"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Ter Beschikkingstelling van Arbeid, Aannemen van Werk, en Overeenkomst van Opdracht: wat zijn de verschillen?

Voor bedrijven die geïnteresseerd zijn in de SNA NEN 4400 en de Wet toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten (WTTA) is het essentieel om deze verschillen te begrijpen. In deze blog van Bureau Cicero bespreken we drie belangrijke begrippen binnen de arbeidsbemiddeling: Ter Beschikkingstelling van Arbeid (TBA), Aannemen van Werk (AVW), en Overeenkomst van Opdracht (OVO).

We duiken in de definities, verplichtingen, en praktijkvoorbeelden om helderheid te bieden.

Ter Beschikkingstelling van Arbeid (TBA)

Ter Beschikkingstelling van Arbeid houdt in dat een bedrijf (de uitlener) personeel uitleent aan een ander bedrijf (de inlener). Volgens de Waadi gedefinieerd als: het tegen vergoeding ter beschikking stellen van arbeidskrachten aan een ander voor het onder diens toezicht en leiding, anders dan krachtens een met deze gesloten arbeidsovereenkomst, verrichten van arbeid;

De ingehuurde arbeidskracht verricht werkzaamheden onder leiding en toezicht van de inlener. De werknemer blijft in dienst van de uitlener, maar werkt feitelijk bij de inlener. De inlener is ook verantwoordelijk voor de (veilige) werkplek, de materialen, de aansturing van de medewerker en de kwaliteit van uitvoering van het werk. Er kan door de inlener geen beroep worden gedaan op kwaliteit, kwantiteit of wijze van uitvoering van het door de ingeleende medewerker uitgevoerde werk.

Voorbeeld van TBA

Een logistiek bedrijf huurt extra magazijnmedewerkers van een uitzendbureau tijdens de drukke feestdagen. Deze medewerkers werken onder leiding van het logistiek bedrijf en gebruiken hun materialen en machines. Zij worden op een soortgelijke manier aangestuurd als het eigen personeel van de inlener.

Andere termen voor TBA: uitzenden, uitlenen, detacheren, ter beschikking stellen van personeel, doorlenen van personeel, inhuur van personeel, payrolling.

Ook een consultant, manager en/of directeur kan ter beschikking gesteld worden onder leiding en toezicht van een opdrachtgever, de feitelijke omstandigheden bepalen of dit het geval is.

Wat is de WAADI?

De Waadi (Wet Allocatie Arbeidskrachten Door Intermediairs) regelt de voorwaarden voor TBA. Deze wet verplicht uitleners om geregistreerd te zijn in het Handelsregister. Inleners moeten controleren of hun uitleners geregistreerd zijn. Bij TBA geldt dat conform de WAADI vanaf de eerste van ter beschikking stelling van personeel door de uitlener de arbeidsvoorwaarden van de inlener toegepast moeten worden. Dit betekent dat de inlener de uitlener (schriftelijk) moet informeren over deze arbeidsvoorwaarden, de inschaling van de functie in de CAO van de inlener en daarmee de juiste functie, schaal en trede en het uurloon kenbaar maken. De uitlener dient deze en alle andere relevante arbeidsvoorwaarden vanaf dag 1 toe te passen. Dit is een beknopte weergave. De WAADI kent veel meer verplichtingen welke door de uitlener in geval van TBA toegepast moeten worden.

Bij TBA zijn er enkele belangrijke verplichtingen voor de uitlener (beknopte opsomming):

  • De uitlener moet in het Handelsregister staan;
  • De uitlener moet de WAADI toepassen (arbeidsvoorwaarden en omstandigheden gelijk houden aan die van eigen personeel);
  • Toepassing van de cao Uitzendkrachten: indien de uitlener onder de cao Uitzendkrachten valt (ABU – NBBU of algemeen verbindend verklaring) dan hebben de uitzendkrachten recht op de inlenersbeloning van de inlener/opdrachtgever. Dit is een vaste set aan arbeidsvoorwaarden die geldt voor de eigen werknemers van de inlener maar dan minder uitgebreid als bij de WAADI. Ook hier geldt dat de uitlener wettelijk verplicht is om deze voorwaarden kenbaar te maken. En de uitlener is verplicht om deze toe te passen;
  • De werkgever verstrekt aan de uitgeleende werknemer informatie over de verlangde beroepskwalificatie en de beschrijving, bedoeld in artikel 5, vijfde lid, van de Arbeidsomstandighedenwet, (kort samengevat de risico-inventarisatie en veiligheidsvoorschriften op de arbeidsplaats bij de inlener) voordat de terbeschikkingstelling start

Aannemen van Werk (AVW)

Wat is AVW?

Bij Aannemen van Werk wordt een specifieke taak of project aangenomen door een aannemer of onderaannemer, die de uitvoering en het resultaat garandeert. De aannemer heeft volledige controle over hoe het werk wordt uitgevoerd en levert het eindproduct af. Vaak wordt een vaste prijs afgesproken. De beschrijving van het uit te voeren werk wordt vastgelegd en is ingekaderd. Totdat dit werk is opgeleverd is de aannemer verantwoordelijk voor kwaliteit, snelheid, kosten en opleveringscriteria. Schade, aansprakelijkheid of tekortkomingen valt in de regel voor rekening van de aannemer.

