Claartje Vogel 9 januari 2019 9 reacties Print ‘Bemiddelaars moeten zich zorgen maken over de platformeconomie’De online arbeidsmarkt voor hoogopgeleide kenniswerkers groeit elk jaar met 30 procent. Volgens Greetje Corporaal (Universiteit van Oxford) moeten intermediairs, brokers en uitzenders zich zorgen maken.“Als de media berichten over de kluseconomie of platformarbeid, gaat het vaak over laagbetaald werk via bijvoorbeeld Uber”, vertelt onderzoeker Greetje Corporaal van de Universiteit van Oxford. “Weinig zekerheid, lage lonen. Is dat nou de toekomst van werk? Volgens mij niet.” De online arbeidsmarkt groeit en ontwikkelt inderdaad, maar ons beeld ervan is vertekend, vertelt de organisatiewetenschapper. De platformeconomie is namelijk veel groter dan de platformen voor laagbetaalde arbeid. Hoe ziet de online arbeidsmarkt er dan echt uit? Greetje (Gretta, voor haar Engelstalige collega’s) Corporaal is specialist op het gebied van online arbeidsplatformen en onderzoekt nu al drie jaar de toekomst van werk in de digitale economie. Haar onderzoek is mogelijk dankzij een beurs van de European Research Council. Ze focust specifiek op platformen voor kennisintensief, professioneel werk. De platformen die zij onderzoekt bieden veelal grote projecten (uren tot jaren), inhoudelijk uitdagende projecten en hogere compensatie. “Tot wel 200 euro per uur, afhankelijk van je expertise”, vertelt ze. “Hoewel dit internationale platformen zijn, gaat het om specialistisch werk en dus is het aantal beschikbare kandidaten vrij schaars. Dat betekent minder competitie en een hogere beloning.” Een paar voorbeelden van dit soort internationale platformen zijn Upwork, Toptal en Catalant. Het werk wordt op afstand uitgevoerd en digitaal afgeleverd, opdrachtgever en opdrachtnemer hebben geen fysiek contact. In Nederland kennen we bijvoorbeeld Jellow als voorbeeld van een platform waar opdrachtgevers hogere opgeleide professionals kunnen vinden. Voor jong en oud “Het kan aantrekkelijk zijn om als freelancer te werken via dit soort platformen”, vertelt Corporaal. “Je kunt zelf bepalen voor wie je werkt, wanneer je werkt en je hebt meer variatie in projecten dan wanneer je in loondienst bent.” Dit past goed bij de wensen van veel millennials, vertelt ze. En daarnaast is het een oplossing voor oudere experts. “Als je tegen de pensioengerechtigde leeftijd bent en geen zin meer hebt om fulltime te werken, kan je via zo’n platform projecten vinden die bij jouw kennisniveau passen.” ‘Behoorlijk significante groei’ Klusplatformen voor laagbetaald werk zoals Uber, Deliveroo en Helpling zijn veel bekender, maar onderschat ook niet de opkomst van deze sites voor specialisten. “Het fenomeen groeit elk jaar met 30 procent”, zegt de onderzoeker. “Als je dat vergelijkt met een traditionele arbeidsmarkt dan is dat een behoorlijk significante groei.” Ze baseert zich op de Online Labour Index, te vinden op de website van het Oxford Internet Institute. Uit die index blijkt ook dat Nederland op plek 11 wereldwijd staat wat betreft gebruik van dit soort platformen door bedrijven. “Het is een Engelstalige markt”, zegt Corporaal. “Dat zie je aan het soort opdrachten, het is vooral populair bij beroepen waar veel Engels gesproken wordt. In Nederland worden dit soort platformen het meest gebruikt voor software en IT (41%), design en multimedia (21%), en schijf en vertaalwerk (19%).” Alternatief voor uitzendbureaus en offshoring “Uitzend-, oursourcing-, offshoring-, staffingbureaus moeten zich zeker zorgen maken”, waarschuwt Corporaal. “Voor opdrachtgevers zijn platformen een alternatief voor uitzendbureaus of offshoring. Via dit soort platformen brengen ze het werk dichterbij de organisatie. De opdrachtgever heeft meer controle over de selectie van de persoon en de uitvoering van het werk.” Zij onderzocht de motivaties van een aantal bedrijven met meer dan 10.000 medewerkers om aan de slag te gaan met platformen. Waarom geen uitzender? Ten eerste zien deze ‘Fortune 500-bedrijven’ platformen als manier om jongeren aan te trekken. Millennials hebben andere eisen en verwachtingen van werk dan babyboomers, stelt Corporaal. “Een deel van de jonge generatie professionals kiest ervoor om te werken als zelfstandige. Platformen maken die manier van werken toegankelijker. Als een bedrijf niet meegaat in veranderingen, oftewel de platformeconomie, mist het een stuk expertise waar je concurrentie wel gebruik van maakt.” Verder zijn de organisatieprocessen van uitzendbureaus te traag en bureaucratisch, zegt ze. “Het duurt soms wel een maand voordat iemand aan de slag kan. Dat past niet meer bij bedrijven die snel moeten zijn om hun concurrentie voor te blijven. Zo’n bedrijf had eigenlijk gisteren al iemand nodig. Platformen kunnen met hun technologie, algoritmische matching-modellen en internationale scope sneller aan deze wens van bedrijven voldoen.” Minder administratieve last, meer keuze Een platform heeft ook voordelen ten opzichte van het eigen freelancersnetwerk van een organisaties. “Je breidt als organisatie je netwerk ineens flink uit”, vertelt Corporaal. “Een bedrijf kan via de digitale platformen werken met mensen uit de andere kant van het land of zelfs de wereld. Daarnaast is betalen makkelijker, vooral voor Amerikaanse bedrijven die normaal gesproken ingewikkelde regels hanteren. Voor hun daalt de administratieve last.” En tot slot worden dit soort netwerken ook vaak gebruikt voor heel korte klusjes. Denk aan een snelle aanpassing van het logo of een flyer voor de kerstborrel. Voor hele kleine taken ga je niet naar een uitzendbureau, maar je hebt wel even hulp nodig. Voorheen was je aangewezen op je eigen netwerk, bijvoorbeeld iemands broer die handig was met Photoshop. Nu kun je via zo’n platform snel een professional inschakelen. Rol van de tussenpersoon Tussenpersonen moeten zich zorgen maken, maar ze zullen niet verdwijnen door platformen. Corporaal: “De balans is nog niet gevonden, maar er is zeker een rol voor beide. Je kunt namelijk niet alles met technologie oplossen. Hiring managers willen soms gewoon naar een persoon toelopen die voor hen op zoek gaat naar de juist kandidaat.” Daar zoeken platformen trouwens wel oplossingen voor. Ze leren van staffing agencies, ziet de onderzoeker. “Upwork heeft nu bijvoorbeeld nu de optie om een project- of programmamanager in te huren”, vertelt ze. “Dat is een freelancer die voor jou de jobomschrijving invult en het platform afstruint naar kandidaten. Omdat hij weet hoe het werkt en ervaring heeft met het managen van freelancers, heeft hij sneller een geschikte kandidaat gevonden.” Lees ook: ‘Microsoft lanceert freelanceplatform. Met Upwork en niet met ‘eigen’ LinkedIn’ Uitdagingen voor organisaties Ondanks dat de markt snel groeit, hebben grote organisaties nog moeite met de digitale transformatie die nodig is om deel te nemen aan de platformeconomie. Haar huidige onderzoek is gericht op de uitdagingen