Hugo-Jan Ruts 12 november 2013 35 reacties Print Broker Corso failliet. Bloedbad onder zelfstandigen…Corso is failliet en talloze zelfstandigen kunnen fluiten naar hun geld. Tijd voor verandering.De rechtbank Gelderland heeft gisteren detacheerder en broker Corso uit Tiel failliet verklaard. Het faillissement betreft de Corso BV zelf, de holding en de bedrijfsonderdelen Interim Services, Informatica en Contracting. Corso hield zich bezig met detachering, contractbeheer en payrolling. Vooral ict’ers, maar via contractbeheer ook van tal van andere professionals. De klantenlijst van Corso ziet er indrukwekkend uit, met onder meer diverse ministeries en grootbanken. En saillant detail: de Tweede Kamer. Treurige in deze hele zaak is (en dat zal de komende dagen nog wel veel duidelijker worden) is dat tal van zelfstandigen ingehuurd zijn door organisaties, die vervolgens de contractafhandeling overdroegen aan Corso. Dergelijke zelfstandigen hadden en hebben dus helemaal geen relatie met Corso en hebben – vaak zonder daar al te veel bij na te denken – een contract afgesloten met Corso. Maar nu Corso failliet is, kunnen ze zeer waarschijnlijk naar hun geld fluiten. De uren zijn al lang gemaakt en gefactureerd; de opdrachtgever heeft vaak al betaald (aan Corso), dat geld is in de bodemloze put verdwenen. De opdrachtgever voelt zich niet verantwoordelijk. En de curator ziet vervolgens de zzp’ers als gewone crediteur. En ze kunnen nu dus achter aan de rij aansluiten. Mocht curator Coen Houtman nog geld weten op te halen bij de crediteuren van Corso, dan gaat dat geld eerst naar bijvoorbeeld de belastingdienst. Ik zie het somber voor de ZZP’ers in (de mensen payrollbasis of tijdelijke arbeidsovereenkomst worden veel beter beschermd in deze). IT staffing neemt de failliet boel over, maar vast niet de verplichtingen naar al die zelfstandigen. Faillissement treurig, maar niet overwacht En helaas komt dit allemaal niet onverwacht. Een stukje uit een artikel van mij uit april 2011: Ook in Nederland wordt er steeds vaker met ‘brokers’ gewerkt, partijen die feitelijk niet meer doen dat het afhandelen van contracten. Er zijn momenteel partijen die dat doen voor minder dan € 1,- per gewerkt uur. Je kunt je afvragen of daar een goede businesscase mee te bouwen is, en welke risico opdrachtgevers (en interimmers) lopen om zo voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Ik wil niet stellen dat de goedkoopste oplossing per se een extra gevaar oplevert voor een faillissement. Het is wel hoog tijd dat opdrachtgevers én interimmers zich gaan beseffen wat er kan gebeuren als een ‘broker’, een MSP, een bureau of andere contractpartij in de inleenschakel failliet gaat. Helaas moet ik constateren dat zowel bij de opdrachtgevers als interimmers van dat bewustzijn maar weinig terecht is gekomen. Terwijl dit probleem tamelijk eenvoudig is op te lossen. In dat artikel uit 2011 noemde ik twee aanbevelingen (nav een soortgelijk geval in de VS): Zorg dat je bij een faillissement gewoon door kan werken met je interimmers: door goede ontbindende voorwaarden in contracten bij faillissement/uitstel van betaling, geen exclusieve contracten afsluiten, actief contact met de curator. Zorg dat bij problemen de interimmers toch betaald blijven: door mogelijkheid in te bouwen die interimmers zelf te betalen, geldstromen te splitsen (vergelijkbaar met de G rekening voor uitzendkrachten), continue checken financiële situatie van brokers/bureaus. Tot nu toe waren het vaak de wat kleinere bemiddelingsbureaus die omvielen in deze crisis. Nu een grote jongen. Als het kalf verdronken is, dempt men de put… Tijd dat alle opdrachtgevers hierin hun verantwoordelijkheid nemen. En zelfstandigen meer bewust zijn onder welke contracten ze een krabbel zetten! Ik ben benieuwd ook hoe de overheid en de Tweede Kamer, ook in de rol als opdrachtgever in deze zaak, hier op gaat reageren. UPDATE: Helaas liep deze zaak voor betrokken zzp’ers niet al te best af. IT-Staffing nam de lopende contracten snel over, waardoor zzp’ers hun opdracht (en omzet) konden voortzetten, maar over de periode dat ze via Corso werkte, staan ze in de rij met alle andere crediteuren. Zie verder nog een tweeluik van Mark Bassie en Peter Bargon met tips aan ZZP’ers om een dergelijk risico te voorkomen: zie hier Naar aanleiding van deze affaire (zie ook mijn artikel uit 2011 plus reacties zoals ze hieronder staan) zijn brokers in overleg met elkaar om te bekijken hoe hier branchebreed een oplossing voor kan komen. ondernemerschap Print Over de auteur Over Hugo-Jan Ruts Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts
