Boris Emmerig 23 juli 2024 10 reacties Print Rechtszaak: interim-manager wordt niet ineens een werknemerEen ervaren interim-manager die vond dat hij eigenlijk een arbeidsovereenkomst behoorde te hebben, kreeg in de rechtszaal de deksel op z’n neus. Onder de nieuwe wet VBAR zou de uitkomst wel eens anders kunnen zijn, zo legt expert Boris Emmerig uit. Op 3 juli 2024 is een concept van de Wet VBAR gepubliceerd (https://lnkd.in/eztS4KzB). In dit concept wordt de volgende voorbeeld-casus van een interim-manager gegeven: Een interim-manager laat zich inhuren om als manager te fungeren bij ziekte van een manager die in loondienst is bij een werkgever. De interim-manager is zeer ervaren als manager en kan daardoor snel inspringen. De interim-manager is personeelsverantwoordelijk voor ca. 25 FTE. De cultuur van het bedrijf is om managers relatief vrij te laten en autonoom te laten opereren zolang productie op peil blijft, maar het bedrijf is nadrukkelijk wel bevoegd om aanwijzingen te geven. De interim-manager houdt zich aan de organisatorische kaders die gelden en opereert daarbinnen. De interim-manager heeft hiermee doorgaans 2 of 3 fulltime klussen per jaar voor enkele maanden per opdracht. De conclusie luidt:: “De mate van werkinhoudelijke en organisatorische sturing weegt duidelijk zwaarder dan de mate van werken voor eigen rekening en risico. Er is sprake van een arbeidsovereenkomst.” aldus de toelichting op het concept wetsvoorstel. Rechtszaak Ik zet daar tegenover een uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland. Ook van van 3 juli 2024 (https://lnkd.in/eFjE3VMZ). In deze zaak is sprake van een stichting met acht basisscholen. De stichting is met de heer A een overeenkomst van opdracht aangegaan op basis waarvan de heer A interim-directeur wordt van één van deze acht scholen voor de duur van twee schooljaren en voor 32 uur per week. Na een paar maanden al wordt de overeenkomst ontbonden. De heer A stelt daarop een arbeidsovereenkomst te hebben. De rechtbank gaat daarin niet mee op basis van de Deliveroo-criteria. De aard van de werkzaamheden wijst in de richting van een opdracht (specifieke opdracht om de school tijdelijk te ondersteunen en de organisatie te verbeteren en te professionaliseren). De duur van de opdracht is bepaald door de aard daarvan. A was vrij om de werkzaamheden naar eigen inzicht in te richten en zijn werktijden en plaats te bepalen. Er werden geen functioneringsgesprekken gevoerd. A nam geen ondergeschikte positie in tegenover de (onervaren) bestuurder van de Stichting. De inbedding van het werk en van A in de organisatie is onvoldoende onderscheidend. A nam deel aan het directieoverleg, maar dat kan zowel bij een arbeidsovereenkomst als bij een opdracht. A heeft zelf de overeenkomst van opdracht opgesteld. A heeft invloed gehad op de hoogte van zijn beloning. A gedraagt zich als ondernemer (al tien jaar voor veel verschillende opdrachtgevers op ad interim basis gewerkt). Verschil Wanneer de Wet VBAR van kracht zou zijn. dan was er waarschijnlijk wèl sprake geweest van een arbeidsovereenkomst. Opvallend is hoe het element “inbedding” in deze zaak van tafel wordt geveegd. Wel is het de vraag of het onder de Wet VBAR wat had uitgemaakt als A, zoals hier, geen ondergeschikte positie ten opzichte van de stichtingsbestuurder had ingenomen. Dat soort feitelijkheden is echter nooit in een wet te vangen. VBAR Print Over de auteur Over Boris Emmerig Boris Emmerig werkt sinds 1990 als belastingadviseur en sinds 1996 als advocaat. Hij heeft ruim dertien jaar ervaring als raadsheer-plaatsvervanger bij de Belastingkamer van het Gerechtshof te Amsterdam. Hij is als docent verbonden aan de Specialisatieopleiding Arbeidsrecht van het Leids Juridisch PAO, de beroepsopleiding van de Nederlandse Orde van Advocaten en LexLumen. Regelmatig verschijnen publicaties van zijn hand in de fiscale en juridische vakpers. Emmerig is een fiscalist pur sang. Zijn specialismen liggen op het terrein van de loonbelasting, vennootschapsbelasting en fiscale procedures. Hij is verbonden aan het kantoor Holla Advocaten. Bekijk alle berichten van Boris Emmerig
Dat laat meteen de onzinnigheid van de VBAR zien. A heeft in volle bewustzijn een eigen bedrijf gerund en is een opdracht aangegaan met een opdracht en bijbehorende facturatiestroom (neem ik aan). Nergens wordt verondersteld dat hij in dienst gaat bij zijn klant. Hoezo kan A dan iets anders claimen? Daar moet een overheid helemaal niet tussen zitten. Dat slaat helemaal nergens op. A tekent een document en verwacht dat de overheid hem komt redden als hij onder zijn overeenkomst uit wil komen. Waarom heeft hij dan in Godsnaam een eigen onderneming?
