Waar was Mona Keijzer de afgelopen jaren voor de zzp’er?

Mona Keijzer wil lijsttrekker van het CDA worden. Ze wil zich profileren rondom het thema ‘ondernemerschap’ en zich zo onderscheiden van concurrent Hugo de Jonge, zegt ze in de Telegraaf.

Dat vraagt om een beschouwing over wat Keijzer de afgelopen paar jaar als staatssecretaris van Economische Zaken heeft gedaan voor de grootste groep ondernemers in Nederland, de zelfstandigen. Dan heb ik het niet alleen over de maatregelen rond de coronacrisis, maar vooral over haar rol in het zzp-beleid van het kabinet.

Regeerakkoord: bescherming en ruimte voor zzp

Dat kabinetsbeleid staat tenslotte onder de regie van minister Wouter Koolmees van Sociale Zaken met de nadrukkelijke betrokkenheid van de staatssecretarissen van Financiën (nu Hans Vijlbrief) en Economische Zaken (Keijzer). Het nieuwe beleid moest zowel kwetsbare zelfstandigen beter beschermen als ruimte bieden voor zelfstandigen om te ondernemen, zo was afgesproken in het regeerakkoord. Dat zou bijvoorbeeld gebeuren met de wet Zelfstandigenverklaring (de opt-out variant, die zekerheid en ruimte moet geven aan ondernemers met een hoog uurtarief) en een onderzoek naar de mogelijkheid om zelfstandig ondernemers een eigen status in het Burgerlijk Wetboek te geven.

De wet Zelfstandigenverklaring komt er niet, maakte Koolmees vorige week bekend. De webmodule bouwt voort op het principe dat wie voor een bedrijf of organisatie werkt werknemer is, tenzij. Dat terwijl in het verkiezingsprogramma van het CDA stond dat een aanpassing van de arbeidswet noodzakelijk was. Daar was Pieter Omtzigt, die de oppositie tegen de Wet DBA aanvoerde, wel achter gekomen.

Waar was Keijzer?

Van dat onderzoek naar een aparte wettelijke status voor zelfstandig ondernemers, typisch de EZ inbreng, hebben we nooit meer iets van vernomen. Keijzers partijgenoot Hilde Palland vroeg er vorige week nog even naar. Aan Koolmees, niet aan Keijzer, want die was niet bij dat kameroverleg over het zzp-beleid. Net zoals ze ook afgelopen jaren bij verschillende overleggen tussen de bewindslieden van Rutte III en het werkveld afwezig was, of weinig in te brengen had.

Zo is tijdens deze kabinetsperiode zzp-beleid een ’sociale en fiscale kwestie’ (bescherming, verklein fiscaal voordeel) gebleven zonder een economisch perspectief (ondernemersbeleid). Terwijl het kabinet dat juist wel van plan was.

Afgezien van de verkorting van de betalingstermijn van facturen voor kleine ondernemers en een (niet al te overtuigende) actie om het de Kamer van Koophandel (KVK) lastiger te maken om gegevens van zzp’ers te verkopen voor telemarketing, is Keijzers staat van dienst rondom zzp-beleid niet erg overtuigend.

Ondernemersbeleid

Wat is er terecht gekomen van de beloftes om het de echte ondernemers makkelijker te maken na het debacle van de wet DBA? Dat lijkt me nu toch bij uitstek het terrein van de staatssecretaris van Economische Zaken. Zzp’ers willen duidelijkheid en vrijheid. Die is er niet gekomen.

In plaats daarvan is het CDA binnen de coalitie de grootste pleitbezorger voor de verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering voor zelfstandigen. Verder stond in het vorige verkiezingsprogramma van de partij dat zzp’ers alleen de zelfstandigenaftrek mogen krijgen, als zij voldoende pensioen opbouwen.

Het is duidelijk dat Keijzer wel wat te schaven heeft aan haar ‘ondernemersprofiel’. Althans, als ze die meer dan één miljoen zelfstandigen als ondernemers ziet.