en verandermanagement-strategieën voor bedrijven die aan de slag gaan met online freelancers. “Nadat je je hebt aangemeld als organisatie begint het pas”, vertelt ze. “Niet alleen moet je ontdekken hoe zo’n platform werkt, je moet ook je organisatie meekrijgen in de verandering.” Verder ziet Corporaal verschillende modellen ontstaan binnen organisaties om te werken met platformen en freelancers. “De ene manager ziet ze als gewoon een ander uitzendbureau, de ander juist als alternatief. En weer een ander bedrijf gebruikt platformen specifiek om bepaalde expertise te vinden die niet in het huidige netwerk te vinden is. Denk aan een zorginstantie die een data specialist nodig heeft of een website wil laten bouwen.” Kluseconomie, online, online arbeidsmarkten, oxford, platformeconomie Print Over de auteur Over Claartje Vogel Claartje Vogel is redacteur bij ZiPconomy Bekijk alle berichten van Claartje Vogel
Het afgelopen jaar is er (terecht) veel gezegd en geschreven over De Platformeconomie, Online WerkPlatforms, The Gig Economy en dergelijke. De mogelijkheden zijn nieuw, groot, niet helemaal duidelijk en ook niet persé haalbaar. Voorlopig denk ik dit: https://www.zipconomy.nl/2018/06/het-flexbureau-4-0-eats-online-werkplatforms-for-breakfast/ In het nog jonge jaar 2019 is door de tot voor kort zeer enthousiaste Amerikaanse onderzoekers Katz & Krueger beschreven dat eerdere cijfers misschien wat opgeblazen waren: https://edition.cnn.com/2019/01/07/economy/gig-economy-katz-krueger/index.html Bij platform-specialist Martijn Arets bespeurde ik eerder deze week ook een groeiend realisme: https://www.getrevue.co/profile/martijnarets/issues/de-platform-succes-formule-2019-stresstest-business-modellen-van-platformen-blaast-regulering-de-chinese-ride-hailing-droom-op-151935 De voor dit jaar verwachte IPO’s van Uber en v/h WeWork zouden wel eens niet zo geweldig kunnen gaan slagen, omdat hun groei en rendement (totaal) niet duurzaam lijken. Maar goed, hoe wel verder? Het wordt niet of-of, het wordt en-en. Want platforms kunnen misschien uiteindelijk niet winnen, jouw bureau kan wel, door de grotere transparantie, hogere verwachtingen en margedruk, verliezen. Het flexbureau dat de mogelijkheden van online platforms weet te incorporeren in haar businessmodel – flexbureau 4.0 – staat straks het sterkst.
@Wim, ik denk dat een vergelijking hier met Uber of WeWork minder relevant is dan bijvoorbeeld een vergelijking met UpWork. Die hebben hun ipo al achter de rug (https://www.zipconomy.nl/2018/10/upwork-naar-de-nasdaq-freelance-platformen-worden-volwassen/). Na een introductiekoers van 12 euro staat het een paar maanden op 19 euro. Best stevig.
@Hugo-Jan, goed punt, gedeeltelijk, want het gaat natuurlijk enerzijds wel om de platform-hype die nu naar de ‘Trough of Disillusionment’ lijkt te kantelen. Anderzijds is Upwork inderdaad een relevante concurrent, en zijn Uber etc dat niet of nauwelijks (totdat Uber Works van de grond komt…). Toch ook daarbij een kanttekening: bij de IPO begin okt 18 knalde het aandeel Upwork tot net boven de 21 dollar – zo hoog heeft het sindsdien niet meer gestaan… (Laat onverlet dat Upwork sinds begin oktober veel minder in waarde is gedaald dan b.v. Randstad, Adecco, Manpower of Robert Half International.) Bovenal blijft mijn overtuiging dat het winnende bureau gaat voor incorporatie – een intentie die als ik me niet vergis Upwork zelf ook laat zien, met z’n fullservice search-initiatief.
