PZO 16 februari 2013 2 reacties Print Wet Normering Topinkomens en tarieven interim-managers. Discussie in Tweede Kamer loopt nog.Donderdag 14 februari 2013 vond het Algemeen Overleg van de vaste Commissie van Binnenlandse Zaken met minister Plasterk plaats. Het belang voor PZO en zzp’ers heeft vooral te maken met de Wet Normering Topinkomens (kortweg: WNT) in relatie tot zzp’ers die als interim bestuurder of interim manager actief zijn in de (semi-)publieke sector, zoals de zorg. Wat werd besproken? PZO heeft voorafgaand aan het overleg een brief gestuurd naar de vaste commissie om aan te geven dat binnen de normering van het inkomen (€ 228.599 bruto per jaar) geen of onvoldoende rekening gehouden is met het feit dat zzp’ers die onder deze norm vallen, in tegenstelling tot bestuurders of managers in loondienst, wel degelijk voor eigen rekening (en risico) opereren. Dit heeft tot gevolg dat er binnen het norminkomen ook rekening dient te worden gehouden met kosten die een zzp’er maakt om zijn vak uit te oefenen. Gedacht kan worden aan kosten voor AOV en pensioen. De stelling van PZO werd expliciet genoemd door Kamerlid van der Linde (VVD). Vanuit de commissie werd dan ook aan de minister gevraagd of deze onkosten voor de zzp’er kunnen worden meegenomen in de verdere behandeling van de wet en op welke manier onnodige verschillen met bestuurders in loondienst kunnen worden voorkomen. Wat is aanhangig? Naast de bestaande WNT, die op 1 januari 2013 in werking is getreden, is een wetsvoorstel aanhangig waarin de WNT nog verder wordt aangescherpt door: Het norminkomen nog verder omlaag te brengen van 130% naar 100% van het ministersalaris De reikwijdte van de WNT uit te breiden naar alle functies binnen de semi(publieke) sector Wat onderneemt PZO verder? Aangezien de minister tijdens het overleg niet expliciet is ingegaan op de vraag van Kamerlid Van der Linde zal PZO opnieuw in gesprek gaan met de vaste commissie om zodoende het standpunt op het netvlies te houden en aan te zetten tot verdere actie. belastingen, nieuws, tarief, wnt Print Over de auteur Over PZO PZO is één van de grootste belangenbehartigers voor zelfstandige ondernemers en heeft de wens het zelfstandig ondernemerschap duurzaam te borgen. Bekijk alle berichten van PZO
Interim professionals kunnen hun ogen natuurlijk absoluut niet sluiten voor de maatschappelijke discussie rond maximum inkomens binnen de publieke sector. Een discussie waar de nuance soms ontbreekt, maar in de kern (m.i.) klopt. Daarbij dan inderdaad wel aandacht (zoals PZO wil) dat ‘inkomen’ en ‘tarief’ wel twee heel verschillende grootheden zijn. Arjan van den Born heeft dat verschil hier op ZiPconomy in zijn column over de Rutte-norm al een helder uit een gezet. http://www.zipconomy.nl/2012/04/de-rutte-norm-250-euro-per-uur/ Hij kwam op een vergelijking tussen de Balkenende norm en een interimtarief van 250,- per uur. Da’s misschien wel wat hoog. Wat nog niet wil zeggen dat er net prima – parallel aan max inkomen – ook een utispraak te doen over tarieven. Als er reeel naar kosten gekeken wordt. Toen in de zorgsector een paar jaar geleden de Beloningscode Bestuurders in de Zorg werd vastgesteld, zijn daar toen ook (toepasbare) afspraken gemaakt over interim-tarieven. Helaas werd dat alleen niet opgenomen in die beloningsstructuur. Laatste duit in dit zakje: opvallen is nog dat in deze discussie altijd wel de tarieven van interim-professionals ter discussie staan; maar tarieven van accountants, juristen, it-specialisten en andere externe experts – die ook ruimhartig worden ingeschakeld – altijd buiten beeld blijven.