Een zeer treurige situatie, maar wij (HeadFirst) spannen ons maximaal in om de helpende hand te bieden. Onze reactie: In navolging van het faillissement van intermediair Corso Informatica B.V. biedt HeadFirst een oplossing voor gedupeerde zzp’ers en leveranciers. De kennisbemiddelaar van Nederland doet een concreet voorstel aan gedupeerde zzp’ers en leveranciers. Voor contracten die per 12 november overgezet worden naar HeadFirst, investeert HeadFirst vanaf het moment van faillissement van Corso (11 november) gedurende de rest van de looptijd van de huidige opdracht zijn volledige commerciële marge tot en met het maximum van de door hen geleden schade. Franklin Loman, CSRM-manager van HeadFirst: ‘Allereerst willen we zeggen dat we het zeer betreuren dat onze collega Corso het hoofd niet boven water heeft weten te houden. Jarenlang is Corso een speler geweest in het landschap van de brokers/intermediairs in Nederland. Ons medeleven is bij de medewerkers van het failliete bedrijf, die nu op straat komen te staan. Vervelend is het bovenal voor de zzp’ers en leveranciers die zaken deden met Corso en zeer waarschijnlijk achter het net vissen bij de uitbetaling van hun facturen. Daarbij komt nog dat de goede naam van de intermediairsmarkt in Nederland hiermee onder druk komt te staan. Er zijn dan ook enkel verliezers in deze zaak.’ Vrije keuze voor nieuwe contractpartij Corso Informatica B.V., actief als zogenaamde broker/intermediair, is 11 november jl. officieel failliet verklaard door de rechtbank Gelderland. Verbazingwekkend snel nadat het nieuws gisteren naar buiten kwam, meldde de Staffing Groep door de curator aangewezen te zijn als partij die de onderhandeling met leveranciers en zzp’ers mag openen voor de continuering van de contracten. Hetgeen tot gevolg heeft dat gedupeerde ondernemers nu denken dat ze geen andere keuze hebben dan IT-Staffing. ‘Hier kunnen we kort over zijn; dat is absoluut niet het geval’, aldus Franklin Loman. ‘Gezien het faillissement zijn alle lopende contracten met ingang van de faillissementsdatum beëindigd. Iedere zelfstandig professional en leverancier die een contract had lopen via Corso heeft met ingang van 11 november geen contract meer. Met ingang van 12 november 2013 is iedere gedupeerde dus volledig vrij in de keuze voor een nieuwe contractpartij.’ Loman voegt daar nog aan toe: ‘Daarbij komt nog dat de klant van Corso uiteindelijk bepaalt met wie zij zaken doen, niet de curator en zeker niet de Staffing Groep.’ Voorstel van HeadFirst HeadFirst doet een concreet voorstel aan gedupeerde zelfstandig professionals en leveranciers met oninbare facturen. Voor contracten die per 12 november overgezet worden naar HeadFirst, investeert HeadFirst vanaf het moment van faillissement van Corso gedurende de rest van de looptijd van de huidige opdracht zijn volledige commerciële marge tot en met het maximum van de door hen geleden schade. Loman: ‘Wij gaan er hierbij vanuit dat de klant dit initiatief steunt en zijn volledige medewerking verleent.’ ‘In de afspraken tussen de Staffing Groep en de curator is duidelijk alleen gekeken naar de toekomst. Met het verleden wordt geen rekening gehouden. Terwijl daar wel de grootste pijn zit. Als curator ben je verplicht om ook daar naar te kijken, maar dat gebeurt nu dus niet. We zijn daarom genoodzaakt zelf deze actie op te zetten. Wij willen helpen het leed van de ondernemers te verzachten. Zo kunnen we de schade beperken en helpen we om liquiditeitsproblemen te voorkomen. Wij hoeven in ieder geval niet te verdienen aan het leed van een ander.’ Informatiebijeenkomsten Donderdag aanstaande worden twee bijeenkomst georganiseerd om van gedachte te wisselen over de situatie en om meer informatie te delen over het aanbod van HeadFirst. Leveranciers kunnen terecht om 15:00. Voor Zelfstandig Professionals begint de bijeenkomst 19:00. Aanmelden kan middels een e-mail naar info@headfirst.nl of telefonisch op 023-5685630. Met klanten die zaken deden met Corso worden 1-op-1 gesprekken gevoerd om de ontstane situatie te bespreken en op te lossen.
Lang verhaal van HeadFirst. Klinkt sympathiek, en dat is het wellicht ook. Lijkt alleen niet veel meer dan een doekje voor het bloeden. Headfirst heeft het over de commerciele marge die ze niet pakken en aan de zelfstandige terug geven over toekomstige uren. Dus niet de operationele marge. Ik schat die commerciele marge op hooguit een paar dubbeltjes per uur. Dan duurt het wel even voordat de mensen hun schade terug hebben.
Klinkt inderdaad sympathiek van HF. Ik ben het echter met Peter eens dat er zeer waarschijinlijk helemaal geen sprake is van enige “commerciële marge”. Ik snap de actie van hen uiteraard wel. IT Staffing heeft zich er mooi tussen gewerkt en dat is een risico voor HF.
Er is bij iedere inzet sprake van een commerciële marge, te weten het verschil tussen het inkoop- en verkooptarief.