Ik kreeg vele jaren geleden door een RvB lid van een van onze grootste uitzenders een vraag: wat zou jij doen als je CEO was. Ik zei: Elance (nu Upwork) kopen. De reactie was: wij doen werk, geen klussen. Ik voorzie hier veel mogelijkheden en je ziet de angst meer en meer verdwijnen om er mee te werken. Nederland is groot, maar ook weer niet. Nederland is volgens mij vooral groot omdat we relatief veel zelfstandigen hebben die deel klussen hier uitzetten. Zoals ik afgelopen week weer de redactie van een Engelstalig paper heb laten doen voor 75 dollar via Upwork. Scheelt een hoop fouten.
Ha Bas, $ 75 voor de redactie van een door een niet-native geschreven Engelstalig paper? Dat moet dan óf een heel kort paper van max 3 p.’s zijn geweest, óf al heel goed door jou geschreven, óf heel slechte redactie. Wie zorgt bij dit professional-werk voor de kwaliteitsborging, de sterretjes die jij als niet-expert mag geven? Belangrijk punt.
Wim, Al in 2015 zijn wij in navolging van Booking, Uber en Airbnb met een aanbevelingsysteem voor bij Planet Interim aangesloten interim professionals gestart. https://planetinterim.nl/planet-interim-introduceert-review-en-rankingsysteem-voor-interim-professionals/256781/p8434/c6/defaulthtml Interim professionals kunnen zich door goede scores / aanbevelingen onderscheiden van anderen op het platform. Reviews zijn altijd concreet gelinked aan een baan, project of opdracht. Een interimmer kan dus niet van iedereen die maar wil algemene reviews plaatsen of ontvangen. De interimmer vraagt zelf reviews aan bij de aan die baan of opdracht gelinkte personen (meestal de opdrachtgever). Mensen kunnen dus niet spontaan reviews achterlaten. Alleen op uitnodiging en met toestemming. De te verwachten kwaliteit wordt door deze opzet vooraf voor opdrachtgevers beter zichtbaar. Door de veilingfunctionaliteit die Planet Interim bij iedere opdracht toepast, weten opdrachtgevers en interim professionals vooraf tevens dat ze een scherpe, maar faire prijs gaan overeenkomen. Prijsvorming en kwaliteit afgedekt.
Dank je wel voor je reactie, Niels. Toch blijft er deze vraag: hoe kun je als niet-vakbekwame opdrachtgever / klant de kwaliteit van het geleverde betrouwbaar beoordelen? Een Uber-rit, Airbnb-verblijf of Deliveroo-levering kan ik prima beoordelen, maar b.v. de vertaling en redactie van mijn notitie? De opmaak en (nog belangrijker) analyse van mijn financiële cijfers en jaarrekening? En dergelijke. Gaat de opdrachtgever / klant in die gevallen niet vooral af op de dienstverlening? Heel plat: Aardig = Goed? Daarnaast: professionele klusjes (klein, kort, geen diepte, …) zijn toch niet bevredigend voor de professional? Dit kan toch niet duurzaam zijn? (Graag verwijs ik hierbij weer naar de recente relativerende onderzoeken die ik hiervoor aanhaalde.)
Ha Wim, ik volg je. Echter, in ons geval: Planet Interim helpt je niet om een product of dienst te vinden (een nieuw logo, een paper, een vertaling etc.) maar een professional die jouw organisatie een of meerdere maanden helpt/verbetert/aanvult. Dat kan variëren van het adequaat vervangen van de HR Manager tijdens verlof, het doorvoeren van een turn-around of transformatie, crisis management tot aan het (inderdaad) assisteren bij het opstellen van de jaarafrekening en dergelijke. De opdrachtgevers zijn in dat geval wel degelijk in staat om te beoordelen of de door de organisatie vooraf gestelde doelen zijn behaald. Wie anders.
Dat geloof ik graag, Niels. En dan gaat ‘t in ieder geval niet om ‘klusjes’ maar om serieuze proejecten.