De VBAR wordt een dramatische wet als dit doorgaat, beetje vergelijkbaar met de wet middenhuur van Hugo de Jonge. Van Gennip bepaalt dat iedereen in loondienst moet. Ze had geen oog voor de vrije keuze van mensen, geen oog voor de behoefte aan flexibiliteit van ondernemers. Ten tijde van de kredietcrisis werden mensen gestimuleerd ZZP te worden om de WW te ontlasten. Bij een nieuwe economisch crisis gaan al deze ZZPers dus ook recht krijgen op WW en komen we in dezelfde spiraal. Bedrijven zullen bij bosjes failliet gaan als er wordt gehandhaafd en per saldo dus minder werk, minder belasting inkomsten en meer mensen in de ellende. Ik hoop dat het nieuwe kabinet wel deze verbanden kan leggen. Verander gewoon het sociaal stelsel en laat ZZP meebetalen dan is het allemaal simpel opgelost.
Aan Monique; als ZZp-er betaal je (in hoogte afhankelijk van de bedrijfsresultaten) gewoon IB, die voor het merendeel uit premies voor de sociaal-verzekeringsrechtelijke voorzieningen (volksverzekeringen) bestaat , maar zijn – mijns inziens vreemd genoeg – niet verzekerd voor de werknemersverzekeringen (WW, ZW, WIA). De ZZP-er betaalt al mee voor spek & bonen. Ik vermoed dat louter vanwege begrotingsoverwegingen deze uitzonderingspositie is gecreëerd en het zal misschien niet lang duren voordat de Staat hiervoor bij het HvJ op het matje wordt geroepen.
Bernhard, goed om de volksverzekeringen (vooral AOW) en de werknemersverzekeringen (WW, ZW, WIA) uit elkaar te houden. Volksverzekeringen worden inderdaad betaald uit de inkomenstenbelastingen/premie volksverzekering, dat betalen zzp’er. Werknemersverzekeringen worden betaald uit de werknemerspremies, die betalen zzp’ers niet en zijn er dus ook niet voor verzekerd. zzp’ers (beter gezegd IB ondernemers) betalen dan ook nog een inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet, dat betalen werknemer niet, maar wel hun werkgever.