Franklin, het gaat bij jullie aanbod dus idd om de volledige marge? Dat zal dan inderdaad wat meer zijn dan de paar dubbeltjes waar een van de reageerders op doelde. Hugo-Jan
Dit is inderdaad correct. Wij spannen ons daadwerkelijk in om de schade voor de gedupeerde zo klein mogelijk te maken.
Frankin, da’s mooi. Feit blijft (en daar kunnen jullie niets aan doen) dat de schade al geleden is. Die marge zal toch niet hoger zijn dan 1.50 per uur. De gemiddelde schade per zelfstandige is al zo 15.000 per persoon. Da’s nog heel wat uurtjes werken via HF om de schade te niet te doen…
Franklin, Aardig gebaar. Maar ik ben ook wel benieuwd HeadFirst (en natuurlijk ook alle andere partijen) ook contractueel doet – of gaat doen – om te kunnen garanderen dat zelfstandigen die via jullie een contract hebben lopen niet ooit het zelfde gaat overkomen als bij Corso? En dat bedoel ik geen verhaal over de financieel gezonde situatie van HF (vast) maar echte contractueel vastgelegde zekerheden. Hugo-Jan
Het aqfgelopen jaar heb ik als ZZP-er voor een grote institutionele belegger gewerkt. De payrolling verliep via Corso. En helaas… Ik heb ook nog 17.000 euro aan facturen openstaan bij Corso die de werkgever al aan Corso betaald heeft. Ik wil wel een kanttekening plaatsen bij het artikel. Je schrijft “Dergelijke zelfstandigen hadden en hebben dus helemaal geen relatie met Corso en hebben – vaak zonder daar al te veel bij na te denken – een contract afgesloten met Corso.” Ik heb daar wel over nagedacht. Maar ik had eigenlijk geen keus. Mijn opdrachtgever deed alle verloningen via Corso. In maart en april heb ik, met een aantal andere collega’s al aangegeven bij Corso weg te willen omdat de betalingen erg laat gebeurden. Alles zou beter worden omdat ze terug overgenomen zouden worden door de oprichter. Daarna is het helaas niet beter geworden, maar als ZZP-er heb je hier geen zeggenschap in, omdat de opdrachtgever uiteindelijk bepaald wie betaald. En ja, dan slik je maar dat je factuur in plaats van in 30 dagen in 60 dagen betaald wordt. Nu ze failliet zijn, betekend dat helaas wel gelijk 2 maanden gewerkt voor Jan met de korte achternaam 🙁
Johan, Ik snap je punt. Zeker in deze markt ligt de macht bij de opdrachtgever. Ik vind het onbegrijpelijk – zeker voor een institutionele belegger die de wereld toch een beetje moet kennen – dat ze zich zo afhankelijk opstellen van een partij. En toch ook: als jij eenmaal binnen zit bij een opdrachtgever + een aantal interim collega’s hebt, dat heb je ook macht. Ken je situatie niet, maar denk zo maar dat de opdrachtgever met een flink probleem had gezeten wanneer jullie als groep gestopt waren. We moeten – rechtsom of linksom – naar professionelere verhoudingen. Hugo-Jan
Tja, vroeger bestond het fenomeem koppelbazen in de uitzendwereld. Partijen die geld verdienden over de rug van wekende arbeiders. Nu heeft men voor dezelde parktijken dure namen bedacht zoals “payroller” voor het “hogere” segment. Wat men als tussenpartij doet? Geen idee. Risico’s afschermen van werkgevers hooguit. Voor de ZZP-er geen enkele toegevoegde waarde maar domweg gedwongen winkelnering in de praktijk. Wat mij betreft een schakel in de inleenketen die zo snel mogelijk moet verdwijnen!
Indien de tussenpersoon je factuur niet of heel laat betaald, dan moet je als zelfstandig interimmer aan de bel trekken. Wellicht ook bij de opdrachtgever zelf, want die zit ook niet op een situatie te wachten zoals bij Corso. Het artikel zegt dat de professionals vaak zonder na te denken het contract hebben getekend. Meestal is er geen andere optie, als je de opdracht wilt hebben. En wat is er op tegen als je zelfstandigheid daarin is gewaarborgd.
Een nuancering: in mijn geval heeft de organisatie waarvoor ik werk me gedwongen een contract te sluiten met Corso anders was het niet mogelijk voor ze te werken. Openstaande facturen voor 15k, mijn faillissement komt daardoor ook dichterbij.
Heribert, Voor mij geld hetzelfde. Ik had weinig keus. Ook tussentijds aangegeven graag een andere tussenpartij te willen vanwege de betalingsperikelen, maar dat wilde mijn opdrachtgever niet. 15K is vergelijkbaar met de 17K die ik nog heb uitstaan. Gelukkig overleef ik het wel. Wens je wel veel succes om jouw faillisement te voorkomen.
