"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Met 1 jaar wachttijd wordt de BAZ onuitvoerbaar

In grote lijnen is de Basisverzekering Arbeidsongeschiktheid Zelfstandigen (BAZ) een doordacht wetsvoorstel. Er is echter één groot probleem ingeslopen: dat is de wachttijd van één jaar, zonder dat toegang tot arbeidsgerelateerde zorg is georganiseerd, schrijft Cosmas Blaauw (SharePeople).

Door deze wachttijd gaan tien- of wellicht honderdduizenden zzp’ers nog voordat de wachttijd voorbij is een beroep doen op het UWV, terwijl die nu al compleet vastloopt op de bijna 900.000 arbeidsongeschikte werknemers en bovendien niet de plicht heeft om je te helpen voordat de wachttijd voorbij is. U staat achter in de rij, zzp’er!

Met andere woorden: bij de totstandkoming van dit wetsvoorstel (5 jaar geleden bedacht rond het Pensioenakkoord) is onvoldoende rekening gehouden met de huidige problemen bij het UWV, de krapte op de arbeidsmarkt en het oplopende langdurig verzuim door met name stress gerelateerde klachten.

Een zzp’er is werkgever van zichzelf

Door zzp’ers te behandelen als werkgevers, en dus zelf verantwoordelijk te maken voor het voorkomen van uitval en re-integratie in de eerste 2 jaar van ziekte, neemt de druk op het UWV aanzienlijk af. Bovendien voorkomen we dat zzp’ers met wie het even wat minder gaat, achterover gaan leunen om daarna terug te kunnen vallen op de BAZ. Door zzp’ers gelijk te trekken met werkgevers voorkomen we dat. En ja, dat betekent dus ook dat zzp’ers zelf verantwoordelijk worden voor hun inkomen (loondoorbetaling) bij ziekte in die eerste twee jaar en hun re-integratie. 

Schenkkringen, aanvullende verzekering of een financiële buffer

Er zijn voldoende mogelijkheden om op terug te vallen. De meeste schenkkringen geven toegang tot arbeidsgerelateerde zorg én inkomen. Bovendien kunnen zzp’ers voor de eerste twee jaar ook een aanvullende verzekering afsluiten of zelf de hulp inroepen van een arbodienst. Maar natuurlijk kunnen zzp’ers er ook voor kiezen om zelf het financiële risico af te gaan dekken. Sowieso is een financiële buffer een goed idee. Het helpt de zzp’er als het om andere redenen dan ziekte tegenzit en het helpt de zzp’er aan een betere pensioenopbouw. Een zzp’er moet in staat zijn een afweging te maken of men het financiële risico aan kan of niet. Zo’n afweging zou onderdeel van het ondernemersplan moeten zijn. En ook (of juist) als er niets geregeld is, ga je er alles aan doen om terug aan het werk te komen.

Het is algemeen bekend dat goede begeleiding vanaf de eerste ziektedag (ook, of juist bij burn-out of stress) gaat voorkomen dat uitval lang gaat duren. Zonder begeleiding is de kans groot dat de uitval leidt tot langdurige arbeidsongeschiktheid van meerdere jaren. Dit is bij zzp’ers niet anders dan bij werknemers, weten wij bij SharePeople. Met goede begeleiding en preventie brengen we het arbeidsongeschiktheidspercentage substantieel naar beneden en vergroten we de duurzame inzetbaarheid van onze zzp’ers. Niet alleen fijn voor de zzp’er zelf, maar voor de gehele arbeidsmarkt. Immers,‘eens een zzp’er’ betekent niet ‘voor altijd een zzp’er’.

Terugkeer naar eigen arbeid vaker mogelijk binnen 2 jaar

Er zijn nog meer nadelen aan een wachttijd van slechts één jaar. Hoe bepaal je bijvoorbeeld of je je wel of niet moet melden bij het UWV? Moet bijvoorbeeld iemand met een hernia die 6 maanden dreigt te duren dan al begeleid worden naar ander werk? Hoe zit dat met een timmerman die een complexe beenbreuk krijgt, maar prima vooruitzicht heeft op herstel? Kortom, een langere wachttijd verlaagt het aantal te beoordelen zieken aanzienlijk. Ziekten die langer dan een jaar duren zijn uitzonderlijker en leiden vaker tot blijvende arbeidsongeschiktheid. Bij een wachttijd van twee jaar kan de zzp’er veel beter een inschatting (laten) maken of terugkeer naar eigen arbeid haalbaar gaat zijn of dat er een duur, tijdrovend en onzeker traject naar passende arbeid moet worden opgestart. 

VBAR maakt uitvoerbaarheid BAZ nog complexer

Er is steeds meer draagvlak om uiteindelijk te komen tot een stelsel voor alle werkenden. En het nu al gelijktrekken van de wachttijd voor zzp’ers met de loondoorbetaling voor werkgevers maakt dat uitvoerbaarder. De arbeidsmarkt wordt – ook door de recent aangekondigde VBAR – nog meer fluïde.  Tijdelijke contracten van bijvoorbeeld een half jaar zullen steeds gebruikelijker worden. En zzp’ers combineren het ondernemerschap met (of wisselen het steeds vaker tijdelijk in voor) een vaste baan. Laten we dat vooral blijven stimuleren, want dat heeft de huidige krappe arbeidsmarkt hard nodig.

Cosmas Blaauw is oprichter van de SharePeople Coöperatie. Bekijk alle berichten van Cosmas Blaauw

Eén reactie op dit bericht

  1. In de praktijk betekent dit voor de zzp’er die zelf zijn boontjes wil doppen en heeft gezorgd dit te kunnen door financiële buffers op te bouwen en/of zelf voor pensioen te sparen, dat die wel extra gaat betalen maar nooit kan profiteren van de regeling.

    In de eerste plaats krijg je geen bijstand als je nog eigen geld hebt (eerst huis verkopen en op straat belanden?). In de tweede plaats kan er altijd gezegd worden “je kunt altijd nog hamburgers gaan flippen bij de macdonalds tegen minimumloon”. Weg bedrijf, weg carrière. Kortom: je hebt in mijn ogen niets aan een verzekering waar je in de praktijk geen aanspraak op kunt maken.

    Als je ziek wordt, het rustiger aan moet doen en zelf reserves bijeen hebt gespaard en op eigen reserves teert, dan betaal je dus voor iets waar je nooit gebruik van kunt maken, tenzij je echt volledig blut, dakloos en aan de grond raakt. En zelfs dan niet, want als je op straat belandt en geen vast woonadres meer hebt, dan krijg je om die reden geen uitkering! Kafka.

    Kortom: onzin regeling, verkapte belastingheffing.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *