Sorry We Missed You: aanrader voor beleidsmakers

Stel, je kunt van alles: cement storten, leidingen aanleggen, loodgieterswerk, metselen. Toch hebben de schulden zich opgestapeld na jaren van dat soort werk. Je dreigt uit je huis te worden gezet. Omdat je het beste wilt voor je gezin, besluit je om je leven in eigen hand te nemen en wordt eigen baas.

Pakjesbezorger. En in plaats van dat je weer baas bent over je eigen leven, draait datzelfde leven jou in je bestaan als zzp’er een flinke loer. Je jakkert 12 uur per dag voort. Onverzekerd. En in plaats van geld over te houden, zak je dieper weg in de schulden. Maak kennis met Ricky, hoofdpersoon in de film Sorry We Missed You.

Werken als zzp’er aan wat beleidsmensen de basis of onderkant van de arbeidsmarkt noemen: in deze indringende film zien we hoe ontwrichtend dit is voor een man en zijn gezin.

De pakjesscanner en de klok bepalen zijn leven. Alles moet op tijd en steeds sneller.

De film had niet op een beter tijdstip kunnen komen. Deze week sluit de internetconsultatie over de nieuwe plannen voor zzp’ers. Een onderdeel daarvan is het minimum uurtarief van 16 euro per uur. Gebaseerd op bijstandsniveau. In de film wordt pijnlijk duidelijk wat leven op dat niveau betekent.

Volgende week publiceert de ABU de resultaten van een enquête onder zijn leden naar de transities in arbeidscontracten op de arbeidsmarkt door de Wab. De ABU krijgt de volgende signalen: opdrachtgevers aan de basis van de arbeidsmarkt zetten mensen die nu nog werken als uitzendkracht onder druk om eigen baas te worden. Met de belofte van een hoger uurtarief. Dezelfde belofte die Ricky fataal wordt.

Terug naar de film. Beleidsmakers, ook wij bij de ABU, hebben het vaak over de waarde van werk die onder druk staat. Na het kijken van Sorry We Missed You weet je dat het om meer gaat. Het is de menselijke waardigheid die uiteindelijk het onderspit delft.

Ik raad iedereen aan die beleid maakt voor de arbeidsmarkt, deze film van Ken Loach te zien.

Auteur: Simone Nederend