Een wat langere reactie waarvoor alvast mijn excuses 🙂 Het verhaal Corso is uitermate triest, uniek op zichzelf staand verhaal. De oorzaak van het faillissement van Corso mag zeker niet uitsluitend gezocht worden in financiële problemen bij Corso maar veel meer in de voorgeschiedenis met Aamigoo. Met name de overname vanuit Aamigoo en daaraan gekoppeld de terug verkoop van Corso aan Jan van Soest hebben tot ernstige problemen geleid. Grotendeels een organisatorische en administratieve oorzaak met een financieel probleem tot gevolg. Aamigoo heeft ook veel geld uit Corso getrokken. Het risico dat dit bij andere brokers voor zal komen is gering. Neemt niet weg dat opdrachtgevers best strakker de ontwikkelingen bij brokers in de gaten mogen houden. Het Corso verhaal heeft een lange aanloop en heeft regelmatig het nieuws gehaald. Een volledige verrassing mag dit niet geweest zijn. Merkwaardig in dit verhaal is wel dat de curator reeds voor het faillissement een deal met IT Staffing beklonken had. Zijn uitleg was dat IT Staffing de beste oplossing was wegens financiële stabiliteit, NEN certificering en hun omvang. Dat zijn er natuurlijk wel meer. De curator had meer onderzoek moeten doen om te kijken wat de beste optie zou zijn. Broddelwerk. Eveneens opvallend is dat Wessel v. Alphen een 15% aandeel heeft in Aamigoo. Die staan aan de wieg van de ondergang van Corso en vervolgens neemt Wessel vanuit IT Staffing de failliete inboedel van Corso over. Vraag me af of daar een verband is. De getroffen zelfstandigen kan je niets verwijten. Als zelfstandige heb je vaak geen keuze in de broker van de opdrachtgever en moet je kunnen vertrouwen op de professionaliteit van de opdrachtgever als het gaat om de selectie van de broker. Een broker is het verlengstuk vanuit de opdrachtgever. Dat er nu meerdere brokers op de overblijfselen van Corso duiken vind ik niet erg chique. Het verhaal van Headfirst klinkt fantastisch maar lijkt mij eerder een doorzichtige publiciteitsstunt. Headfirst tracht op deze manier om contracten met nieuwe opdrachtgevers te regelen ipv dat het belang van de zelfstandige voorop staat. Aan de achterkant wordt er door Headfirst vaak verdiend d.m.v. “vrijwillige” aanvullende dienstverlening. Het weggeven van de commerciële marge is een kleine investering. De meeste contracten in de inboedel betreffen contractbeheer contracten tegen uiterst lage (veelal ver onder de € 1,-) marges. Je hebt het dan dus over tegemoetkomingen van max. een paar honderd Euro op openstaande rekeningen van vele (tien)duizenden Euro’s. Al met al een triest verhaal maar wel een vrij unieke situatie. Er zijn voldoende betrouwbare, financieel gezonde brokers in de markt waarbij de (financiële) ontwikkelingen makkelijk te volgen zijn en gelukkig zijn er ook veel organisaties die dit actief doen. Ik hoop dat de gedupeerden nog wat van hun geld terug zullen zien.
Thijs, je slaat meerdere spijkers op z’n kop volgens mij. Ik hoop voor gedupeerden dat ze in ieder geval in staat zijn om hun factuur over oktober rechtstreeks door de opdrachtgever te laten betalen. Deze factuur zal immers nog niet voldaan zijn en zal vermoedelijk ook niet betaalbaar gesteld worden als gevolg van de voorwaarden uit de raamovereenkomst. Het zal altijd een risico blijven voor zelfstandig ondernemers, daarom zijn we ook tenslotte ondernemers! De meeste partijen in de markt bieden tegenwoordig wel een service om binnen 1 week te betalen (wel tegen een betalingskorting van ca 2-3 %). Daarmee beperk je het risico praktisch gezien wel engiszins omdat er een kleinere periode van openstaande posten is voor de ondernemer.
Bij de verkoop van Corso aan Amigoo is de overnamesom waarschijnlijk als schuld op de balans komen te staan. De verkoop daarna door Amigoo is met inbegrip van de schulden gegaan. Mogelijk is dit weer deels door een bank aan de schuldeisers betaald. De partijen die via Corso ingezet zijn, kunnen nu hiervoor opdraaien.
Maar een heel groot deel van de gelden zijn toch nog te incasseren? Er komt toch nog heel veel geld binnen op de geleverde werkzaamheden? Ik zou wel willen weten wie crediteuren zijn, volgens mij valt het reuze mee. Wie heeft het eigenlijk aangevraagd? Het bevreemdt mij dat een bedrijf dat jarenlang bestaat ineens dit soort liquiditeitsproblemen heeft. Als ik de curator was, zou ik mij focussen op Amigoo en wat er weggesluisd is in die periode.
