Jongeren met een flexcontract vangen de coronaklappen op. Maar er zijn ook 7 statistische inzichten die hoop geven.

“Jongeren met flexwerk betalen prijs coronacrisis.” Dat stelde de Telegraaf onlangs. Het is wel wáár, maar niet de héle waarheid. En volgens mij ook vooral níet alarmerend of om wanhopig van te worden.

7 inzichten die samen hoopgevend zijn voor jongeren (15-25  jaar):

1. De 25+ers verloren hun flexbanen nóg sneller – zie de grafieken: jongeren -10,0%, ‘ouderen’ -17,6%.
2. Van de werkende jongeren had begin 2020 maar liefst 68% flexwerk (incl. zzp), bij de 25+ers was dat 27%. De flexwerk-dreun hakte er bij de jongeren dus relatief hard in.
3. De jongeren hebben in 2020 meer vaste banen gekregen, al sinds de zomer van 2017, vanwege #krapte, i.c.m. de #WAB (Wet arbeidsmarkt in balans) sinds 1 jan 2020.
4. De #werkloosheid onder jongeren is met rond de 10% relatief hoog geworden, maar… beduidend lager dan in de recessies van 2009-2013 (14,3%) en 2002-2003 (12,8%).
5. In 2019 dipte de jongerenwerkloosheid in NL naar 6,3%, het laagste niveau in 45 jaar, en het op twee na laagste niveau in de EU.
6. De werkloosheid onder jongeren neemt bij economisch herstel altijd sterk af, hun werkgelegenheid neemt dan sterk toe.
7. Door de #vergrijzing is de krapte snel terug, voor de vierde keer deze eeuw. Deze arbeidsmarktkansenturbo biedt veel mogelijkheden.