Hugo Jan, Ik vraag me af hoe dat straks wordt gezien, dus een rechter oordeelt dat er sprake is van een arbeidovereenkomst, dan zou de ZZPer dus geen zelfstandig ondernemer meer zijn en kan dan een beroep doen op WW en WIA? terwijl hier niet voor is betaald. Hij kan zich immers ook beroepen op een transitie vergoeding, doorbetaling bij ziekte, enz enz. Stel een bedrijf gaat failliet na de uitspraak en naheffingen, de ZZPer komt op straat te staan en kan dan met de uitspraak WW aanvragen? ik voorzie echt heel veel chaos en de schatkist zal er niet gevulder van worden. Wat uiteindelijk natuurlijk het doel is van alles
Het is een relatief lastig thema want in onze sociaal-democratische rechtstaat zoek je hier de balans tussen het vrij ondernemerschap, het tegengaan van schijnconstructies & belastingontduiking, de Wet Gelijke Behandeling (en zo meer) en een mate van bescherming van een economisch zwakkere partij meestal opererend in de onderkant van de markt. Ik ben van mening dat de kranten(Mediahuis)- en etenswarenbezorgers(Deliveroo) terecht worden beschermd en persoonlijk ben ik er voorstander van om iemand die gedurende langere tijd slechts 1 opdrachtgever kent en werk doet dat organisatorisch in de onderneming is geïntegreerd(als je brood bakt of verkoopt in een bakkerij, de administratie bijhoudt of de boel managen moet) feitelijk als werknemer te beschouwen. De bewindslieden laten zich deskundig uitgebreid informeren en polsen de markt om tot een evenwichtig voorstel met voldoende maatschappelijke draagkracht te komen. Uitgezonderd de in mijn ogen misplaatste verplichte AOV (waarover elders meer) denk ik dat er een goed voorstel zit aan te komen.
Bernard, juist de hele discussie geeft nu veel onrust. Als we er dan voor zorgen dat de belasting ongelijkheid verdwijnt is dat vele malen simpeler dan de sleep aan rechtzaken, dreigende faillisementen enz. Laat ZZPers meebetalen aan de werknemersverzekeringen, hier had bijvoorbeeld de zelfstandigenaftrek al voor kunnen worden gebruikt in plaats van die gewoon versneld af te bouwen. Er zijn nog steeds grote arbeidstekorten, er moet gebouwd worden, de zorg en het onderwijs schreeuwen om mensen. Laten we alsjeblieft uitkijken voor de neven effecten van deze wet. Het is heel naief om te denken dat je mensen in bepaalde hokjes kunt dwingen, er is altijd actie reactie.
Een mens moet toch gewoon vrij zijn om zijn diensten aan te bieden hoe die dat wilt. Alleen in NL staan de inkomsten voor sociale premies hiermee onder druk. Er komt te weinig binnen om de gekkigheid te betalen en een verzorgingsstaat te blijven. Nota bene als a1 van de redenen genoemd in de memorie van toelichting. Daarnaast betaald NL braaf zo’n 65 miljard aan een EU coronafonds (wat andere landen gebruiken om te digitaliseren en verduurzamen) en heef NL recht op 3 miljard terug (zijn we gek of niet). Maar dat krijgt NL alleen als ze ook de ZZP’ers aanpakken. Met andere woorden de overheid doet dit niet omdat ze het goede met haar burgers voor heeft. ZZP’er leveren de maatschappij nu per saldo 4,4 miljard op. Maar dat interesseert onze overheid niet. De oorzaak dat onze overheid dit kan doen is stemgedrag. Het gros van de 1 miljoen ZZP’er hebben op ze gestemd en komen nu pas erachter dat dit eraan komt. Hadden ze van tevoren al kunnen lezen, misschien te druk met brood en spelen. En dan nu in paniek.
Het is nog even afwachten of “Het gros van de 1 miljoen ZZP’er hebbe op ze gestemd” zoals jij het stelt gaat uitkomen. Ik denk namelijk dat al deze ZZP’ers (de 90% die graag zelfstandig en vrij wilt zijn) voornamelijk liberaal/rechts gestemd hebben ook al bij de vorige verkiezingen. We moeten zo begrijp ik september even afwachten maar laten we hopen dat niet iedereen verplicht wordt om uitgemolken te worden door een zgn. werkgever waarmee de overhead van deze organisaties kan worden betaald.
Met “ze” bedoel ik de partijen die dit beleid willen, van links tot rechts. Dit voorstel komt immers ook al vanuit het vorige kabinet. En huidige 2e kamer zullen VVD, PVV, GLPvdA, D66, CDA, NSC, BBB dit ook wel ondersteunen. De oplettende kiezer wist al dat dit eraan zat te komen.