Arno schreef: “Maar een heel groot deel van de gelden zijn toch nog te incasseren?” Van de curator kreeg ik te horen dat het wel eens een heel langlopende zaak kan worden. Ik verwacht er eigenlijk niet veel van. Wat ik me echter afvraag is of ik het via de opdrachtgever kan terugvorderen. Bij de opdrachtgever hebben wij verschillende malen aangegeven via een andere broker betaald willen worden. De opdrachtgever wilde dit niet. Kan ik deze nu aansprakelijk stellen? groet, Johan
Johan, Ik deel je verwachting dat het er wel een somber zou kunnen uit zien. In eerdere (kleinere) gevallen vertoonde de curator het gebruikelijke gedrag: focus op voortzetting van de activiteiten, eerste prioriteit bij het personeel en de belastingdienst en alle crediteuren (waaronder in deze de zzp’ers) op een hoop, zonder onderscheid daar tussen. Mogelijk mag met huidige regelgeving dat onderscheid ook niet eens. Aansprakelijk stellen opdrachtgever: Ik ben geen jurist, maar het overwegen waard. Zeker als je die opdrachtgever al nadrukkelijk had geinformeerd over deze situatie plus (maar kan me zo voorstellen dat je dat niet gedaan hebt) hun daarbij had ‘gedreigd’ aansprakelijk te stellen mocht het misgaan. Het failliet van Corso kwam niet geheel uit de lucht vallen. En wellicht is het wel ‘nalatig’ van die opdrachtgevers om de kreditrating van Corso in de gaten te houden. Het zou een interessante casus zijn. Succes. Hugo-Jan
Ik denk dat ik vanaf april meerdere keren heb aangegeven dat het betalingsgedrag bijzonder slecht is en er ik weinig vertrouwen in had. Ook nadat Corso weer terug overgenomen was door dhr. v. Soest.. En nee, ik heb niet ‘gedreigd’ de opdrachtgever aansprakelijk te stellen.
De Belastingdienst (en evt banken) zijn preferent, maar omdat de tarieven zo laag zijn (EUR 1,50 per uur lees ik her en der?) is er natuurlijk ook weinig BTW plicht. Immers, de grote bulk aan omzetbelasting mocht Corso als voorbelasting opgeven. Dat was namelijk de BTW die de zzp’ers in rekening brachten. Dan blijft er weinig verplichting naar de bank over, maar wel héél veel openstaande facturen waar je die – mogelijk achterstallige BTW – van kunt betalen. En dan blijft er genoeg over. Nogmaals: hier is meer aan de hand, en het zou me niets verbazen als dit een gevalletje ‘paulianeus’ handelen zou zijn. Namelijk dat de eigenaren zichzelf hebben bevoordeeld boven de crediteuren. Dat is strafbaar. Als ik zzp’er was, zou ik mezelf verenigen en er een goede advocaat opzetten. Ik weet wel een goede advocaat/curator. Als er weinig meer in de boedel zit, en de curator snel klaar wil zijn is het een black box voor jullie als crediteur. Aansprakelijkheid zou ik bij de eigenaren neerleggen, niet bij de opdrachtgever.
” Dan blijft er weinig verplichting naar de bank over” moet natuurlijk zijn: ” Dan blijft er weinig verplichting naar de Belastingdienst over”
@Arno: Onderzoek naar de rol van Aamigoo in het geheel lijkt mij interessant. Met name van de rol van eigenaren (Esto van der Steeg en consorten). Aamigoo heeft volgens mij het nodige geld aan Corso onttrokken tbv investeringen in enkele mislukte initiatieven. Zou erg interessant zijn als de onderste steen boven zou komen. Vraag me daarbij wel af of er hierbij in juridische zin enig verhaalrecht zou zijn. Aamigoo / Source blijft in dit bloedbad tot op heden buiten schot.
Het inzetten van brokers zorgt voor een grote concentratie van risico’s. Welke brokers zijn financieel wel gezond? Blijkbaar kon RBS dat niet controleren, terwijl ze haar leveranciers wel verplicht via deze brokers laat werken. In deze economische situatie is het ook niet mogelijk om “nee” te zeggen tegen potentiele opdrachtgevers. De bancaire crisis heeft alle bedrijven en ZZP-ers tot de grens gedreven. De brokers nemen in deze markt een arrogante rol aan. Het betaalgedrag van de meeste brokers naar de leveranciers en ZZP-ers is ronduit bedroevend! Inkooporganisaties bij de grote partijen maken de dienst uit. Zij gaan contracten met die brokers aan, en de brokers leggen eenzijdige contracten voor aan hun leveranciers! Zij stellen eisen aan de leverancier (over faillissement e.d.), maar als leverancier krijg je niet de kans diezelfde eisen te stellen. Dan word je botweg afgewezen! Het wordt tijd, dat: – De inkooporganisaties (vooral van de grootbanken) hun verantwoordelijkheid nemen en zorgen dat er eerlijke contracten worden opgesteld door de brokers – De brokers slechts toegang hebben tot de betalingen die hun eigen marges betreft, niet tot het gehele bedrag. Dit bedrag moet op een beveiligde rekening komen. Er moeten garanties worden ingebouwd. Maar veel beter nog: schaf de brokers af en zorg dat er weer partnership ontstaat tussen bedrijven/opdrachtgevers en leveranciers!
Wat een rotverhaal over diefstal en onrecht! Ik leef mee met de getroffenen en prijs mezelf gelukkig dat ik als zelfstandig trainer / adviseur niet afhankelijk ben van een schimmige payroller. En toch wil ik ook een kanttekening plaatsen, die overeenkomt wat Hugo Jan stelt: gebruik de macht die je wel degelijk hebt naar je opdrachtgever. Stel voorwaarden en eisen die overal in de zakelijke dienstverlening volstrekt gebruikelijk zijn. Zie jezelf niet als passieve uitvoerder van andermans agenda, maar als autonome professional, die kwaliteit levert en opkomt voor zijn belangen. We moeten inderdaad naar professionelere verhoudingen en daar hoort bij dat je een opdracht niet uitvoert wanneer de opdrachtgever geen verantwoordelijkheid neemt voor een deugdelijke, fatsoenlijke betaling. Het zou een goede suggestie zijn wanneer alle ZIP’ers zich rond dit idee verbinden en organiseren. Dan vorm je een collectief en kunnen wantoestanden als deze hopelijk in de toekomst worden voorkomen.