Voorbeeld van AVW

Een bedrijf wil dat alle muren van een nieuw kantoorgebouw glad laten stukadoren en schakelt een bouwbedrijf in. Het bouwbedrijf neemt de volledige verantwoordelijkheid voor de uitvoering, van materiaalkeuze tot eindoplevering, en stuurt zijn eigen personeel aan. Er wordt per m2 afgerekend nadat een opleveringscontrole en herstel van fouten heeft plaatsgevonden.

Verschillen tussen TBA en AVW

  • Gezag en Toezicht: Bij TBA werkt de werknemer onder leiding en toezicht van de inlener, terwijl de aannemer bij AVW volledige autonomie heeft over de uitvoering van het werk. De aannemer bepaalt ook welke medewerker het werk uitvoert, wanneer ingeroosterd wordt.
  • Verantwoordelijkheid: bij TBA is de inlener verantwoordelijk voor de kwaliteit van het opgeleverde werk bij AWV is de (onder)aannemer hiervoor verantwoordelijk en deze dient bij klachten over de kwaliteit deze ook op eigen kosten te herstellen.
  • Beloning: Bij TBA wordt de ingeleende medewerker op basis van de arbeidsvoorwaarden van de inlener door de uitlener beloond, terwijl bij AVW de aannemer verantwoordelijk is voor het juist toepassen van de eigen arbeidsvoorwaarden waaronder alle medewerkers van de aannemer vallen (CAO of bedrijfseigen regeling). De arbeidsvoorwaarden van de opdrachtgever hebben hier geen invloed op.

Overeenkomst van Opdracht (OVO)

Een Overeenkomst van Opdracht wordt vaak gesloten met ZZP’ers (zelfstandigen zonder personeel) die specifieke diensten leveren aan een opdrachtgever zonder onder het gezag van de opdrachtgever te staan. Net als bij AVW is de opdracht goed beschreven, ingekaderd, kent kwaliteitseisen, opleveringseisen en de ZZP’er dient bij klachten over de kwaliteit deze ook op eigen kosten te herstellen. De ZZP’er bepaalt werktijden, wijze van uitvoering en gekozen materialen. Er wordt conform de Wet DBA gewerkt met goedgekeurde modelovereenkomsten.

De ZZP’er factureert de opdrachtgever op basis van de OVO en is zelf verantwoordelijk voor administratie en belastingen, verzekeringen, materialen en het op peil houden van kennis.

Voorbeeld van OVO

Een marketingbedrijf huurt een freelance grafisch ontwerper in voor een campagne. De ontwerper werkt zelfstandig vanuit zijn eigen studio, bepaalt zijn eigen uren, en levert het werk volgens de afgesproken deadline en kwaliteitseisen. De overeengekomen prijs wordt gefactureerd.

Schijnzelfstandigheid en Wet DBA

De Wet DBA (Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties) is in het leven geroepen om schijnzelfstandigheid te bestrijden. Schijnzelfstandigheid ontstaat wanneer een ZZP’er feitelijk als werknemer functioneert. Belangrijke indicatoren zijn:

  • Aanwezigheid van een gezagsverhouding tussen ZZP’er en de opdrachtgever;
  • Integratie in de organisatie van de opdrachtgever (gelijk werk uitvoeren als medewerkers);
  • Ontbreken van ondernemersrisico.

Verschillen tussen TBA en OVO

  • Arbeidsrelatie: TBA impliceert een werkgever-werknemer relatie onder toezicht van de opdrachtgever, terwijl een ZZP’er (OVO) zelfstandig werkt zonder directe aansturing.
  • Risico’s en Verplichtingen: Bij TBA liggen risico’s en verplichtingen bij de inlener, terwijl een ZZP’er (OVO) zelf verantwoordelijk is voor zijn bedrijfsvoering en belastingafdracht.

Bij de beoordeling van de arbeidsrelatie kijkt men naar:

  • De feitelijke omstandigheden op de werkvloer. Dus niet de papieren werkelijkheid.
  • Gezagsverhouding: Wordt er direct toezicht gehouden en leiding gegeven aan de werknemer?
  • Integratie in de organisatie: Is de werker geïntegreerd in de bedrijfsvoering van de opdrachtgever en/of worden de werkzaamheden die deze uitvoert ook standaard in de organisatie uitgevoerd.
  • Verantwoordelijkheden: Wie draagt de verantwoordelijkheid voor arbeidsvoorwaarden, veiligheid, en het resultaat van het werk?

Valkuilen

  • Onjuiste Classificatie: Het verkeerd indelen van arbeidsrelaties kan leiden tot naheffingen, boetes, en juridische geschillen.
  • Schijnzelfstandigheid: Werknemers onterecht als ZZP’ers behandelen kan fiscale consequenties hebben en juridische complicaties veroorzaken.
  • De gedachte dat ‘een hoge en complexe functie’ niet onder TBA valt is onjuist.

Lees ook: Ontwikkelingen rond aanpak schijnzelfstandigheid gaan hard

Conclusie

Het is essentieel voor bedrijven om de verschillen tussen TBA, AVW, en OVO goed te begrijpen om compliant te blijven met wet- en regelgeving. Een verkeerde classificatie kan tot 5 jaar terug aanzienlijke risico’s met zich meebrengen, zowel financieel als juridisch. Het naleven van de Waadi, de cao uitzendkrachten, en de Wet DBA is cruciaal voor het vermijden van valkuilen en het waarborgen dat men werkt volgens wet- en regelgeving.