Dit stuk is al in 2009 gepubliceerd in de Volkskrant en nog steeds actueel: Bespaar op externe adviseurs Door paal en perk te stellen aan de exorbitante tarieven van ingehuurde consultants en managers kan de overheid miljoenen besparen, zegt Rob de Laat. Topambtenaren van alle ministeries speuren naar mogelijkheden om miljarden te bezuinigen en daarmee de overheidsfinan- ciën snel op orde te krijgen. Pijnlijke bezuinigingen zullen bij alle burgers keihard aankomen. Maar er zijn in het huishoudboekje van de overheid ook snelle winsten te boeken die pijnloos miljoenen opleveren. Alleen het establishment van duur betaalde consultants en interim-managers die veelvuldig door overheidsinstellingen worden ingehuurd, zal deze ingrepen voelen. Door meer transparantie bij het inhuren van consultants en interim-managers en een maxi- mumtarief kunnen miljoenen worden bespaard. In het debat over de salarissen in de publieke sector lijkt de Balkenendenorm geaccepteerd te worden. Toch blijft er binnen de overheid nog een groep veelverdieners consequent buiten schot: de consultants en interim-managers die op basis van inspanningsver- plichtingen worden ingehuurd en tarieven opslokken tot wel 300 euro per uur of 2.500 euro per dag. Door paal en perk te stellen aan dergelijke exorbitante tarieven en een maximumuurtarief te hanteren op basis van de Balkenendenorm kan de overheid in één klap miljoenen besparen. Minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken berekende in 2008 dat de dertien ministeries samen 1,3 miljard euro uitgaven aan in- huurkosten voor externen. Tien jaar geleden was dat 0,3 miljard. Het Regiebureau Inkoop Rijksoverheid becijferde over 2006 dat alle overheidsorganisaties samen 2,6 miljard euro uitgaven aan extern personeel en advies. Een schatting dat de overheid op dit moment jaarlijks 3 miljard aan tijdelijke externe arbeidskrachten inhuurt, lijkt reëel. Hieronder vallen uitzendkrachten, freelancers, interim-managers en consultants. Dat inhuur van tijdelijke krachten nodig is, staat buiten kijf. Zij werken efficiënt, bieden specifieke expertise, zijn flexibel en kunnen incidentele problemen accuraat oplossen. Het kabinet heeft de norm gesteld dat maximaal 13 procent van de personeelkosten van ministeries mag worden uitgege- ven aan tijdelijke externe arbeidskrachten. De Algemene Rekenkamer stelde onlangs vast dat een aantal ministeries deze norm over- schrijdt. Overschrijdingen moe- ten worden uitgelegd aan de Tweede Kamer. Het vaststellen van een maximumuurtarief is nog niet eenvoudig. Want externe consultants lopen meer risico en verdisconteren dit in hun uurtarief. Maar laten we toch een poging wagen door de Balkenendenorm van 181.000 euro als uitgangspunt te nemen. We tellen hierbij een bureaumarge van 30 procent, waardoor de totale verdiensten voor een consultant uitkomen op 235.300 euro. Een acceptabel jaarinkomen binnen de publieke sector. Daarvoor laten we de consultant niet overdreven hard werken: 1.400 declarabele uren in 39 werkweken van 36 uur. Hiervan uitgaande, mag de extern ingehuurde overheidsconsultant maximaal 168,07 euro per uur factureren (235.300: 1.400 uur). Vindt hij dit onvoldoende dan kan hij het salaris opkrikken door meer uren te werken. Door een maximumtarief in te voeren kan de overheid (rijk, provincie, gemeente en zelfstandige bestuursorganen) in één klap mil- joenen besparen. Natuurlijk verdienen niet ale consultants meer dan 168,07 euro per uur, maar er zijn er genoeg die dat wel doen. In overheidsland lijkt duur vaak ook beter. Door niet relevante regels bij Europese aanbe- stedingen, zoals onzinnige en onhaalbare omzeteisen, komen kleine, vaak creatieve en vernieuwende bureaus die een stuk goedkoper zijn nauwelijks aan bod. Ze zijn bovendien vaak minder connected dan de grote en bekende bureaus waar veel oud-politici en oudtopambtenaren werken. Om te bepalen hoeveel er daadwerkelijk bespaard kan worden, moeten alle overheidsinstellingen gedetailleerd en transparant duidelijk maken hoeveel er wordt betaald aan ingehuurde krachten en niet slechts totaalbedragen communiceren. Het verhaal achter de inhuur wordt daarmee veel beter verteld. Zonder dat blijft pluis- werk van Tweede Kamerleden of gemeenteraadsleden nodig om idiote toestanden aan de kaak te stellen. Het topje van de ijsberg kwam aan het licht in Utrecht, waar een extern ingehuurde milieudeskundige in vier jaar tijd meer dan 1,4 miljoen euro verdiende. Totaal onaanvaardbaar, ongeacht de ongetwijfeld bijzondere expertise van deze deskundige. Zelfs minister Ter Horst liet zich vorig jaar april, in een toespraak bij Twijnstra Gudde, kritisch uit over de lengte van inhuurafspraken: ‘Te vaak lopen er nog adviseurs bij de overheid rond als we helemaal geen advies meer nodig hebben. Het schort aan grip op externe inhuur.’ Een maximumtarief maakt aan excessen direct een einde. Daarom een oproep aan het adres van minister Ter Horst om een maxi- mumtarief voor extern ingehuurde overheidskrachten vast te stellen. Het rekenvoorbeeld op basis van de Balkenendenorm komt uit op 168,07 euro. Iets lager of iets hoger kan ook, maar trek ergens een duidelijke streep. Hoeveel geld de invoering van een maximumtarief exact oplevert, is interessant. Het is in ieder geval zeker dat het de gemiddelde burger geen koopkrachtverlies zal opleveren. Rob de Laat is algemeen directeur van Staffing Management Services in Rotterdam en heeft een lange ervaring in de detacheringsbranche.