Voor een structurele oplossing van dit soort problemen moet je ook kijken naar de politiek en ZZP-lobby. Daar heb je een FNV Zelfstandigen of een PZO voor nodig. Misschien moet de regelgeving worden aangepast (bijv dat de opdrachtgever verantwoordelijk blijft voor de betalingen als hij zelf kiest voor een tussenbureau) of via druk op opdrachtgevers met een concept als ‘Goed opdrachtgeverschap’ samen met een landelijke standaard opdrachtovereenkomst waarin de belangen over en weer redelijk verdeeld zijn.
Voor een structurele oplossing dienen de brokers buitenspel gezet te worden, het is wel duidelijk dat ze een schijn veiligheid hebben geboden in het kader van de WKA en aanverwante zaken. Ik vraag me bijvoorbeeld af of de opdrachtgevers van Corso nu aansprakelijk gesteld gaan worden voor afdracht sociale lasten en belastingen. Het contract met Corso om de WKA af te dekken is immers niet meer geldig. Als ik opdrachtgever was zou ik geen enkele factuur betalen voordat hier zekerheid over bestaat, het zou zomaar kunnen dat je dan van een koude kermis thuiskomt en voor dubbele kosten komt te staan. Mijn opdrachtgever heeft me reeds aangeboden om direct zaken te doen, waarvoor hulde. Door de btw verplichting te verleggen is hun risico al met 21% verminderd, zie http://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/btw_berekenen_aan_uw_klanten/waarover_btw_berekenen/verleggingsregeling/hoe_werkt_btw_verleggen. Ik roep dan ook alle opdrachtgevers en freelancers op om direct met elkaar zaken toe gaan doen, onderling kun je het e.e.a. heel goed regelen. Immers, het is wachten op de volgende broker die het onderspit gaat delven. Bemiddelaars kunnen dan middels een eenmalige bijdrage beloond worden voor hun inspanningen. Ik ben bang dat er dan snel een kaalslag onder dit soort lieden gaat plaatsvinden. Ze gaan dan namelijk niet meer dan een eenmalig bedrag verdienen aan een contract ook al zou dat jaren lang doorlopen. Het word tijd voor een nieuw hoofdstuk in deze, het grote graaien en zakkenvullen op basis van het doorsturen van een cv is niet meer van deze tijd. de politiek zal zich moeten gaan bezinnen over de WKA, destijds van belang vanwege koppelbaas praktijken in de bouw maar ondertussen volstrekt achterhaald. Opdrachtgevers, freelancers en politici in Den Haag: wordt wakker!
De reactie van Henery is feitelijk onjuist en er worden een aantal zaken door elkaar gehaald. Ten eerst het punt: “Schijnveiligheid”. Er zijn wel degelijk brokers die een wettelijke vrijwaring kunnen bieden in het kader van de WKA. Hiervoor is de disculpatieregeling bedoeld: http://download.belastingdienst.nl/belastingdienst/dl/actueel/20120626_inleen.pdf Kwestie van de juiste broker selecteren dus. Om na het echec met Corso alle brokers over één kam te scheren is kortzichtig. Daarnaast is voor ieder bedrijf belangrijk om de financiële situatie van haar klanten in de gaten te houden. Dit staat los van de detacheringsmarkt of eender welke andere branche. In dit specifieke geval kon je de problemen met Corso al ver van te voren aan zien komen. De rechtszaken en het geduvel rondom de koop en verkoop vanuit Aamigoo hebben volop het nieuws gehaald. Ook hierbij geldt dus weer dat het een kwestie van de juiste broker selecteren is. Graydon rapporten bieden alvast een prima inzicht in de financiële situatie. Verder hebben grotere, onder andere beursgenoteerde, brokers een ander risicoprofiel t.o.v. lokale brokers. Hierbij staan de moeders vaak garant voor hun dochters wat een extra zekerheidstelling biedt. “Immers, het is wachten op de volgende broker die het onderspit gaat delven.”: Hierop wachten we omdat? Zoals eerder beschreven in de reactie van 13/10 is het verhaal Corso uniek te noemen. De financiële problemen zijn een gevolg van administratieve/organisatorische problemen rondom Aamigoo. Om dan gelijk een complete branche af te serveren is niet terecht. “Bemiddelaars kunnen dan middels een eenmalige bijdrage beloond worden voor hun inspanningen.”: Klinkt makkelijk maar is in de praktijk bijzonder lastig. Hoe bepaal je een éénmalig bedrag? Is dat bedrag dan altijd hetzelfde? In dat geval wordt iemand voor korte duur inhuren verhoudingsgewijs veel duurder ivm een langdurige inzet en dat is lastig voor de interne doorbelasting van projectkosten. “het grote graaien en zakkenvullen op basis van het doorsturen van een cv is niet meer van deze tijd.”: Het wordt een beetje eentonig maar ook hier geldt dat het selecteren van de juiste broker absurde marges kan voorkomen. Te lage marges zijn uiteraard ook niet wenselijk omdat je juist dan aanstuurt op kwaliteitsarme processen waarbij er daadwerkelijk niet meer gedaan wordt dan het doorsturen van een CV. Werving & Selectie is een vak, adverteren en CV’s doorsturen niet. Overigens zijn de contracten waar het bij Corso om gaat hoofdzakelijk contractbeheer contracten met marges ver beneden de € 1,-. Woorden als “grote graaien en zakkenvullen” zijn juist in dit verband dan ook niet op zijn plaats. Eerder andersom. Lijkt er een beetje op dat de situatie Corso hier aangegrepen wordt om uit een soort frustratie de hele branche gelijk maar af te serveren. Als je niet via een broker wil worden bemiddeld dan hoeft dit niet. Dit is je eigen keuze. Je kan uiteraard ook zelf je opdrachten zoeken. De één vindt dit leuk om te doen de ander vindt het prettig om acquisitie uit te besteden (wat mij betreft mag je jezelf dan nog steeds prima ondernemer noemen overigens). Als een opdrachtgever het contractbeheer als BPO activiteit bij een broker onderbrengt heeft dit doorgaans eerder voordelen dan nadelen voor de freelancers die ondergebracht worden.
