplaatsen. De ‘goeden’ lijden daardoor ernstig onder de ‘kwaden’.

Onlangs verscheen er ook een rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) waarin de Raad pleit voor nieuwe uitgangspunten bij het hervormen van de arbeidsmarkt. Volgens de WRR leiden de huidige uitgangspunten ertoe dat de overheid eindeloos pogingen blijft doen om de steeds veranderende werkelijkheid in een ingewikkeld regelstelsel te vatten. Ondertussen is die overheid niet in staat om de regels te handhaven. Het einde lijkt zoek, want een ding is zeker: de feiten en omstandigheden zullen voortdurend blijven schuiven.

Meer zekerheid en inkomen

Er is ook goed nieuws. Het lukt bijvoorbeeld wel om mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt en middengroepen meer zekerheid en inkomen te bieden. De lonen stijgen en de meest flexibele arbeidscontracten verdwijnen. Er was voor deze zaken ook meer dan genoeg politiek draagvlak.

Bovendien functioneert de polder op decentraal niveau, waar de cao’s tot stand komen, nog altijd naar behoren. Gelukkig heeft werkgeversbond VNO-NCW inmiddels de ontwikkeling van brede welvaart als doel. Daarnaast zien steeds meer werkgevers dat werknemers andere wensen en behoeften hebben dan vroeger. Maar dit alles is niet genoeg om de arbeidsmarkt klaar te maken voor de toekomst.

Op zoek naar modern werk- en opdrachtgeverschap

Verreweg de meeste werkgevers en opdrachtgevers hebben hulp nodig om aan voldoende geschikte arbeidskrachten te komen. Zij moeten opnieuw bekijken hoe zij hun werkgeverschap en hun opdrachtgeverschap invullen. Hoe worden zij aantrekkelijker werkgevers? Hoe zien arbeidsrecht en fiscale wetgeving er in de toekomst uit? Hoe kunnen we risicoloos inhuren?

Het is enorm complex en de noodzaak van een modernere invulling van hun rol als werkgever en opdrachtgever is evident. Dat vaklieden en professionals uit het werknemerschap stappen, heeft zeker niet alleen met geld te maken. Het is een zwaktebod om aan de overheid te vragen om het zzp-schap voor sommige beroepsgroepen te verbieden. Laat liever zien dat je als werkgever iets beter te bieden hebt. Wacht niet tot het kabinet eindelijk duidelijkheid schept, maar kies een eigen koers die past bij de eisen van deze tijd en bestaande regelgeving. Wachten op de overheid loont niet.

W&RK helpt werkgevers, opdrachtgevers en intermediairs om de weg te vinden in de huidige tijd van juridische en fiscale onduidelijkheid.