Gefrustreerd? Nee hoor, “slechts” een schade van ergens in de 20.000 zoals vele anderen. Om te veronderstellen dat de brokers alleen maar contractbeheer doen is zoals Maxima al eens zei: “een beetje dom”. Op het merendeel van de contracten verdiend men een percentage, bij sommigen tot wel 25%. Zeker als men direct zaken doet met de eindklant. Op een tarief van 60 Euro is dat al gauw 15 Euro per uur. Per freelancer dus reken maar uit je winst. Sinds mijn herintreding op de freelance markt heb ik geconstateerd dat het vinden van een opdracht een soort van “koe vangt haas” gebeuren is geworden. Kijk alleen maar eens naar de site freelance.nl waar dezelfde opdrachten veelvuldig door meerdere partijen wordt aangeboden. Veel tussenbedrijfjes die niets anders doen dan een soort van internet acquisitie. Dan zit je als freelancer ergens aan het einde van de ketting en is je tarief behoorlijk afgeroomd. Dat het wel degelijk anders kan bewijzen de initiatieven van bijvoorbeeld UWV, Politie en de NS die al websites en email services gebruiken voor een directe inhuur. Dat mes snijdt aan twee kanten, die 25% kun je met elkaar delen als opdrachtgever en freelancer. Jammer dat er geen overkoepelende gezamenlijke site is maar wat niet is kan nog komen. In iedere branche komen er vroeger of later situaties voor die leiden tot een gezonde “shake-out”. Het moment is gekomen dat deze ook plaats zou moeten gaan vinden bij de brokers. Dat de freelancer er toch zelf voor kiest om met een broker zaken te doen is een te simplistische weergave van zaken. Er zijn er genoeg die hiertoe in min of meerdere mate gedwongen worden. Niet alleen omdat er brood op de plank moet komen en de kinderen winterkleding nodig hebben maar ook omdat een afdeling inkoop je bij acquisitie doodleuk naar de een of andere broker verwijst, “men doet geen directe zaken met freelancers”. En dat laatste is nu juist waarom deze koehandel in stand wordt gehouden.
Kan me voorstellen dat € 20.000 schade voor jou als ZZP’er desastreus is. Ik hoop dat je hier op z’n minst een gedeelte van terug kan krijgen. Niet niet weg dat de conclusies in je reactie niet kloppen. In de Corso inboedel zitten hooguit zo’n 10% marge contracten. En bij het gros daarvan komt de marge niet boven de 10% uit. De overige contracten hebben marges van onder de € 1,-. Kijk je naar de top 5 brokers in de markt dan geldt ook hiervoor dat het merendeel van de contracten contractbeheer contracten zijn. Ik schat gemiddeld zo’n 80-90% van alle contracten. Je mag aannemen dat ik op dit gebied goed geïnformeerd ben. De overige (marge)contracten zitten gemiddeld zeker niet op 25%. Sterker nog bij de grotere brokers komt de marge amper boven de 10% gemiddeld uit. De 25% marges kom je tegen bij de cowboys in deze markt die niet op basis van een preferred suppliership werken. Er is overigens ook onderzoek gedaan naar marges: http://www.scribd.com/doc/138449758/ZZP-Barometer-Themarapport-Bemiddelaars-en-marges . Dit onderzoek onderstreept mijn eigen conclusies. Dat dezelfde opdrachten door veel verschillende partijen worden aangeboden is juist eerder een gevolg van de marktplaatsen. Bij opdrachtgevers die met 1-2 brokers werken zie je dit fenomeen veel minder. Als freelancer is dit een kwestie van navragen: Is de broker preferred supplier of niet? Overigens hebben marktplaatsen een negatiever effect op jouw tarief dan de marge van een goede bemiddelaar. Over het nut van marktplaatsen zijn recent op linkedin (In de groep: Interim Netwerk Nederlandweer, de discussie; “Hoe transparant zijn marktplaatsen”) flinke discussies gevoerd. Hieronder mijn bijdrage aan die discussie: Dat marktplaatsen vrijwel uitsluitend bij overheden in gebruik zijn geeft te denken. Indien een marktplaats echt de beste prijs/kwaliteit zou bieden zouden commerciële bedrijven voorop lopen bij het gebruik hiervan. Mijn mening; Marktplaatsen worden door overheden gebruikt om te ontkomen aan het verplicht aanbesteden van inhuur. Veel gehoorde, en door mij onderkende bezwaren; – Uitsluitend de actief zoekende kandidaten maken gebruik van een marktplaats. De echte toppers in de markt worden benaderd voor jobs en hebben geen marktplaats nodig. Gevolg hiervan is dat de beste kandidaten in de markt bij andere bedrijven terecht komen. Marktplaatsen zijn te reactief en verliezen zo hun concurrentievoordeel. – 50 marktplaatsen! Dat betekent 50x inschrijven en 50 sites in de gaten houden of er relevante jobs zijn. Persoonlijk heb er al moeite om max. 10 sites bij te houden waar ik af en toe voor privé doeleinden moet zijn. – Combineren van al deze sites is ook zinloos. Theoretisch zou je dan 1 giga marktplaats hebben met duizenden aanvragen maar ook met honderdduizenden kandidaten….. Probeer dan als opdrachtgever of kandidaat de bomen door het bos nog maar eens te zien. – Veel marktplaatsen worden misbruikt door inhurend managers. Men heeft een voorkeurskandidaat maar doorloopt het officiële proces om compliant te zijn. Resultaat; honderden leveranciers en kandidaten die voor niets moeite doen om te reageren op een aanvraag. – Tegelijkertijd zijn opdrachtgevers verplicht om alle reacties gemotiveerd van feedback te voorzien. Dat is minder prettig als je tegen de 100 reacties binnenkrijgt. Uitsluitend geautomatiseerd afwijzen is erg onpersoonlijk. – Tot slot de wijze van matchen. Puur matchen op ja/nee vragen en het zetten van vinkjes? Of bijvoorbeeld vragen of de kandidaat van plan is om met openbaar vervoer te komen? Kansloos in mijn optiek. Voor een optimale match tussen opdracht en kandidaat is meer nodig. Gevoel bij de cultuur van de opdrachtgever, een kwalitatief goede pre-selectie d.m.v. een gesprek met de kandidaat etc. Ik denk dan ook niet dat marktplaatsen de toekomst hebben. Commerciële bedrijven willen er absoluut niet aan. Overheden krijgen een giga probleem indien de markt aantrekt. Uitsluitend de onderkant van de markt blijft dan nog over.
@Thijs: Hoewel ik wat van je kritiek op Marktplaatsen deel -zoals bekend moge zijn- 3 punten waar wij van mening verschillen: 1 Ook op Marktplaatsen kom je ‘toppers’ tegen. Daarvoor zijn er gewoon veel te veel leveranciers aanwezig die op zoek gaan naar dat bijzondere geheel passende cv. 2 Ook het bedrijfsleven werkt in toenemende mate met Marktplaatsen, zoals IHC, Imtech, Alliander, ING en Equens 3 Niemand weet precies hoe vaak het voorkomt dat er al een voorkeurskandidaat is die via een proforma Marktplaats-procedure ‘gelegaliseerd’ wordt. Het zal best voorkomen. Maar het voert te ver om te doen alsof de hele overheid hiermee ‘fraudeert’ op bijna 60 Marktplaatsen met vele tientallen opdrachten per maand.
@Mark, in reactie op jouw opmerkingen: 1 “Leveranciers die op zoek gaan naar dat bijzondere geheel passende CV”. Dit onderstreept de constatering dat deze toppers niet zelf actief op aanvragen vanuit marktplaatsen reageren maar als er al een CV bij een marktplaats komt dat dit via een bemiddelaar gebeurt. Dit lijkt mij nou juist niet de bedoeling van een marktplaats. Ik ken vanuit mijn netwerk iig geen ZZP’ers die via een marktplaats opdrachten zoeken, noch ZZP’ers die via een marktplaats ingezet zijn. 2 Je noemt hier een aantal bedrijven die ik erg goed ken. Het betreft hier in een aantal gevallen GEEN open marktplaats. Equens, Alliander en volgens mij ook de ING hebben preferred suppliers. Als deze de aanvragen niet ingevuld kunnen krijgen dan gaat de aanvraag breed de markt in. In de aanbesteding staat letterlijk: “het ontsluiten van de markt indien de voorkeursleveranciers geen passende kandidaten kunnen leveren (tweede wervingsfase)”. M.a.w. de marktplaats komt als 2nd tier aan bod als de preferred niet kunnen leveren. Mijn kritiek betreft primair de echte (open)marktplaatsen zoals die van het UWV. 3 Eens. Ik wil zeker niet impliceren dat dit bij alle marktplaatsen en alle opdrachten het geval is. Wat wel een feit is dat marktplaatsen vatbaarder zijn voor misbruik ivm situaties waarbij preferred suppliers geselecteerd zijn. In dat laatste geval houden, naast de opdrachtgever, de preferred suppliers zelf ook de compliancy van het proces goed in de gaten. Bij een marktplaats ligt de controle vrijwel uitsluitend bij de opdrachtgever.
